Vikan - 01.04.1965, Blaðsíða 50

Köknr
fvrir páskana
2 bollar hveiti, 1 tesk. sódaduft, 1/2
tesk. salt, ósætt súkkulaði 3/4 úr bolla,
1/2 bolli smjörlíki, 1 1/2 bolli sykur,
2 egg, 1 tesk. vanilludropar, 2/3 bolli
súrmjólk, sjóðandi vatn 1/2 bolli.
Smyrjið tvö kringlótt form og legg-
ið smjörpappír á botninn. Bræðið
súkkulaðið og látið það kólna nokkuð.
Hrærið smjörlíkið með sykrinum þar
til það er hvítt, bætið óhrærðum eggj-
unum í og haldið áfram að hræra, síð-
an vanilludropunum og súkkulaðinu
og hrærið vel. Síðan er þurru efnun-
um bætt í með mjólkinni og aðeins
hrært eins og með þarf til að það
blandist saman, síðast er sjóðandi
vatnið sett 1 og deiginu helt í form-
in. Bakað í meðalhita í ca. 30 mín.
Uppskrift að kreminu er þessi:
Ósætt súkkulaði 3/4 bolli, smjör 2
matsk. kartöflumjöl 2 1/2 matsk. mjólk
1/3 bolli, salt 1/8 tesk., flórsykur 2 1/2
bolli, eggjarauður 2, vanilludr. 1 tesk.
Þunnur rjómi ca. 3 matsk., eggjahvítu-
kökur 8 st.
Bræðið smjörið og súkkulaðið í tvö-
földum potti, blandið kartöflumjöl-
inu, sem hefur verið hrært með
mjólkinni, saman við hægt og hrær-
ið þar til það er þykkt og
jafnt. Látið 1 bolla af sykrinum
og saltið í eggjarauðurnar og bætið
því í súkkulaðið og haldið áfram að
hita það þar til það er mjúkt. Bætið
vanilludr. í og látið þetta kólna. 1/3
af þessu á að nota á milli laganna,
en í það, sem eftir er, er því, sem
eftir er af sykrinum bætt og kakan
þakin með því. Eggjahvítukökurnar
muldar ofan á.
Veizlukaka
Þetta er mjög skemmtileg kaka, því
hún lítur eins og þarna væru um fjór-
ar kökur að ræða. Hún er bökuð 1
tveimur ferhyrndum mótum.
2 2/3 bolli hveiti, 3 tesk. lyftiduft 1
tesk. salt, 2 bollar sykur, 2/3 bollar
smjörlíki, 1 bolli mjólk, 2 tesk. vanillu-
dropar, 4 egg.
Smyrjið tvö ferhyrnd form og lát-
ið smjörpappír á botninn. Linið, eða
hálfbræðið smjörlíkið. Blandið saman
öllum þurru efnunum og bætið feit-
inni, mjólkinni og vanilludr. í, hrær-
ið í 2 mín., og blandið þá eggjunum
saman við og hrærið í 2 mín í viðbót.
Bakið í meðalheitum ofni í u.þ.b. 35
mín. Látið formin kólna í 5 mín. á
grind áður cn kakan er tekin úr þeim.
Síðan er kakan þakin þessu kremi,
sem er bragðbætt á fjóra vegu: 1/2
bolli smjör eða smjörlíki, 4 bollar
flórsykur, salt, þykkur rjómi 4-6 mat-
skeiðar.
Smjörið hrært og sykrinum bætt
smám saman í og saltinu. Rjóminn
settur í, lítið í einu, þar til auðvelt
er að smyrja með kreminu. Hrærið
áfram þar til kremið er létt og freyð-
andi. Svo er því skipt í 4 hluta:
Súkkulaðikrem — 2 tesk. kakó, V« tesk.
vanilludr. og 1 tesk. rjóma bætt í
kremið.
Ristað kokóskrem — Kremið er bor-
ið á kökuna óbreytt og ristuðu kókós-
mjöli stráð yfir, en það er búið þannig
til: Kókósmjöli stráð á botninn á lágu
formi og bakað í ofni í u.þ.b. 5 mín.
eða þar til það er brúnt.
Möndlukrem — 1/8 tesk. vanilludr.
og 1/2 tesk. möndludr. bætt í krem-
ið. Sá fjórðipartur er svo skreyttur
með litlum súkkulaðistykkjum.
Piparmintukrem — 1/4 tesk. pipar-
mintudropar eru látnir 1 síðasta fjórða
partinn, og hann er svo skreyttur með
muldum, beiskum, hvítum og rauðum
brjóstsykri.
Leggið smjörpappír frá horni til
horns yfir kökuna og smyrjið fyrst
þann hluta hennar, sem hann þekur
ekki. Ef farið er aðeins yfir á pappír-
inn, verður kanturinn þráðbeinn.
Smyrjið svo hinn hlutann og hliðarn-
ar, og farið eins að við hina kökuna.
Lagðar hlið við hlið, svo þær virðizt
ein lengja.
a‘ð fólkið fari aS mala og masa
um þa‘ð sem það veit ekkert um
fyrr en til kastanna kemur og
þú veizt að við höfum komið
okkur saman um það að fyrst
verði ég að ljúka prestsprófinu
áður en við getum gift okkur
og við verðum líka að gæta þess
fyrir sunnan að enginn þar fái
pata af neinu sem kjaftatifurnar
liérna heima í sveitinni gætu
frétt það er verst að hann pabbi
þinn skuli ætla að borga fyrir
hana Björgu líka, því hún hfefur
einhverja hugmynd um okkur
og passar svo voða vel upp á
að við fáum helzt aldrei að tala
saman í næði.“
„Já elsku vinur minn“ heyrði
frú Jónhildur að Sveinbjörg
anzaði. „En má ég ekki samt
segja lienni mömmu minni að
við séum trúlofuð"
„Jú ef þú eudilega vilt,“
sagði Gunnar. „Ég hugsa að hún
geti alveg þagað.“
„Já hún mamma getur alveg
þagað. Hún segir engum það
nema bara pabba og hann er
svo góður.“
Frú Jónhildur flýtti sér ofur-
varlega niður af lautarbrúninni
og reyndi að komast nægilega
langt í burtu til þess að ekki
liti út fyrir að liún hefði legið
á hleri ef þau kæmu upp úr og
sæju til hennar en til þess kom
ekki. Og áður en langt um leið
smalaði liún saman börnunum
sínum og fór með þau öll upp
á heimaholtið þvi hún sagði að
berin þar væru betri og stærri
en i raun og veru vildi hún ekki
að krakkarnir álpuðust eitt eða
fleiri ofan í lautina og hún gat
ekki að þvi gert að henni var
líka eitthvað svo létt í skapi.
Þegar ró var komin um kvöld-
ið og þau Guðmar og Jónhildur
sátu yfir ilmandi kaffi inni í
Suðurliúsinu kom hún Svein-
björg þangað inn til þeirra.
Guðmar á Bakka virti þessa dótt-
ur sína fyrir sér og dáðist að þvi
með sjálfum sér livað hún væri
orðin falleg stúlka svona grönn
og limafögur og lagleg í and-
liti með þetta fallega brúna hár
sem var eiginlega það eina sem
gerði hana öðru vísi en mamma
hennar hafði verið þegar hún var
ung. Jónhildur dreif fram bolla
handa dóttur sinni og hellti í
liann og hún settist hjá þeim við
kvöldsopann þangað til hún
sagði:
„Ég ætlaði fyrst að segja
mömmu það einni og biðja hanti
að segja pabba það en nú sé ég
að það er bezt að segja ykkur
báðum það í einu að ég og hann
Gnnnar á Skálum við erum trú-
lofuð og ætlum að verða hjón
þegar við erum bæði stór og
bann er orðinn prestur.“
Guðmar var að súpa á kaffinu
sínu þegar Sveinbjörg fór að tala
og þegar hún sagði þetta svelgd-
ist lionum svo mikið á að hann
spýtti þvi öllu út úr sér og sumt
fór yfir borðið og það gusaðist
ofan í dúkinn þegar hann
sleingdi frá sér bollanum en frú
Jónhildur skeytti því engu, held-
ur sagði: það vona ég elsku Svein-
björg mín að þú verðir alltaf
jafn hamíngjusöm og þú ert núna
barn og þið bæði og guð blessi
ykkur. En hvað er þetta Guðmar
minn hvað fer svona öfugt of-
an í þig góði minn.“
Guðmar hóstaði lengi og gat
ekkert sagt en þegar hann mátti
mæla á ný sagði hann: „Og það
skiftir nú minnstu hvað fer öf-
ugt ofan í mig núna en mér sýn-
ist að allt hafi komið öfugt úr
mér hér í eina tíð.‘
Framhald ( næsta blaði.
Á skíSi, skauta og í
gönguferðir
Framhald af bls. 47.
Varaliturinn á að vera í sterk-
um lit, en varizt samt bláleita liti,
og vilji varirnar blána í kulda,
er ágætt að bera hvítan lit á var-
irnar fyrst, svo að varaliturinn
taki ekki á sig bláleitan blæ.
Augnháraliturinn verður að
vera vatnsekta, því að í roki og
kulda rennur oft úr augunum,
og liturinn er til engrar prýði
niður á vöngum. Það má gjarn-
an nota augnskugga, nema hvað
hann á ekki að vera með gull
eða silfurslikju. Hann þarf ekki
að vera sérlega feitur, þótt ver-
ið sé úti í kulda, því að augnlok-
ið gefur frá sér það mikla fitu
sjálft, að ekki er rétt að hætta
á að skugginn renni út eða í
kekki.
Oft verður húðin og sérstak-
lega nefið rautt vegna slæmrar
blóðrásar, en of seint er gera
nokkuð í því, þegar komið er af
stað í ferðalagið. Til að fyrir-
byggja það, þarf að hefjast handa
helzt hálfum mánuði áður en lagt
er af stað. Víxlböð á hverju
kvöldi reynast ágætlega, þó þarf
að viðhafa nokkra gát þegar við-
kvæm húð eða tilhneiging til
sprunginna æða er fyrir hendi.
Þá má vatnið ekki vera of ískalt
eða sjóðandi heitt og stundum er
vissara að nota svamp eða klút,
frekar en að dýfa andlitinu nið-
ur í skálina.
Sé húðin mjög þurr, er ágætt
að fara í gufubað með andlitið
á hverju kvöldi nokkru áður en
lagt er af stað. Þá er vel feitt
andlitskrem borið þykkt á húð-
ina og andlitinu síðan haldið yf-
ir skál með sjóðandi vatni, en
yfir höfuðið er breitt handklæði,
svo að gufan fari ekki út um allt.
Rétt mataræði, einkum nægur
vökvi og bætiefni, er líka mjög
mikivægt fyrir hörundið. Glas af
volgu vatni á fastandi maga að
morgni dags — enn betra með
safa úr einni sítrónu í — er ágæt
regla. ☆
gQ VIKAN 13. tbl.