Vikan - 14.04.1965, Blaðsíða 10

I
Mfe
Q Haraldur Haraldsson (t.v.) og Gísli Frið-
bjarr.arson við síldarflokkunarvélina.
Ilér sést hvernig vélin rífur hausinn af £
fiskinum, svo hnakkinn fylgir með, en það
er talið mjög mikilvægt.
að er auðvitað aðeins eðlilegt, að flest-
ar uppfinningar íslenzkra manna hafi
verið gerðar í þeirri atvinnugrein, sem
flestir landsmanna vinna við, og sem
þjóðarbúskapurinn snýst helzt um —
sjávarútveginum. Kemur þar margt til.
Eftirspurnin eftir slíkum uppfinningum er
auðvitað mest, markaður fyrir þær beztur,
flestir uppfinningamanna þekkja vel þarfir
sjávarútvegsins og eiga bezt með að kynnast
því hvað helzt vantar og hvernig það ætti
að vera. Tækniþróunin undanfarin ár hefur
verið mikil á því sviði og íslendingar hafa
kappkostað að fá hingað öll þau nýjustu og
beztu tæki, sem völ er á í heiminum til að
auka og bæta þessa framleiðslu, og þess-
vegna er auðvelt að vita hvað til er og hvað
vantar í þeirri grein. íslendingur, sem hugs-
ar sér að finna upp einhverja nýjung eða
gera endurbætur á sviði hernaðartækni,
strandar strax á því að hann veit alls ekki
hvað til er né hvað hann ætti helzt að reyna
að finna upp. Svipað er með allflesta aðra
„atvinnuvegi“ hér á landi. Það kemur líka
til, að aðstæður hér til fiskveiða og fisk-
vinnslu, eru að mörgu leyti öðruvísi en ann-
arsstaðar og þarf til þess sérstök tæki, sem
ekki hefur verið þörf á annars staðar.
Síldarflokkunarvélar.
Það var t.d. fyrir nokkrum árum síðan,
1960—1961, að mikið magn af síld var flutt
héðan á erlendan markað. Síldin var þá
tekin beint úr síldveiðibátunum um borð
í togara eða þaðan af stærri síldarflutninga-
slcip, sem fóru með hana óflokkaða beint til
annarra landa, þar sem farmurinn var seld-
ur í heilu lagi eða í stórum „slumpum". Oft
var þetta fyrsta flokks síld að öllu leyti, stór
og góð, og hefði átt að seljast hæsta verði.
En þegar kaupendur komu auga á nokkrar
smærri og lélegri síldar innan um þá vænu,
hugsuðu þeir sem svo: Ja, hver veit nema
þetta sé meira og minna léleg vara. Líklega
eru íslendingarnir bara að reyna að gabba
mig með því .að setja góðu og stóru síldina
efst, en svo er allt eintómt rusl undir.
Af þessari ástæðu fékkst yfirleitt mikið
minna verð fyrir góðan síldarfarm en ella.
Síldin var ekki flokkuð eftir gæðum eða
stærð, og enginn vissi raunverulega hvað
hann var að selja eða kaupa.
Haraldur Haraldsson heitir maður og er
vélsmiður. Hann er eigandi vélsmiðjunnar
Stálvinnslan h.f. við Súðarvog 14, ásamt fé-
ÍSIENIKIR
ÖNNUR GREIN
Greín: Guðmundur Karlsson - Myndir: Kristján Magnússon
Þopskhausingavél
Sfldarfiökunarvél
'é. ' ;

■

: -

illillttl
■
■

M é
JQ VIKAN 15. tbl
- V ‘