Vikan - 21.04.1965, Blaðsíða 48

7 daga
lagningarvökvinn
er nú kominn aftur
í sérverzlanir.
Hið margeftirsótta
STRAUP
heimapermanent
fyrirliggjandi.
Nýtt De Luxe-hárlakk
með Luxe-ilmgæðum
framar öllu.
STRAUB
er merkið
Heildsölubirgðir:
Davíð S. Jónsson & Co.li.f.
Sími 24333.
A
♦
*
6
A-K-8
G-10-7-5-3
D-G-8-7
A G-4
V D-7-5-2
$ A-K-D-8-4-2
Jf» 6
K-10-5
10-6-5
6
K-10-9-5-4-2
rúpíur fyrirfram, forláta teppi
og frían flutning fyrir sjálfan sig
og fjölskyldu sína. Að því er
hann bezt vissi, hafði hann sam-
þykkt sex mánaða vinnusamning
á gúmmíplantekrunni Lombok á
eynni Sebang, og átti að fá heila
rúpíu á dag og kofa fyrir fjöl-
skyldu sína. Honum hafði verið
sagt, að vinnan á plantekrunum
værj miklu auðveldari en á rís-
ökrunum og vissulega hafði hann
séð menn koma heim frá slíkri
vinnu til dessa, feita og ánægða,
með kýldar vambir ríkra manna
og fullar pyngjur af peningum.
Það voru stöðugar ráðstefnur
milli hans, föður hans og nokk-
urra vina hans. Þeir gátu ekki
betur séð, en ein rúpía á dag í sex
mán. yrðu samtals hvorki meira
né minna en 183 rúpíur. Ef eldri
konan hans hugsaði um hænsnin
og endurnar og ræktaði svolítið
grænmeti, og yngri konan hans
ynni líka á plantekrunni, gætu
þau snúið heim eftir hálft ár sem
auðugt fólk. Þau gætu keypt
beztu rísakrana í héraðinu og
verið hamingusöm, löt og södd
alla ævi upp frá því. Þegar Ah-
met setti fingrafar sitt á samn-
inginn blasti framtíðin við hon-
um, í öllum regnbogans litum.
Það var ekki fyrr en hann kom
á þetta skip, sem óttinn gerði
vart við sig. í fyrsta lagi var þar
enginn frá hans eigin dessa, og
í nokkra daga f annst honum hann
einn og glataður í fjöldanum. Það
tók hann nokkurn tíma að kom-
ast að því, að flestir hinna mann-
anna komu einnig frá Jövu og
þeir töluðu hans eigið tungumál,
þótt það væri með örlítið öðrum
hreim; að þeir vissu einnig,
hvernig á að planta hrís; að þeir
trúðu líka á Allah og spámann
hans, ekki síður en hinn ótölu-
lega grúa af skiljanlegri og
mannlegri guðum húss og
hjartna, markaðs og gatna, fljóta
og fjalla, fæðingar og dauða. En
flestir þessara manna höfðu
gleymt heimkynnum sínum og
rísökrunum.Þeir voru orðnir kú-
líar, og það var þeirra fordæmi
sem skelfdi Ahmet. Þeir voru
síður en svo ríkir, og þeir litu
ekki út fyrir að vera hamingju-
samir, þeir höfðu árum saman
verið fluttir á milli eyjanna eins
og kvikfénaður, og þeir töluðu
um gúmmí eins og sjómenn tala
um fisk. Svo var að sjá, sem í
þessari vinnu skiptust á flóð og
fjara, og öryggi væri ekki til.
Stundum var nóg gúmmí og
vinna handa öllum, vel borguð.
Skömmu síðar var kannske of
mikið gúmmí, lítið að gera og
illa borgað. Kúlíarnir voru ein-
kennilegir og rótlausir. Þeir létu
sig ekkert neinu skipta, annað en
spilaborðin, sem þeir settu upp
á mottunum sínum. Þeir smygl-
uðu dólitlu af rótsterku bruggi
um borð og laumuðu því á milli
sín í vatnsbrúsum. Þegar Ahmet
reyndi að afla sér vina og kynn-
Norður Austur
1 tígull pass
2 tíglar pass
pass pass
Útspil hjartaþristur.
Vestur spilaði út hjartaþristi
í spilinu í dag, austur tók tvo
hæstu og spil'aði þriðja hjarta.
Suður tók slaginn á gosann, spil-
aði tígli á ásinn og síðan laufi
á ásinn. Síðan var laufaþristur-
inn trompaður, spaðagosinn lát-
inn út og honum svínað. Vestur
tók á kónginn og var það þriðji
og síðasti slagur varnarspilar-
anna.
Hvað er sérstakt við þetta spil
spyrjið þið? Reynið þið að
trompa laufaþristinn áður en þið
spilið tígli og sjáið hvernig fer.
Síðan svínið þið spaðagosanum,
ast því hverju hann mætti eiga
von á í nýju vinnunni, tapaði
hann næstum öllum tíu rúpíun-
um sínum í fjárhættuspili, og
varð drukkinn í fyrsta skipti á
ævinni. Yngri konan hans, sem
honum þótti mjög vænt um,
skammaði hann og hann var með
samviskubit í nærri tvo daga.
Síðan veiktist sonur hans af hita-
sótt og hefði sennilega dáið úr
henni, hefði ekki Kínverjinn
Fong sótt skipslækninn. Lækn-
irinn gaf barninu nokkrar hvítar
pillur og hitinn hvarf jafn snögg-
lega og hann kom. Síðan tilbað
Ahmet Fong. Jafnvel nú, þegar
hann skalf af ótta við óþekkta
framtíð, varð hann öruggur á ný,
er hann hlustaði á Fong. Kín-
verjinn, sem var stærri en Java-
búarnir, stóð í miðri þvögunfii
og sagði þeím hvað þeir ættu að
gera, og hvernig þeir ættu að
hegða sér við komuna. Fong var
framandi af annarri þjóð, með
annarskonar trúarbrögð; hann
talaði mál þeirra undarlega og
höktandi, án fágunar og án þess
að gæta kurteisi í fari sínu. Kúl-
íarnir vissu ekki sjálfir, hvað
hafði gert hann að formanni
Suður Vestur
1 spaði pass
4 spaðar pass
vestur drepur á kónginn og spil-
ar út tígli. Nú kemst suður ekki
heim á hendina án þess að gefa
vestri slag á tíuna í trompi.
Eða segjum að sagnhafi drepi
hjartaslaginn í blindum með
drottningunni og svíni strax
spaðanum. Aftur drepur vestur
á kónginn, spilar einspilinu í
tígli og annað hvort fær hann
slag á tromptíuna eða sagnhafi
verður að gefa laufslag.
Þegar maður sér þetta spil
virðist það mjög einfalt, en við
nánari athugun er meira í því
en margur heldur.
★
þeirra, og hversvegna þeir þyrpt-
ust um hann til þess að missa
ekki af einu einasta orði hans
og hversvegna þeir voru svo viss-
ir um, að hann væri sá eini, sem
séð gæti um heill þeirra og vel-
ferð.
— Vinir, bræður, sagði hann.
— Ef þið eruð því sammála, skal
ég vera talsmaður ykkar gagn-
vart hvítu mönnunum, eins og ég
hef verið fyrir svo marga áður.
Þið hafið samþykkt samninga,
samþykkt þá með fingrafari ykk-
ar, en þið gátuð ekki lesið, hvað
þar stóð. Samningarnir, vinir,
tryggja ykkur peninga, svo lengi
sem þið vinnið. En þeir skylda
ekki tuan undir neinum kring-
umstæðum til þess að sjá ykkur
fyrir vinnu vissan tíma. Xuan
getur sagt við ykkur á morgun:
■— Farðu heim, kúlíi, hér er ekki
meiri vinna fyrir þig. í næstu
viku segir hann kannske: — Kúl-
íi, gúmmíverðið hefur lækkað, ef
þú vilt halda áfram að vinna
verðurðu að gera það fyrir hálf
laun eða fara heim. Hlustið nú
á bræður og vinir: Nú þarf tuan
á ykkur að halda, vegna þess að
það er að skella á stríð í löndum
AQ VUtAN 1(. tbl.