Vikan - 31.10.1963, Blaðsíða 11

ANNALL
VIKUNNAR
Seytjánda nóvember árið 1938 hóf nýtt vikublað göngu sína í
Reykjavík. Ritstjóri og ábyrgðarmaður var Sigurður Benediktsson,
en framkvæmdastjóri Einar Kristjánsson. í fyrstu ritstjórnargrein
segir svo: „Hér hefur ópólitískt vikublað göngu sína. Því hefur verið
valið nafnið VIKAN. Blaði þessu er ætlað að vera til fróðleiks og
skemmtunar, gagns og gleði góðum iesendum. Það er bjartsýnt og
gunnreift og býr yfir gnægð glæstra drauma. Þrátt fyrir hinn þrönga
markað og mikinn fjölda íslenzkra blaða og tímarita hvarflar hvergi
að því að efast um tilverurétt sinn og baráttuhæfni fyrir eigin þróun
og viðgangi á komandi tímum. Það trúir hamingjunni fyrir sér og
býst aðeins við því góða, eins og mannanna böm, þegar þau hefja
sína lífsbaráttu, hvert á sínu sviði.“
Útgefandi var Vikan h.f. og það var prentað í Steindórsprenti.
Verðið var 40 aurar í lausasölu og áskriftargjald kr. 1,50 á mánuði.
Stærðin 24 síður.
Fyrsta greinin í fyrsta blaði VIKUNNAR bar yfirskriftina Um
krabbamein, og var eftir Jónas Sveinsson lækni. Eftir ritstjórann
var fyrsta greinin í flokki, sem hann nefndi Svipir úr daglega lífinu,
og Tómas Guðmundsson skrifaði um þrjár bækur, sem þá voru ný-
komnar út, en þær voru þessar: Úrvalsljóð Benedikts Gröndal, Líð-
andi stundir, greinar og ritgerðir eftir Sigurð Einarsson og skáldsag-
an Gegnum lystigarðinn, eftir Guðmund Daníelsson. Þá voru þar
bernskuminningar þáverandi forsætisráðherra Svía, Per Albin Han-
son; ein síða um fegurð og tízku, þar er líka brúðhjónamynd. Enn-
fremur má nefna þýdda grein, Ævintýri frá Suður-Ameríku, dálkinn
Orð í tíma töluð, en það eru gamanklausur um ýmsa þekkta menn.
f miðju blaðinu voru myndasögurnar Gissur gullrass og Binni og
Pinni, og voru þær prentaðar í tveim litum, og loks voru tvær smá-
sögur þýddar af léttara taginu.
Þegar VIKAN hóf göngu sína, höfðu forráðamenn hennar aflað
sér góðra sambanda ytra, m. a. stóðu þeir í nánu sambandi við hið
vinsæla danska vikublað Hjemmet og fengu þaðan ýmislegt efni
til birtingar. Þetta samband stóð þangað til stríðið kom í veg fyrir
framhald á því, en það var víðs fjarri, að þar við væri látið sitja.
VIKAN var full af góðu, innlendu efni, skrifuðu af völdum pennum.
Það er gaman að fletta í fyrstu árgöngum Vikunnar. Þar úir og
grúir af þekktum nöfnum, og eins og gefur að skilja, hafa þessi
nöfn ekki orðið þekkt að engu. Greinarnar og sögurnar eftir inn-
lenda höfunda eru hver annarri betri og yrði manni dvalsamt, ef
tími væri til að grípa eitthvað niður í þessi blöð. Dr. phil. Simon
Jóh. Ágústsson skrifar þar til dæmis um Börnin og gamalmennin.
í þeirri grein telur hann, að varasamt sé að ala börn upp með gömlu
fólki eingöngu, en viss umgengni við gamalt fólk sé meir en
• • • •
VIKAN 44. tbl. — -Q