Vikan - 08.04.1965, Síða 17

. n .
FRAM HALDSSAGAN
3. HLUTI - NIBURLAG
TEIKNINGAR VIÐ SGGUNA GERÐI BALTASAR
Guðmar ug Jónhildur á Bakka eiga dóttur sem Sveinbjörg
heitir, en Guðmar á einnig launson, sem Gunnar heitir og
á heima á bæ skammt undan. Þar kemur, að þau Gunnar
og Sveinbjörg fella hugi saman, og veldur það Guðmari
miklu hugarangri. Aftur á móti er Jónhildur samþykk þess-
um samdrætti, og þegar Sveinbjörg segir foreldrum sinum
frá triilofun þeirra Gunnars, verður hún alls hugar fegin,
en Guðmari svelgist illa á kaffinu sínu.
blessast að leggja saman tvö göm-
ul sár.“
„Okkar á milli sagt Guðmar
minn veit ég hvað þú ert að
fara. En ef þú ætlar að fara að
rifja það upp núna og gera eitt-
hvað veður út af þvi skal ég
neita fram i andlátið þó svo
að það kosti að ég fari í verri
staðinn. Ég skal segja þér alveg
eins og er að einu sinni dreymdi
mig um að komast í liúsfreyju-
sessinn á Bakka en það var ekki
vegna jarðarinnar heldur sem
til þurfti: að giftast bóndanum
þar tilvonandi. Nú endurtekur
sagan sig i börnunum okkar en
það veit enginn nema við og
eigum við að valda börnum okk-
ar óhamingju með því að vekja
það upp sem er löngu dautt?“
„Sko það er nefnilega vegna
þessarar hamingju eða ekki ham-
ingju að ég er að hugsa svoltið
um þetta sko. Ég er nefnilega
efins i að það kunni nokkuð
gott af sér að leiða að systkini
eigist og fari að hlaða niður
krökkum, það aldrei nema þau
Eftir
Sicjríði
Gisiadóttur
frá Vík
í NÆSTA BLAÐI:
Ritdómur Sigurðar
A. Magnússonar
um hina nýju
skáldsögu Hvinur
í stráum, sem
hann kallar
KERLINGABÓK
ALLRA
KERLINGABÓKA
birtist í næsta
blað’i. Látið hann
ekki fram hjá
ykkur fara.
séu vitlaust feðruð og hann ætli
að verða prestur."
„Við skulum ekki ræða frekar
um þetta Guðmar minn, en það
segi ég þér í fullri alvöru að
ef þú ætlar eitthvað að fara að
spilla á milli barnanna er mér
að mæta og það er ekki víst þér
þyki það betra. Það kann að
vera að ég viti eitthvað sem þér
kæmi ver að ég léti uppskátt og
eins annað sem þér væri veigur
í að ég þegði um.‘
„Ojamm ojá,“ sagði Guðmar.
„Það er nú kúnstin sem færri
kunna, ýmist að segja eða þeigja.
Það er eins og það snúist við í
kokinu á þeim sumum.“
14. KAFLI
Guðmará Bakka leggst
i rumið
Eftir því sem nær dró vetri
varð Guðrnar æ einrænni og fór
meir einförum en nokkru sinni
fyrr. Hann hætti að grípa í nokk-
urt verk og þó vinnufólkið
spyrði hvað það ætti að gera
var varla að liann anzaði því,
svo það voru allir hættir að snúa
sér til hans heldur báru málin
ævinlega undir hana frú Jónhildi
sem stjórnaði öllu bæði innan-
liúss og utan af mikilli rögg-
semi.
Svo kom haustið og ungling-
arnir fóru suður i skólana sina
og frú Jónhildur sá alveg um að
búa hana út hana Sveinbjörgu
og lagði henni og Björgu frænku
hcnnar til farareyri. Svo fóru
þau þrjú öll sömul með skipinu
einn daginn og frú Jónhildur
fylgdi þeim til skips en Guðmar
fór á fætur snemma um morgun-
inn og fannst hvergi nokkurs
staðar þegar hún Sveinbjörg litla
ætlaði að kveðja hann svo hún
varð að fara án þess. Þegar frú
Jónhildur kom heim um kvöldið
var Guðmar háttaður uppi i Suð-
urhúsinu og ansaði ekki hvernig
sem á liann var yrt. Sama sagan
var daginn eftir að hann vildi
Framhald á bls. 34.
VIKAN 14. tW. Yl