Vikan - 19.09.1963, Blaðsíða 27

m FIDALP 30IVLL TALA TORW BORCr £ISI STAFUR SAM- BLD. VRÁ7- ‘SOG- T/L FULL" $4M- MLD. háR SAM- H L"3. PFST FOR- SFEVT/ Mt VÖM5 m AF KEk/IÐ
s«jlA- SowGtiR ÍT — TA LA "1-
HRWP- lUGr TÆÐI /Ú2AFT- UR HAT- 30Rt '/L'AT L'/T/L OSAHST
S4H- nn- PUCjL K3AFTA- 0-ANUUR rS'ITA H-3ÁLP
UEiTUb E/AJ S
'AS- y fJdA MOl- a ihdih Ffii'NOUl : luvim TITT
E/&/M- HAOUÍZ / i &EITA
JAh Stiutu >
úxm ST0F/V(/W m REiei- HL3ÓÐ basl B V L yJ z SAH- HL3- FPUM- EFUI E’PB/ - S/SfcVP
END- ING FR-G STFfWe V f —■ 1 A\ it p L A p 7, ELSkCA
TO/JU eius FRETT^ &TOFA K R E K UN&v/ei WL3ÓÐ- FÆRl
KjAvH EliUS a 'Wm -
SKIPÍ- HLUT/ HLUÓD FÆBI <SJL , v NOLOUR R4U&- 4(5 £//</
L0^-. UKl iS BRúð utu4
herht EFTIP 'it-RoTT/ FELACt K6 nA TALA
CrANM Mi&ÆT/ rbtJK i/HEEOT
ElUKr- STAPUR. &RIUD I.AU&- i É/T CrANGA CjROÐA •L KPUUO S/jG-A i/ees n/ .. ^ oqla ST
paG- UL C-OD EFWI 8EAUD AEL SAM hlu.-D 4 SAM- TEHb.-T i
B/T/© B/LL
|UU- HAtoR SAHHL1 paÍEF 'A uy * 9 S z j£ TRÚ\- TEGr .
SkoRT- uRliJU <ey/e/E> a miÐ/ -> J. DEILA &AKLD
G-INI f ■> l S ÞJ O n> w. ■Q. Y TÓfJfJ
ÆTT- FfiÆÐI KK
LIKAH’L- HLVTAU u eytT/MG ARFOR ING-I EVDA “ TokjkJ STERWR SAH%T. )
'H/ MlO ALDt %K'ALD r FOHC HEU/ ). V ILL- c.ees.1 tóajaj r
o&BlT AP- Po^ L
38.
Verðlaunakrossgáta
VIKUNNAR
Vikan veitir eins og kunnugt
er verðlaun fyrir rétta ráðningu
á krossgátunni. Alltaf berast
margar lausnir. Sá sem vinning-
inn hefur hlotið fær verðlaunin,
cem eru
100 KRÓNUR.
Veittur er þriggja vikna frest-
ur til að skila lausnum. Skulu
lausnir sendar í póslhólf 149,
merkt „Krossgáta".
Margar lausnir bárust á 33.
krossgátu Vikunnar og var dreg-
ið úr réttum ráðningum.
EGGERT GUÐMUNDSSON,
Suðurgötu 14, Reykjavík,
hlaut verðlaunin, 100 krónur, og
verða þau send til hans.
Nafn
Heimilisfang
Lausn á 33. krossgátu er hér
til hliðar.
= = • f e r ð a 1 a n £ u r = i = é. =
= = a = = i 1 B k á r n a = s a t = =
= = r a u n a t a 1 ■= d £ = t r e k k
= .= f u n d u r = = á r a. = r a f a 1
g a u m £ œ f i 1 e £ a •= h a b. = r e
5 n £ u 1 1 = s á 1 i s t = n a f 1 i
n í 1 = i = = s t u' r t a r = 1 ó = f
£ s = ó n n = a = r n = f a n ö r ö. t
u = á s 2 e i r s = d ó t = ö n u £ =
g = = a u s t r i. 'ö = £ = e 1 d r = s
a k s t r i = = £ = f •i n n d u =_ k k
r a u t t ■ = P ■á s k a r' = £ u. m s 0 a
p u •ð = á r á t t a = t e 1 r = e n P
u p r a V e 1 = e t a = 1 a = á t a k(
r = œ = a f = f i a t = 5 n a t i = i
a r n ó r = s i n n- = s k a r t = k ÍS
= u P P = e n = e k k i = n i ö u r
= = m u n d" i n = s a u r £ a r = t á
= = = s 1 (5 ö u m = s t a f r ó f i ö
2g — VIKAN 38. tbl.

: ••
'i'fív'-:;

;;

rú7Ujy

■ ■; •:' -; :

Ég heiti Beverly Brun. Ég er
ellefu ára. Mamma segir að ég
eigi alltaf að segja að ég sé
átta ára, af þvi mamma er
nefnilega bara tuttugu og sjö
ára. Hún er búin að vera tutt-
ugu og sjö ára eins lengi og ég
man eftir mér. Ég er næstum
viss um, að hún varð þrjátíu
ára fyrir þremur árum siðan.
En ég hef hreint ekkert á móti
því að eiga unga og laglega
mömmu, því þá eignast ég
marga góða frændur, sem gefa
mér heilmikið af alls konar
gjöfum.
Um daginn var einn af frænd-
um minum skotinn, svo hann
dó. Og herra Pratt, sem var
svo voða góður lögreglumaður,
sagði, að nú fengi ég bráðum
að tala við alvörudómara.
Þegar pabbi gekk i herinn,
urðum við svo fátæk. Við
mamma l)juggum i lítilli ibúð
með Önnu. Anna er vinnustúlk-
an okkar — hún er bara engin
stúlka lengur. Hún er eldgömul,
og svo er hún sænsk. Hún var
víst barnapía fyrir pabba þeg-
ar hann bjó i Sviþjóð.
Mamma er söngkona, og syng-
ur voða vel. Hún lítur út alveg
eins og engill, þegar hún syng-
ur. En Frank frændi, sem veit
allt um söng, sagði einn dag-
inn við mömmu, að hún syngi
ekki nógu vel til þess að liafa
ofan af fyrir okkur á þann
hátt. Þá fór mamma að gráta,
og Frank sagðist skyldi lána
henni liundrað dollara.
En mamma vildi ekki taka
á móti þeim, og þvi botna ég
ekkert i. Svo þegar ég var ein
eftir með Frank frænda rétt
á eftir, fór ég líka að gráta
svolitið. Ég sagðist ekki fá nóg
að borða og þá gaf hann mér
fimm dollara og sagði, að fyr-
ir þá gæti ég keypt kjúkling
fyrir mömmu, og eitthvað svo-
litið fyrir sjálfa mig. Og ég
keypti mér lítinn hring með
grænum steini, og sá sem seldi
mér hann, sagði, að hann væri
ekta smaragður. Ég hefði kann-
ske átt að gefa mömmu hann,
en hann var hvort sem er
of litill fyrir liaaia. Svo ég
sagði mömmu ekkert frá hringn-
um, en faldi liann bara á leyni-
staðnum mínum, þar sem ég
fel græna hálsbandið, sem ég
fann einhvers staðar, og gull-
varalitinn, sem ein af vinkon-
um möinmu gaf mér. Hún liefði
allavega gefið mér liann, þvi
hún hafði annan til vara í
töskunni sinni. Og ekki getur
liún þó notað tvo varaliti i
einu.
Svo var það einn dag, að
mamma fékk skeyti, þar sem i
stóð, að pabba væri saknað, og
hann væri sennilega dáinn.
Þetta var á sunnudagsmorgni,
og við mamma lágum uppi í
liennar rúmi, þegar Anna kom
inn með skeytið. Og Anna grét.
Þá byrjaði mamma að gráta,
og ég hélt, að það væri bezt
fyrir mig að gráta líka. En
ég gat ekki grátið svo mjög
mikið, þvi ef pabbi var dáinn,
aaioaoa«ao£3.i en
gat mamma bara gifzt Frank
frænda, og ég gat orðið brúð-
armær. Þar að auki var pabbi
aldrei neitt sérstaklega góður
við mig. Einu sinni sló hann
mig, bara af því að ég hafði
fengið úr einnar skólasystur
minnar að láni.
Og til þess að upplífga
mömmu eftir skeytið, þá sagði
ég bara: -— Nú, skitt með það.
Nú geturðu bara gifzt F'rank
frænda.
Og hún sagði: — Hvernig
geturðu látið svona nokkuð út
úr þér. Ég get alls ekki gift
mig í mörg ár. Við verðum að
halda áfram að vera fátækar,
ef ég get ekki fengið neina
vinnu.
Og Anna sagði, að ég væri
reglulega ljót stelpa að geta
sagt svona lagað og verið
svona hjartalaus gagnvart bezta
pabba í lieimi.
En við vorum svo voðalega
fátækar þá. En það var samt
anzi gaman, þvi ég eignaðist
marga frændur, sem gáfu mér
bíómiða næstum þvi á hverju
kvöldi. Og stundum, þegar Anna
var ekki heima, þá fékk ég að
Framhald á bls. 34.
í í e!»9 •» 19>«»i "mup.s
VIKAN 38. tbl. — 27