Vikan - 26.09.1963, Blaðsíða 19

Sérstaklega falleg sjalkragakápa úr mjúku
kamelhári, beigelituð að utan, en millibrún
að innan, en á svona óhnepptum
sjalkragakápum sést innra borðið mikið
og áríðandi að litirnir fari vel saman.
Þessar kápur eru sérstaklega vinsælar til
kvöld- og eftirmiðdags notkunar. Takið
eftir hattinum, sem fer mjög vel við þetta
mjúka kápusnið. Með svona kápu væri
t. d. hatturinn, sem fylgir gráu dragtinni
<3 með uppstandandi kraganum alveg ófær.
<3 Klassiskur frakki úr köflóttu tweed. Kraginn fellur ekki þétt að hálsinum, en við hana er not-
aður svartur skinntrefill. Parísarhúfa úr dökku filti fylgir.
Grá-brúnn frakki, sem hægt er að nota
báðum megin, en hitt borð hans er
smáköflótt í hvítu og sama grábrúna litnum.
Hann er beinsniðinn og ermarnar svolítið
víðar fremst. En það bezta við hann er þó
trefillinn, sem nýtur engu minni vinsælda
í haust en i fyrra og hitteðfyrra.
Það er tízka, sem hentar okkur fádæma
vel í okkar veðráttu. Þeir eru notaðir
jafnt úr sama efni og kápan eða prjónaðir,
og eru þeir prjónuðu hafðir mjög stórir.

L <1 Líka eru skinntreflar mikið notaðir.
Smart dragt úr brúnleitu
tweedi með mjög síðum
jakka. Pilsið slétt og
jakkinn einhnepptur. Með
henni fylgir vesti í hrúnu
ullarfilti með sama sniði
og karlmennirnir hafa
hingað til eignað sér. í
liálsinn er bundinn trefill
úr mjúku, brúnu skinni.
Langir lianzkar eru mikið í
tízku og eru notaðir við
þessa dragt, þó að
ermarnar séu fullsíðar.
Jtir
Hér er blessuð Greta
Garbo komin ljóslifandi.
Húfan eins og notuð var,
þegar hún var upp á sitt
bezta, hárið eðlilegt og
ótúberað, hálfsítt. Dragtin
er úr rifluðu flaueli,
tvíhneppt með hálfsíðum
ermum, en blússulíning-
arnar látnar standa fram
úr ermunum. Kraginn
kæruleysislega uppbrettur
og þá vantar eklcert
<3 nema sólgleraugun.
Þá er aftur kominn tími til að fara að hugsa fyrir vetrarkápu, og eins og sjá má af þessum myndum, er úr miklu
að velja, bæði hvað kápur og hatta snertir. Tízkan virðist vera að færast í það horf, að meiri fjölbreytni gæti nú
en oft undanfarið, en suma vetur hefur það verið svo, að allar konur virtust steyptar í sama mót og götumyndin því
harla fábreytileg.
VIKAN 39. tbl.
19