Vikan - 01.04.1965, Blaðsíða 47
Hjá ungum, vel vöxnum stúlkum hafa slík-
ir samfestingar úr „stretdV'-efni orðið mjög
vinsælir, og eru buxurnar auðvitað hnésíðar.
Þessi er blár úr þykku, mjúku ullar-nælon
efni. Venjulega eru notaðar svellþykkar peys-
ur undir svona samfestinga, þótt stúlkan á
myndinni sé í blússu. Sokkar og húfa er
stór-þverröndótt í gulum og bláum lit, dúsk-
urinn á húfunni gulur. Yfirleitt eru litir á
skíðafötum mjög skærir og sterkir núna.
Það mundi einhver reka upp stór augu, ef stúlka
sæist á gangi í þessum göngufatnaði hér — sterk-
ljósbleikum, allt í sama lit.
Þessi gönguföt eru öll mjög nýtízkuleg. Fyrst
er það hjálmhettan, sem allst staðar stingur upp
kollinum. Hér er hún saumuð úr ullarefni, peys-
an með háum rúllukraga, jakkinn tvíhnepptur
og frekar síður, buxurnar þröngar og stangaðar
að framan og takið eftir skarðinu upp í skálm-
arnar beint framan á. Allt er þetta sem sagt
sterkbleikt — nema skórnir, sem eru úr milli-
brúnu rúskinni og reimaðir upp eins og fót-
boltaskór.
Hnésíðu buxurnar — nokkurs konar þröngar
,,pokabuxur“ eins og þessi sídd af buxum var
kölluð hér einu sinni. Fremri stúlkan er í
svörtu tvíhnepptu vesti við og þykkri peysu
innan undir. Húfan og trefill eins og peysan,
en á húfunni er svartur skinndúskur úr sama
efni og vettlingarnir, en þeir eru úr loðnu, mjúku
skinni og er það allra nýjasta tízka í skíðavettl-
ingum og hlýtur að ná hér vinsældum eins og
annars staðar. Buxurnar eru appelsínugular, og
sokkarnir svartir, en aftari stúlkan er í svörtum
buxum og sterkrauðum sokkum.
Á skíöi, skauta
og i
göngufferðir
Undírbúið páskaferðina
Þegar dagurinn lengist langar marga
að lirista af sér skammdegismyrkrið og
njóta útiveru. Páskarnir eru eiginlega
mikil úliliátíð á íslandi, því að þá mörgu
frídaga nota flestir til ferðalaga og úti-
veru. Skíðaíþróttin á einna mestum vin-
sældum að fagna — þegar svo gefur, en
það er ekki alltaf, a. m. k. ekki á Suður-
landi. Til þess að njóta útiverunnar, þarf
allur útbúnaður að vera í lagi — fötin
falleg og lienlug og eins þarf að liugsa
vel um húðina og snyrtingu. Myndir af
fallegum sportfötum fylgja hér með og
nokkrar leiðbeiningar verða gefnar um
snyrtinguna hér á eftir.
Sé mjög kalt, verður að fara varlega í að þvo
andlitið úr vatni og sápu, sérstaklega að morgni.
Sé húðin ekki mjög þurr má nota vatn að kvöldi
og bera nóg af nærandi kremi á og láta liggja
yfir nóttina. En sé húðin þegar orðin þurr og
jafnvel sólbrennd, á að hreinsa hana með kremi
eða andlitsmjólk og mildu andlitsvatni (alls ekki
astringent). Eftir nóttina hefur húðin sogið í sig
nóg krem, sem endist henni daginn út, ef aðeins
er strokið yfir hana að morgni með mildu and-
itsvatni eða jafnvel aðeins þerruð. Mörgum
finnst að þær séu ekki vel vaknaðar fyrr en and-
litið hefur verið þvegið, en reyna má að leggja
kaldan vatnsbakstur á augun. Andlitsvatnið
frískar húðina líka vel, en eftir það á að bera
vökvakrem á húðina (moisturekrem). Næsta
skref fer eftir því, hvort óskað er eftir að verða
brúnn eða ekki. Flestar hér vilja verða sem
brúnastar, en þó eru nokkur takmörk fyrir því,
sérstaklega ef sólbruni fylgir með. Þær, sem
vilja verða útiteknar, ættu að bera á sig gott
sportkrem, sem varnar sólbruna, en eins og all-
ir vita, er sólin hálfu sterkari í snjó vegna end-
urkasts birtunnar. Það á ekki að bera meira á
sig en húðin sýgur í sig. Hinar, sem orðnar eru
nægilega brúnar, ættu að nota litað púður-und-
irlag, sem um leið hlífir húðinni. Varizt rauð-
leitt púður-undirlag, sem oft fegrar gráleita húð
innanhúss, en á ekki við í kulda. Hafi nefið
sólbrunnið meira en aðrir andlitshlutar, sem
oft vill verða, má leyna því með því að bera
fyrst mjög ljóst undirlag á það, næstum bein-
hvítt, en bera svo annað yfir í sama lit og á
aðra staði andlitsins. Sumir fá alltaf rautt nef
í kulda, og er þetta auðvitað líka ágætt ráð við
því. Púðrið svo með lausu púðri yfir allt sam-
an, en notið ekki steinpúður úti í kulda.
Framhald á bls. 50.
VIKAN 13. tbl.