Vikan - 28.01.1965, Blaðsíða 33

vöru Herb, hvað er eiginlega um
að vera?
— Uss, hér hefirðu fimm doll-
ara. Hann rétti henni peningana
og tók við speglinum, sem hann
vafði varlega í vasaklútinn sinn.
— Náðu í leigubíl þarna á hom-
inu. Ef ég er þér nokkurs virði
þá hittu mig við ellefu ferjuna
til Staten Island, og við skulum
vona það, að ég hafi það að ná
þér þar. Ef ég geri það, þá mundu
eftir hvað þú átt að segja, — í
guðs bænum...
— En...
Þegar hann hvarf niður eftir
götunni á harða hlaupum, fannst
henni að nú væri nóg komið.
Hún hljóp upp að Sheridan
Square, reið, uppgefin og undr-
andi og fastlega ákveðin í því að
taka leigubíl og aka beint heim.
— Og þó, sagði hún við sjálfa
sig, var nú ekki eitthvað við
þennan mann, sem hafði mætur
á steiktum humar og hataði hrá-
silkiföt. Svo gat það líka verið
að þessi flótti hans og hræðsla
ættu sínar orsakir. Ljósmerkin
á svölunum, strætisvagninn, neð-
anjarðarlestin, það gat ekki ver-
ið að fullorðinn karlmaður léti
sér detta slíka endemisvitleysu
í hug, bara til að gabba unga
stúlku. En ef hann væri nú í
vandræðum, var þá ekki bezt að
smeygja sér út úr þessu strax.
En hvemig átti hún að fara að
því, hún vissi nú þegar svo mik-
ið um hann, að það væri eins og
að bregðast gömlum vini. Og
aðalatriðið var, að hann hafði
sagt að hann treysti henni. —
Ferjan til Staten Island, sagði
hún við bílstjórann.
Þegar hún stóð í hópnum sem
beið eftir að hliðið að ferjunni
yrði opnað, vissi hún ekki hvort
heldur að hún væri meðsek í
glæp, eða þá hreinn og beinn
fábjáni. Ennþá sá hún ekkert til
hans, og hún greip sjálfa sig í
því að óska eftir því, að hann
kæmi þarna skálmandi í gegn-
um talningshliðið.
Það var kveikt á ljósaskiltinu:
„Næsta ferja“ og hliðið opnaðist.
Hún gekk hægt upp landgang-
inn og leit við og við um öxl,
og þegar hún kom um borð tók
hún sér stöðu aftur á, sem næst
bílaþilfarinu.
Hún var á leið út á Staten
Island undir miðnætti, og það
furðulegasta var, að hún hafði
látið bláókunnugan karlmann
gabba sig til þess arna. Nú skildi
hún þetta allt, og þetta var svo
sem mátulegt á hana, hún hafði
alltaf gert hærri kröfur en stöll-
ur hennar í kapphlaupinu um
ást og hamingju. Vegna þess að
hún hafði verið svo afundin við
hann í fyrstu, hafði hann auð-
vtiað útbúið þetta sniðuga bragð,
til þess að láta hana fá mak-
leg málagjöld ...
Þarna stóð hann við borðstokk-
inn, með hálfopinn munn og
sama bjálfalega svipinn. — Nei,
K
envwood chef
Kenwood hrærivélin er traustbyggS, einföld í
notkun og umfram allt afkastamikil og fjölhæf.
Með Kenwood verður baksturinn og matreiSslan
leikur einn. Kenwood hrærivélin er bezta og full-
komnasta hjólp húsmóSurinnar í eldhúsinu.
Kenwood hrærivélinni fylgir: Stólskól, pískari,
hrærari, hnoSari og sleikjari.
VERÐ KRÓNUR: 5877,00.
Ennfremur fóanlegt: Hakkavél, grænmetiskvörn,
grænmetisrifjórn, kartöfluskrælari, sítrónupressa,
kaffikvörn, dósaupptakari o.fl.
er þetta ekki Herb Chase, heyrði
hún sjálfa sig segja. — Hvenær
komstu til...
— Þetta er nauðsynlegt, greip
hann fram í fyrir henni og kyssti
hana.
Hún hafði ekkert á móti því,
en allt í einu datt henni í hug,
að hér væri ekki allt með felldu,
og hún sleit sig úr faðmi hans.
— Hvernig komstu hingað?
— f bílnum mínum. Ja, því-
líkt og annað eins! Fyrst upp í
miðbæ og svo alla leið hingað
úteftir. Ég er að vona að við
getum farið út að ströndinni, þeg-
ar við komum þarna út.
—• Jæja, svo að þú ert að vona
það?
— Já, og þakka þér kærlega
fyrir að þú losaðir mig við þær.
— Losaði þig við, hverjar?
— Mér datt í hug, að þetta
væri sniðug leið til að losna við
allar heimskulegar byrjunar
spurningar. Það var svo greini-
legt þarna í klúbbnum að þú
varst sjálf eins þrautleið á þess-
um yfirheyrslum og ég. Og sjáðu
nú til, nú veit ég heilmikið um
Þig, og þú getur ekki neitað því
að þú komst hingað af frjálsum
vilja.
— Þú neyddir mig til þess. Ég
hélt að þú værir í einhverjum
voðalegum vandræðum.
— Nú hefir þú líka fengið
nokkuð góða mynd af mér. Það
var ekkert sársaukafullt, var
það?
— Og þú þvældir mér út í
þetta allt, bara til að losna við ...
-—• Þarna sérðu, þú varst reiðu-
búin til að berjast fyrir mig. Þá
erum við komin töluvert lengra
en á byrjunarstigið. Til hamingju
vinkona. Við erum laus við allt
venjulegt kjaftæði.
Seinna áttu þau eftir að kynn-
ast betur, en núna, þegar þau
sátu á bekknum og horfðu á alla
ljósadýrðina á Manhattan hugs-
aði hún ekkert um það. Hún
hjúfraði sig bara upp að honum.
★
Hverju reiddust goðin
þann dag?
Framhald af bls. 14.
að minnsta kosti hefði þá séð dags-
ins Ijós ( heiminum: Acta Diurna,
blað Caesars í Róm. En þeir höfðu
yndi af því að hittast eins og ítalir
enn [ dag og svo gátu þeir sett
tilkynningar á húsveggi. Ef þeir
Helgi Sæmundsson og Sigurður A.
Magnússon hefðu verið uppi í
Pompeji rétt upp úr Krists fæðingu,
þá hefðu þeir ritað greinar hvor
um annan á veggina og kannski
hefðu þau skrif ekki síður verið les-
in en dagblöðin hjá okkur.
A annarri knæpu stendur þessi
orðsending til veitingamannsins:
„Þú ert lygari; þú selur vatn og
drekkur sjálfur hreint vín". Það var
áður en þeir fundu upp falska
sjússamæla.
A einum vegg les maður, að til
leigu sé hjá Arris nokkrum Pollios
„frá 1. júlí: verzlunarhúsnæði með
tilheyrandi herbergjum og þar að
auki rúmgóð herbergi á hæðinni
fyrir ofan. Þeir sem hafa áhuga,
snúi sér til Primusar, þrælsins hans
Nigidiusar."
Eitt hótel í plássinu hefur heitið
„Fíllinn", þar gat maður fengið her-
bergi með rúmi og dívan til að
matast á". Þeim þótti ekki taka
því að sitja uppréttir við máltíðir.
Svo koma skemmtanatilkynningar,
einkum plaköt til að minna á við-
ureignir gladíatora á leikvangin-
um og þá er sérstaklega undirstrik-
að, að tjaldþak verði spennt yfir
leikvanginn til að skýla áhorfend-
um fyrir sólarhitanum. Þegar menn
voru á biðilsbuxum og búnir að tjá
hinni útvöldu hug sinn allan, þá
máttu þeir eins eiga von á því, að
hún krotaði svarið á húsvegginn hjá
VXKAÍÍ «. *bL 33