Vikan - 29.11.1963, Blaðsíða 51
sinn hrópa til Raven, að hann
skyldi reina að stökkva, og svo
heyrði hann skellinn þegar hann
hlýddi því og lioppaði út í ána.
Áður en Davið gat snúið sér
við til að lijálpa honum, hafði
Matt rét't út ór — Það kom
Davíð á óvart að hún skyldi vera
í bátnum — og Raven synti
með niiklu átaki á móti straumn-
um og náði haldi á henni.
Þá fékk Matt Davíð árina og
teygði sig eins langt og hann
gat fram með árinni, þar til
hann náði í hendi Ravens —, og
dró hann um borð. Raven féll
örmagna niður, en Joan kastaði
sér niður við hlið hans og hélt
höfði hans í skauti sér, án þess
að sjá eða heyra annað.
Matt dró nú bátinn inn að
bakkanum. Davið starði á Joan
og Raven. Raven opnaði aug-
un og brosti til hennar — það
bros var ekki háðslegt.
Og þegar hann áá hvernig hún
horfði á Raven, skildi hann, að
til voru tilfinningar, sem hann
ekki þekkti, og enginn fimfiitán
ára drengur gat þekkt. Hann
vissi að hann hafði hagað sér
heimskulega.
En hann vissi líka, að liann
gat verið glaður og stoltur -—
að hann hafði nálgazt það í
kvöld, að verða maður. *
ÞAÐ ER VANBAVERK
AÐ KAUPA TILBÚIN
FÖT
FRAMHALD AF BLS. 15.
rétt að máta næstu stærð fyrir
neðan eða ofan, en fyrir alla
muni, látið ekki fara að breyta
fötum, sem fara illa frá byrjun.
Þá cr rétt að fara að skoða
sig vandlega í hinum þrískipta
spegli. Það er raunalega stað-
reynd, að margir menn, hversu
skynsamir og' ákveðnir sem jieir
eru í öðrum sökum, eru vilja-
lausir í höndunum á sölumann-
inm. Hafi þeir ekki eitthvað á-
kveðið íil þess að styðjast við,
vita þeir varla að hverju þeir
eru að leita, hvað þeir eiga að
gagnrýna og livers að krefjast.
Myndirnar með þessari grein,
ættu að geta orðið þeim hand-
hægur leiðarvisir.
Meðan verið er að máta, eig-
raBEaW.-.-, í*SÍBf.Bíé fe'
, 1 LW
iW
! —■** m ; —j
‘ kikÉP
.ÍrsiíiíiiÍ L J'
y Wbim
|Í!Í
Við framleiðum á börn og
fullorSna:
Terrylene og teygjubuxur,
sportskyrtur, náttföt og
okkar vinsælu Toledo-úlpur
á börn.
Þær eru hlýjar, sterkar og
ódýrar.
!H Verksmiöjan
| TOLEDO H.F.
Reykjavík
ið þér að standa eins og yður
er eiginlégt, en flestum mönnum
hættir við að vera stífir og
þráöbeinir qg árangurinn verður
föt. sem aðeins fara vel í óeðli-
legum Stellingum. Reynið að
stilla yður um að draga inn
magann, svo að buxnastrengur-
inn verði ekki of þröngur. Þótt
klæðskeranum þyki e. t. v. þægi-
legast að þér slandið grafkyrr
meðaií á mátun stendur, er það
mikilvægara að ganga lir skugga
um, að fötin fari vel og séu
þægileg í öllum þeim stellingum,
sem yður eru eðlilcgar við dag-
Jeg störf og allar venjulegar
lireyfingar. Fullvissið yður um,
að þau fari vel þegar ]iér gang-
ið, beygið yður og sitjið með
krosslagða fætur. Lyftið hand-
leggjunum. Ef stórar fellingar
myndast við axlirnar og niður
eftir ermunum, fyrir utan eðli-
legar hrukkur við olnbogann,
er það tákn þess að handvegur-
inn sé of neðarlega og að hann
verði að færast upp, ef fötin
eigi að fara vel. Takið líka eftir
því, livort ermarnar lialdast í
liæfilegri sídd þegar handlegg-
urinn er beygður og rétt er úr
lionum, en af ermalíningunni á
að sjást u. þ. b. 1,25 cm. fram-
undan jakkaermunum, eins og
sýnt er á einni myndinni Jiér.
En þar eð um misstórar skyrtur
getur verið rð ræða, er ágætt
að nota „þumalfingursregluna“:
Þegar staðið er með handleggi
eðlilega niður meðfram hliðun-
um, á hrúnin á jakkaermunum
að vera nákvæmlega 4Vi frá
þumalfingri.
í viðbót við þau atriði, sem
myndir eru af hér, er rétt að
athuga hvernig jakkinn fellur.
Virðist hann falla ójafnt, önnur
hliðin örlítið síðari en Jiin og
jafnvel að annar boðungurinn
gúlpi dálítið þegar jakkinn er
hnepptur, getur verið að önnur
öxlin sé svolítið lægri en hin.
Það er liægt að laga með því
að stoppa lægri öxlina upp í
sömu liæð og þá liærri. Hrukki
efnið ofan á ermastoppinu, má
taka svolítið úr axlarsaumunum.
Herðabreiðir menn með grannt
mitti eiga oft í mestu vandræð-
um með að finna jakka, sem
ekki er of víður í mittið ef
hann er nógu breiður á herðar;
það má benda klæðskeranum ú
að taka dálítið úr baksaumnum
og jafnvel lika af hliðarsaum-
um svo að mittið verði liæfi-
legt, en það má miða við það,
að svolítil ljósrönd komist á
milli erma og mittis, ef hand-
leggir eru i eðlilegum stelling-
um niður með síðum. Sé lárétt
hrukka á bakinu upp við krag-
ann, getur liún komið af þvi,
að kraginn eða axlasaumar séu
aðeins of háir, en það er auð-
velt að laga, en það getur lika
stafað af þvi, að jakkinn sé of
þröngur yfir axlirnar, en þá er
réttara að taka stærra númer.
Það verður ekki uógsamlega
brýnt fy'rir viðskiptavininum, að
klæðskerinn getur ekki gert
kraftaverk og það eru takmörk
VIKAN 48. tbl. —