Vikan - 26.12.1963, Blaðsíða 2

IvfWT'
■ .
junaráklæöi
OLL AKLaÐIN MOLVARIN • NYJUNG: OLL AKLAÐIN
Gefjunaráklæðin breyfast sífellt í litum
og munztrum, því ræður tízkan hverju
sinni.
Eitt breytist þó ekki, vöruvöndun verk-
smiðjunnar og gæði íslenzku ullarinnar.
Alli þetta hefur hjálpað til að gera Gefj-
unaráklæðið vinsælasta húsgagnaáklæð-
íð í landinu.
MÖLVARIN • NYJUNG
í fullri alvöru:
Dð taia við
guð í síma
Eftir nýlega afstaðnar prestí-
kosningar hefur það enn kom-
izt á dagskrá, hvort ekki væri
réllara að skipa presta á svip-
aðan liátt og aðra embættismenn
ríkisins. Menn fá ævinlega ein-
hverjar grillur út af þessu
eftir kosningar eins og vonlegt
er; einlivernveginn finnst vist
fléstum, að áróður, kosninga-
skrifstofur og bílar á kjördag séu
ekki viðeigandi. Kjörsókn í
prestskosningunum í Reykjavík
var þó ögn líflegri en ætla mætti
eftir kirkjulegum áhuga eins og
hann birtist í kirkjusókn. E\
til vill er þar einhverjum annar-
legum hlutum um að kenna. Ef
til vill er fólk trúhneigðara en
fram kemur í kirkjusókn þess.
Ástæðurnar eru orðnar ærið
margar og liafa alltaf vcrið að
hlaða utan á sig siðan þýzkar-
inn Lúter kom fram með sína
„nýsköpun". Það er nú einu
sinni svo, að allt venjulegt fólk
þarf að komast í ákveðna stemn-
ingu til þess að sambandið við
guð -—- ímyndað eða raunveru-
lcgt — verði áhrifameira. Af
fátæktarástæðum voru byggðar
þannig kirkjur á íslandi, að þær
voru cinhver óhrjálegustu héis,
sem um getur. Trúarleg stemn-
ing þar hlýtur að hafa útheimt
gifurlega áreynzlu, og afleiðing-
in hefur orðið sú, að fólk hefur
mikið til liætt að sækja kirkju.
Þó eigum við nú orðið guðs-
hús, sem eru í senn tígulleg
og fögur.
En jafnframt ]>vi, sem við
hyggjum fegurri og guði þókn-
anlegri kirkjur, þá höfum við
tekið upp á þeim ósóma að
flytja messur í útvarpið. Ég á-
lít, að það hafi ef til vill meira
en nokkuð annað orðið til þess
að ganga af kirkjusókn og trú-
arlífi dauðu. Hjá öllum fjölda
fólks er það vani að hafa út-
varpið opið, hvað sem á dynur
og hvort sem nokkur hlustar eða
ekki. Oft hef cg orðið vitni að
þvi á sunnudögum, að hús-
hóndinn les Moggann cða Tim-
ann meðan hann lætur mess-
Framhald’ á hls. 51

2
VIKAN 51. tbl.