Vikan - 19.09.1963, Blaðsíða 35

hún mig.
Og ég sag'ði, að auðvitað vissi
ég það. Ég hafði svo oft séð svo-
leiðis i bió. Og Anna sagði við
mig, að hún skyldi gefa mér
fiinm dollara ef ég vildi ná
skammbyssunni upp úr vasa
pabba míns alveg eins og ég
náði armbandinu upp úr vasa
Jóa frænda.
Ég sagðist skyldi reyna.
Ég beið framini i forstofu
með Frank frænda. Stuttu
seinna kom pabbi upp tröpp-
urnar, og ég bljóp í fangið á
honum og sagði: — Ertu með
eitthvað handa mér, pabbi
minn? Og um leið stakkéghend-
inni i vasa hans og tók skamm-
byssuna, sem var bara iiinulítil
og alls ekkert þung, alveg eins
og ég hafði náð armbandinu af
Jóa frænda. Pabbi tók ekki eft-
ir neinu, en talaði allan tímann
við Frank frænda.
Svo hljóp ég út í eldhús og
lét Onnu hafa skammbyssuna.
Hún signdi sig, og setti hana
niður i skúffu i eldhúsborðinu.
Þegar hún lokaði skúffunni, tók
ég eftir, að einliver stóð í dyr-
unum, en þegar ég sneri mér
við, var þar enginn. Og Anna
gaf mér fimm dollarana, og
sagði mér að fara inn í svefn-
herbergi. En ég skildi eftir rifu
á dyrunum, svo ég gæti heyrt,
livað þau öll sögðu.
Ég heyrði pabba ganga inn í
stofuna, og mamma æpti, og
sagði: — Ég hélt að þú værir
dáinn, George, ég sver. Ég hélt
þú værir dáinn. —
Svo heyrði ég, að einhver
fékk duglega á hann, og Frank
frændi sagði: — Láttu mig held-
ur eiga við liann, George. En
svo kom aftur svona liljóð, eins
og einhver fengi aftur duglega
á lcjammann. Og inamma æpti,
og Anna kom þjótandi framan
úr eldhúsi, og hrópaði: — Þú
hefur drepið hann, Georg. Við
verðum að liringja i lækni. —
Stuttu seinna sá ég Frank og
Önnu bera Jóa frænda inn i
herbergi mömmu, og hann var
alveg máttlaus, og voða mikið
blóð framan i honum.
Þegar þau voru farin þaðan
út, læddist ég inn, þvi ég hafði
aldrei séð hvernig reglulega
dauður maður lítur út, ekki einu
sinni í bió.
En liann var bara ekki dauð-
ur. Þegar liann sá mig, byrjaði
hann að skamma mig.
— Ert það þú, litli rumm-
ungurinn þinn. Ég skal aldeilis
sjá til þess að þú verðir sett í
fangelsi með mömmu þinni og
þeim öllum hinum. Og hann var
svo hræðilegur, með allt þetta
blóð framan í sér.
Svo hljóp ég í burtu.
Og ég er búin að segja lög-
reglumanninum, herra Pratt, að
ég' viti ekki, hvað skeði á eftir.
Það kom bara hár hvellur.
Frank frændi kom æðandi inn
til mín. Anna var með hónum,
Nýtt
með tilbúnum
Toni
bindivökva liðar hárið á íegurstan hátt
Auðveldasta og fljótvirkasta heima permanentið, sem völ er á, er
hið dásamlega Toni með nýja tilbúna bindivökvanum.
Allur bindivökvinn, sem þér þarfnist er tilbúinn til notkunar í
sérstakri plastflösku. Vatn ónauðsynlegt. — Ekkert duft, sem þarf
að hræra í vatni. Með því að þrýsta bindivökvanum úr plastflös- ^íisösfn*u^fvefl1í;k^1n?PÍg
kunni er öruggt að hver einstakur lokkur fær jafna óaðfinnanlega bíndjvökvmn cr úibúínn
liðun, án þess að liðirnir verði hrokknir og broddar myndist.
Með nýja Toni bindivök-
vanura leggið pér hvem
sérstakan lokk jafnt og
reglulega og tryggið um
leið betri og varanlegri
hárliðun.
Toni bindivökvinn Ufgar einnig hár yðar, gerir það mjúkt,
gljáandi og auðvelt í meðförum. Nú má leggja hárið á hvern þann
hátt, sem þér óskið, hvortheldur stóra eða smáa liði. Toni fæst í
þremur styrkleikumSuper (Sterkt) ef liða á hárið mikið, Regular
(Meðal sterkt) ef liða skal í meðallagi og Gentle (Veikt) ef liða skal
lítið, —og þannig má velja þá tegund sem hentar yður bezt.
Toni, stór pakkning Tip Toni, minni pakkning, til að
til að liða allt hárið. liða hluta hársins eða stutt hár.
VATN ÓNAUðSYNLEGT — ENGIN ÁGIZKUN—ENGIR ERFIGLEIKAR
og hann sagði: — Við verSum
að koma barninu burtu áður en
lögreglan kemur. Gcorg hefur
skotið liann.
Anna fór með mig upp á hótel
Franks frænda, og svo fór hún
til baka til hinna. Stuttu seinna
kom Frank frændi til mín, og
sagði: — Það hefur svolítið
hræðilegt skeð. Jói föðurbróðir
þinn hefur verið skotinn og er
dauður.
Og svo sagði hann mér, að
brátt myndi koma lögreglumað-
ur og spyrja mig spjörunum úr,
og lögreglan sagði, að pabbi
hefði gert það, en pabbi sagði
nei.
Og svo ltom herra Pratt, sóm
var ungur og laglegur og vin-
gjarnlegur. Og liann lieilsaði
mér með handabandi, og byrj-
aði að spyrja mig um allt mögu-
legt, um skólann, um Jóa
frænda, og i.hvaða lierbergi ég
svæfi. Svo sagði ég honum frá
kvefinu liennar mömmu, og a'ð
bæði Frank frændi og Jói
frændi elskuðu mömmu, og
vildu giftast henni. Og ég gat
lika séð, að Frank frænda lik-
aði ekkert mjög vel, þegar ég
sagði lierra Pratt, að Frank
frændi væri miki'ð sætari en Jói
frændi, og elskaði mömmu
mikið meira. Og herra Pratt
sagði hmm, hmmm.
Svo spurði herra Pratt mig
hvort nokkur hefði staðið i
dyrunum, þegar Anna lagði
skammbyssuna í skúffuna, og
ég sagði honum, að það væri
ég viss um, en gæti samt ekki
sagt hver.
— Gæti það hafa verið
pabbi þinn? spurði hann, og
sagði, að ég skyldi liugsa mig
vel um þangað til á morgun, en
þá ætlaði hann að tala við mig
aftur.
Þegar herra Pratt og Frank
frændi voru farnir, kom Anna
aftur út á hótelið. Hún sag'ði
mér að fara að sofa, en ég var
ekkert syfju'ð. Þess i stað bað
ég hana að segja mér hvað
hefði skeð heima i ibúðinni. Og
hún sagði mér, að þeir hefðu
tekið pabba með sér á lögreglu-
stöðina, þvi hann sagðist hafa
verið i baðherberginu, þegar
skotið reið af, og þvi trúðu þeir
ekki. Hann sagði, að hann hefði
VIKAN 38. tbl. — gfj