Vikan - 08.08.1963, Blaðsíða 49

NITTO japönsku hjólbarðarnir í öllum
stærðum og gerðum
SÖLUUMBOÐ:
Reykjavík — Gúmmívinnustofan sf.
Akranes — Bílaleigan sf.
Búðardalur — Jóhann Guðlaugsson
Blönduós — Zóphonías Zóphoníasson
Sauðárkrókur — Bjarni Haraldsson
Akureyri — Dalvík — Gunnar Jónsson
Egilsstiiðir — Bílabúðin
Breiðdalsvík ■— Elís Sigurðsson
Selfoss — Verzlunin Ölfusá.
EíNKAUMliOÐ
Á ÍSLANDI :
GROTTAVf
Þórsgötu 1, Reykjavík.
Símar - 23606 - 24365.
lögðu frekali áherzlu á grann-
vaxinn líkamann.
„Frú Stone?“
„Ég er frú Stone.“
Ég sagði henni til nafns og
atvinnu. „Má ég koma innfyrir
og tala við yður smástund?"
„Um hvað?“
„Dóttur yðar, Dolly og tengda-
son yðar.“
„Kallið þér hann ekki tengda-
son minn. Það er engin ástæða
til þess að ég þurfi að kalla hann
tengdason, þótt Dolly hafi asn-
azt til að giftast honum.“
„Afsakið.“
Hún opnaði dyrnar, og vísaði
mér í gegn um ganginn inn í
litla setustofu.
„Hafið þér nokkurn tíma hitt
Bruce Champion?“
„Einu sinni, og það var alveg
nóg. Hann og Dolly komu í
heimsókn á jólunum í fyrra.
Hann var ruddalegur og afund-
inn, og vildi ekki svara einföld-
ustu spurningum, eins og hvern-
ig hann ætlaði að sjá fyrir konu
og barni. Ég reyndi að fá Dollv
til þess að fara frá honum og
koma til okkar, en hún var of trú
og dygg. Þar að auki bætti hún
við með seimingi, „elskaði hún
hann, held ég.“
Margar konur höfðu gert það.
Frú Stone þerraði tárin, sem
gægðust fram í augnakrókunum.
„Hún var svo sæt og indæl
stúlka, og hann spillti henni. Ef
til vill hefði ég aldrei átt að
sleppa af henni hendinni, en hún
vildi burt, til þess að lifa lífinu
fyrir sig. Ég get svo sem ekki
álasað henni fyrir það. Stúlka
með hennar útlit gat komizt
langt.“
Hún þagnaði og augnaráðið
varð fjarrænt. Kannski var hún
að minnast þess, hve langt
Dolly hafði komizt, alla leið út
úr þessu lífi.
„Allavega hleypti ég henni
upp að Tahoe til þess að vinna.
Það átti bara að vera yfir sum-
arið. Hún átti að leggja fyrir
kaupið sitt og búa sig undir
eitthvað varanlegt, eins og til
dæmis snyrtingu.“
„Var hann sá fyrsti, frú
Stone?“
„Að hverju eruð þér að
drótta?“
„Dolly átti að minnsta kosti
einn annan vin en Bruce Cham-
pion. Hann hét Ralph Simpson."
Rauðir, óreglulegir dílar komu
í ljós á hálsi hennar. Hún reyndi
að dylja þá með hendinni.
„Það er maðurinn, sem fannst
grafinn hérna hinum megin við
götuna?“
„Já, hann var vinur Dolly.
Simpson var maðurinn sem
kynnti Dolly fyrir Champion.
Eftir að þau giftu sig, hjálpaði
Simpson þeim heilmikið.“
„Af hverju?"
„Sá möguleiki er fyrir hendi,“
sagði ég varlega, „að Simpson
hafi verið hinn raunverulegi
faðir barnsins“.
Ég átti von á vantrú, reiði,
áfalli. í þess stað virtist sem
frúnni létti við, ef til vill vegna
þess að hún hataði Champion
svo mikið, eða vegna vissunnar
um, að dauður faðir gat aldrei
komið, og tekið frá henni barn-
ið. „Var hann eldri maður?
Dolly var alltaf svo fyrir eldri
menn. Ég held að það séu áhrif
frá föður hennar.“
„Simpson var ungur maður.
Má ég sjá barnið, frú Stone?“
„Ef þér lofið að vekja hann
ekki.“
Ég gekk á eftir henni upp á
efri hæð hússins. Drengurinn lá
ofan á sænginni sinni, og stein-
svaf. Hann var ekki líkur nein-
um sérstökum, aðeins lítið, varn-
arlaust smábarn. Við snerum
aftur niður.
„Aðeins ein spurning í viðbót,
frú Stone. Hver bjó hinum meg-
in við götuna, þar sem lík
Simpsons fannst?“
„Enginn. Frú Jaimet flutti
burt, þegar maður hennar dó,
og eftir það var húsið dæmt til
niðurrifs af ríkinu fyrir nýja
veginn. Einu sinni var allur
vesturhluti þessa bæjar Jaimet
búgarðurinn." Augu hennar
voru döpur og rugluð. „Hlut-
irnir bi’eytast svo hratt, svo
mikið.“
Framhald i næsta blaði.
KLUKKUTÍMINN
FYRIR SAMKVÆMIÐ.
Framhald af bls. 21.
allt kvöldið. Það gefur einn-
ig mattan og fallegaii blæ
á húðina. Klemmið varirnar
saman um andlitsþurrku,
svo að allur óþarfalitur fari
af þeim og sá, sem á að vera,
þrýstist betur á. Hnýtið klút
um höfuðið og farið í kjól-
inn.
4 mín. áður: Burstið bár-
ið og' leggið eftir vild (liafið
hlífðarslá yfir herðunum).
3 mín. áður: Berið ilmvatn
á bletti þar sem slagæðarnar
liggja á iiálsinum, við gagn-
augun og úlnliði. Gleymið
ekki að væta bómull i ilm-
vatninu og stinga benni nið-
ur í brjóstalialdargnn.
2 mín. áður: Setjið allt
sem þið ætlið að liafa með
í töslcuna, finnið banzkana
og liorfið í kringum ykkur,
livort eitllivað liefur gleymzt.
1 mín. áður: „Ég er tilbúin,
vinur minn, þér er óhætt að
panta bílinn.“
Góða skemmtun!
VIKAN 32. tbl. —