Vikan - 12.12.1963, Blaðsíða 40

Hvað á ég að gefa vinum mínum?
Góða bók sem allir hafa ánægju af
Tveggja heima
sýn
Ólafur Tryggvason.
Einfaldur, fagur en
hógvær boðskapur.
Innb.
Kr. 240,00 + sölusk.
Hornasinfónía
Friðjón Stefánsson.
Fyrsta langa skáld-
saga þessa þekkta
smásagnahöfundar.
Kr. 130,00 + sölusk.
Beethoven
Erich Valentín.
Ævisaga snillingsins
í máli og myndum
þýdd af Jóni Þórar-
Saklausa dúfan inssyni.
Kr. 445,00 + sölusk.
Már Kristjónsson.
Astarsaga íslenzks
sjómanns.
Kr. 230,00 + sölusk.
Fróði
SÍMI 12037
Þræll hússins
Ásgeir Jónsson.
Skyggna konan,
II. bindi.
Minningar Margrét-
ar frá Öxnafelli.
Fyrri bindið varmet-
sölubók 1961.
Kr. 240,00 + sölusk.
Saga um húsbygg-
ingar og kapp hús-
mæðra um að eign-
ast sem fínast
heimili.
Kr. 230,00 + sölusk.
Brúin á Drinu
Ivo Andric.
Við ókum suður
Jens Kruuse.
Þýdd af sr. Sveini
Víking.
Nobelsverðlauna-
Hei.'landi ferðasaga skáldsagan, sem all-
um Frakkland og ir vilja lesa og eiga.
Italíu. Kr. 286,00 + sölusk.
Kr. 260,00 + sölusk.
koma, eftir Jóhannes úr Kötl-
um. íslenzkir þjóðhættir, eftir
Jónas Jónasson frá Hrafnagiii,
íslenzkar þjóðsögur og ævin-
týri, eftir Jón Arnason. Enn-
fremur óskráð munnmæli og
orðsveipir, sem höfundur hef-
ur heyrt. ★
DAGBÓK AF
MARÍU JÚLÍU
FRAMHALD AF BLS. 15.
in þar á milli 13 mílur, er farið
er fyrir Reykjanes (36 sjómílur),
og einskis fisks verður vart í ver-
stöðunum milli Grindavíkur og
Vogastapa. — Sögn þessi er í
sjálfu sér alls ekki fráleit, því
að vér vitum, að landið er hér
allt umbylt af jarðeldi, bæði á
yfirborðinu og niðri 1 djúpinu, og
hvarvetna því göng og gjár“.
Svo mörg eru þau orð. Það
má minna á, að fleiri renna stoð-
um undir kenninguna um göng-
in. Dr. Guðni Jónsson, prófessor,
segir einhversstaðar frá því í
þjóðsögum sínum, að lúða, sem
Grindvíkingar misstu með
merktan öngul, hafi veiðzt næsta
dag undir Vogastapa. Einhvern-
tíman hefur manni líka verið
sagt frá heilum báti með manni,
sem ,,hrakti“ gegnum göngin frá
Grindavík til Stapa.
Fór af vakt klukkan 18.00.
FÖSTUDAGUR, 28. DES.
Kom á vakt klukkan 00.00.
Bátarnir voru að koma að.
Víðir annar og hinir. Þeir komu
inn á radarinn einn af öðrum,
eins og perlur festar á þráð.
Vindurinn er vestlægur, fremur
hægur og vaggar skipinu þung-
lega, þægilega. Síldarflotinn er
mikið ævintýri. Heil borg af Ijós-
um. Heil borg af hvítum, rauð-
um og grænum ljósum, sem
sveiflast upp og niður. Og það
er mikið amstur í þessari borg.
Slæmar taugar.
Sumir biðja aðra að toga í sig,
það er fast í botni, nætur rifna,
— aðrir setja í hana. Fylla bát-
ana af spriklandi silfri og þeir
stingast á nefið, sökkva meir og
meir með hverjum háfi, sem
hífður er úr nótinni. Til að sjá
á daginn eru þeir eins og skip,
sem er að sökkva eftir haverí —
liggja eins og sléttar fjalir á
sjónum.
Síldarborgin er mikil ævin-
týraborg. Hún þokast fram og
aftur um sjóinn, spennt og æst,
hún er eins og austurlenzk ævin-
týrahöll, kannske eru kínverskar
djunkuborgir einhvernveginn
svona. Já, hún er reyndar svolít-
ið kínversk þessi borg. Hér er
austurlenzk kurteisi, austurlenzk
eða grænlenzk heimspeki og við-
horf. Hinn mikli veiðimaður ber
sér þeim mun meira, sem betur
gengur. Já, ég sé aldrei neitt,
Framhald á bls. 44.