Vikan - 31.10.1963, Blaðsíða 60

í bílskúr, stillir sér upp í sama
horni og áður, — og slekkur
á sér.
í dag höfum við allskonar
loftkælingu innanhúss, lofthitun
og allt hvað cina. Þá verður
ekki staðnæm/.t við það. í and-
rúmsloft skólastofanna verður þá
sett sérstakt efni, sem gerir
skólabörnum hægara mcð að
læra. í sjúkrahúsum verður bætt
heilsuaukandi efnum i loftið,
og ef við crum í slæmu skapi
heima, þá snúum við aðeins
litlum takka á veggnum, og þá
bætist fjallaloft eða blómailmur
saman við andrúmsloftið inni,
-— og við komumst i sólskins-
skap.
í sambandi við menntun og
skólanám, segja sérfræðingar, að
skólar verði ávallt yfirfullir, og
að færri komast þar að en vilja
En því verður bjargað við á
annan liátt.
Verzlunannenn, eða aðrir ])eir,
sem þurfa að læra erlend mál,
eða eitthvað annað, og vilja
nota til þess frístundirnar heima,
fara þá til ákveðinna miðstöðva,
velja lærdómsefni, og fá það
svo sent heim til sín í gegn
um símaþræðina, eða i sjón-
varpi. Þar verða sérstök tæki til
að taka við kennslunni, og nem-
andinn getur lært þannig heima
hjá sér í ró og næði.
Þá verða einnig komin á
markaðinn örlítil sjónvarpstæki,
sem taka við fræðslumyndum
í öllum litum. Þau ganga fyrir
örlitlum rafhlöðum, og eru svo
lítil að þau má hæglega hafa
i vasa.
í stærri borgum verða teknir
í notkun miklir rafmagnsheil-
ar, sem halda nokkurskonar
heimilisreikning fyrir hvern ein-
asta l)orgara. Borgararnir liafa
þá hvcr sitt spjald í vasanum,
sem stungið er inn í útibú frá
þessum reikningsheilum í flest-
um verzlunum. Vélin upplýsir
þá hvað maðurinn á til af fjár
munum og hversu vel hann er
stæður. Síðan fær mað^irinn
sína úttekt í verzluninni, og hún
er stimpluð inn i vélina, sem
geymir töluna og færir inn á
heimilisreikning mannsins. Út-
koman af þessum útreikningum
verður sennilega sú, að menn
þurfa þá ekki að hafa neina
peninga á sér í vasanum, heldur
nægir að Iiafa spjaldið með
nafni og númeri.
Farartæki verða aðallega
þrennskonar. Stórt farartæki,
sem fer með mikinn fjölda fólks
á um 5000 km. liraða. Minna
farartæki, og hæggengara, mun
flytja hópa styttri leiðir. Og
fimm manna farartæki, sem get-
ur farið beint upp og niður,
á landi og sjó, með um 600 km.
hraða. Álitið cr að þetta farar-
tæki verði svo öruggt og ein-
falt í notkun, að amma gamla
geti örugglega skroppið á því
milli bæja hvenær sem henni
hentar.
Læknar spá því, að þau börn
séu ef til vill fædd núna, sem
nái 200 ára aldri. Eftir 25 ár
verði búið að ráða niðurlögum
flestra ef ekki allra þeirra sjúk-
dóma sem lirjá mannkynið í
dag. Meira að segja verður búið
að takmarka hrörnunarsjúkdóma
til muna og jafnvel kvefið verð-
ur úr sögunni.
Nokkrir menn, sem skrifa
vísindalegar skáldsögur i Banda-
ríkjunum, komu nýlega saman
og ræddu hugmyndir sínar um
lífið eftir 25 ár. Þar konm með-
al annars fram þessir spádóm-
ar:
Árið 1988 munu ferðaskrif-
stofurnar bjóða uppá sumar-
leyfisferðir út í geiminn, en það
verða afspyrnu dýrar ferðir.
Ferðalög milli landa og heims-
álfa verða einkum með rakett-
um, sem verða mjög þægilegar
og öruggar.
Oll venjuleg þjónustustörf
verða smám saman unnin af
vélmennum (robotum), jafnvel
þjónar á veitingahúsum verða
þá ekki Icngur af holdi og blóði.
Þar sem andleg liðan manns-
ins byggist víst að verulegu
leyti á efnafræðilegum stað-
reyndum, verða miklar og
merkilegar uppgötvanir gerðar
á því sviði. Árið 1988 verður
enginn i vondu skapi, nema
hann óski sérstaklega eftir því.
Menn geta þá kosið sér skap-
lyndi og verið í því skapi, sem
þeim finnst æskilegast. Þá verða
komin lyf, sem örva heilann
eða öllu heldur hjálpa honum,
án þess að nokkur skaðleg eft-
irköst geri vart við sig.
Það verður gaman að lifa
árið 1988.
TILHUGALÍF
Framhald af bls. 49.
kominn heim, og nú ætla ég
að fá að lifa eins og mér lient-
ar, héðan af.“
„A damn fool!“ hreytti páfa-
gaukurinn út iir sér með mikilli
fyrirlitningu.
„Þú ert ekki sá fyrsti, sem
segir það. „Hannes Sigurlinna-
son brosti góðlátlega og það
var mikil rósemd í rödd hans.
Að lítilli stundu liðinni kom
frú Guðríður með mat handa
syni sínum, upphitaða. laps-
kássu og smurt brauð, ásamt
mjólkurglasi.
Hann tók við fæðunni fegins
höndum, og er hann hafði snætt
um stund, leit hann þakklátum
augum til móður sinnar. „Alltaf
er lapskássan þín góð,“ sagði
hann með rórri rödd sinni —
það var eitthvað í henni, sem
gQ _ VIKAN 44. tbl.