Vikan - 25.07.1963, Blaðsíða 45

lDorðinu, sem hún sat við, vakti
í senn athygli hans og undrun.
Lítil tréskurðarmynd af gamalli,
rússneskri konu.
Þegar hann sá myndina þarna,
datt honum fyrst í hug að spyrja
Katyu hvernig hún hefði komizt
yfir hana. En þegar hann hafði,
næstum ósjálfrátt, stigið skref
nær henni, nam hann enn staðar,
tók sér sæti við borð, bað um
te og vodka og ákvað að fresta
allri tilraun til að ná tali af
henni þangað til hún ætti hæg-
ara um vik.
Viðhorf gestanna gagnvart
loftárásum hafði gersamlega
breytzt. Viku áður, þegar þær
hófust aftur eftir langt hlé, höfðu
þeir þráazt við það í lengstu
lög að hverfa frá drykkju sinni
þeirra vegna; nú, þegar þær
höfðu staðið sex nætur í röð og
farið stöðugt harðnandi, höfðu
jafnvel þeir sem ölvaðastir voru,
fulla gát á að komast sem fyrst
í var. Um leið og merkið um yf-
irvofandi loftárás var gefið,
tæmdist því veitingastofan af
gestum.
Grant beið unz þeir voru allir
farnir. Þá sneri hann sér að
Katyu.
„Það er loftárás," sagði hún
stutt í spuna. „Þér ættuð að fara
niður í kjallarann."
„Ég veit það,“ svaraði hann.
„En það var dálítið, sem mig
langaði til að spyrja yður um.“
„Nú?“ Hún leit á hann og var
vör um sig.
„Hvar fenguð þér þessa tré-
skurðarmynd? “
„Hvers vegna viljið þér vita
það?“
„Vegna þess að ég skar hana
út.“
„Nei. Nú trúi ég yður ekki.“
Hann brá hendinni ofan í vas-
ann á gæruskinnsfóðraðri úlpu
sinni, dró upp hálfskorna mynd
og sjálfskeiðung sinn, brá hon-
N-s á hættu, suður gefur.
A A-G-6-5-4
y A-D-G
0 G-6-3
«5* D-G
A 8-3
y K-10-3
4 K-9-8-7-4
A K-5-4
g-8-7-6-5-4-2
A-D-5
10-9
A K-D-10-9-7
y ekkert
$ 10-2
* A-8-7-6-3-2
Það eru tvær ástæður fyrir
því, að góðir spilarar tapa sveita-
keppni. Annað hvort hafa þeir
ekki rétta skapgerð, eða þeir eru
með of margar gervisagnir.
Suður: Norður:
1 lauf 1 spaði
4 spaðar 4 grönd
5 tíglar. 5 spaðar.
Spilið í dag er frá Evrópumóti
í bridge og skeði í leik Egypta
við Frakka. Sagnir Egyptana á
n-s voru þessar:
Fimm tígla sögn suðurs var
gervisögn, sem sagði frá einum ás.
Hún gerði vestri kleift að dobla
upp í útspil. Austur kom líka út í
Suður:
1 spaði
4 spaðar
5 tíglar
6 spaðar.
tígli og Frakkarnir fengu tvo slagi
á tígul og einn á laufakónginn.
Frakkarnir sögðu þannig:
Norður:
3 spaðar
4 grönd
5 spaðar.
Vestur trompaði út, blindur átti
slaginn og laufadrottningunni var
strax svarað. Vestur drap og tók
sér umhugsunarfrest. Suður hef-
ur gefið upp einn ás, sem hlýtur
að vera laufaásinn. Sé hann með
eyðu í sígli, þá kostar ekkert að
spila honum. Hann spilaði tígli og
spilið var tvo niður.
í f jölbreyttu
litaúrvali.
eru komnar
í verzlanir.
Heildv.
ÞÓRHALLUR
SIGURJÓNSSON H.F.,
Þingholtsstræti 11.
Símar 18450 & 20920.
um og skar til tötrum klæddan,
rússneskan dreng að henni ásjá-
andi.
Hún horfði á hann, og það var
eins og hvert hnífsbragð særði
hana. Það var því líkast, sem
þessir löngu, sterklegu fingur,
sem skáru viðinn snöggum tök-
um, gerðust nærgöngulir við
hennar eigin líkama.
„Hvar fenguð þér myndina?"
spurði hann enn.
„Ég keypti hana. í morgun.“
„Þér hefðuð ekki þurft þess.
Mér hefði verið það sönn á'nægja
að skera út mynd handa yður,
eina eða fleiri, fyrir ekki neitt.“
Hann gat ekki gert sér í hugar-
lund hvílík áhrif þessi orð hans
höfðu á hana. Að fyrir þau
fannst henni allt í einu myndin
í sama flokki og hundrað smjör-
pundin, sem skipstjórinn hafði
boðið henni.
Hún roðnaði. „Við tökum ekki
á móti neinum gjöfum," sagði
hún.
„Hvað gáfuð þér fyrir mynd-
ina?“
„Þúsund rúblur.“
„Þúsund rúblur," endurtók
hann furðu lostinn. „Á ég að trúa
því, að Rússar vilji kaupa þessar
útskurðarmyndir mínar á þús-
und rúblur, Katya?“
„Ekki Rússar. En Bandaríkja-
mennirnir og aðrir á skipunum,
sem hingað koma.“
„Nei, nú á ég ekkert orð. Þessi
strákur, hann Dmitri. Það vant-
ar ekki í hann verzlunarvitið.“
„Svo að þér þekkið Dmitri?"
„Vitanlega.“
„Dmitri — foringja drengj-
anna hinna?“
„Ég veit ekkert um það, en
eftir þeim kynnum, sem ég hef
haft af honum, þætti mér það
ekki ólíklegt. Við höfum aldrei
minnzt á neitt þessháttar; yfir-
leitt ekki talað um annað en dag-
inn og veginn, og ég hef selt hon-
um þessar útskurðarmyndir mín-
ar fyrir vodka.“
„En þér hafið séð hann? Þér
þekkið hann í sjón?“
„Ég held nú það. Tólf ára
strákur, en ekki sérlega stór eftir
aldri, ljós yfirlitum, holdskarpur,
óvenjulega fullorðinslegur í allri
framkomu og tali, kaldhygginn
og ekki uppnæmur fyrir smá-
munum.“
Þetta kom henni allt mjög á
óvart. „Þér þekkið Vladimir
kannski líka — og hina dreng-
ina?“
„Vladimir? Nei, ekki kannast
ég við hann.“
„Það var hann, sem seldi mér
þessa mynd.“
„Einmitt það. Ég hef ekki selt
neinum þeirra myndir nema
Dmitri.“ Grant glotti. „Hann
virðist hafa eins konar einkasölu-
Framhald á bls. 48
VIKAN 30. tbl. — ^PJ