Vikan - 29.04.1965, Qupperneq 7

Port Said til Singapore, en And-
ers hafði ekki sagt henni frá öll-
um smáatriðunum, til dæmis því,
að hann hafði borgað fyrir hana
farið, að hún hafði elt hann yfir
á Tjaldane, og hvar hann kynnt-
ist henni. Þessvegna var Jeff ekki
afbrýðisamari út í Pat, en hver
venjuleg, lagleg, ung stúlka er
vegna annarar, laglegrar, ungrar
stúlku. — Vertu ekki lengi,
muldraði hún, ekki laus við ó-
ánægju yfir því, að hann skyldi
sóa þannig dýrmætri mínútu af
tíma þeirra.
Sæl, Pat, sagði Anders.
-— Sæll, Andersson, sagði Pat.
— Hvernig lýst þér á staðinn?
spurði hann og velti því fyrir
sér, hvað hann ætti að segja. Síð-
an hann kynntist Jeff, hafði hann
sleppt öllu sambandi við Pat. Nú
skildi hann ekki, hvernig í ósköp-
unum hann hefði nokkurn tíma
geta haft nógu mikinn áhuga fyr-
ir þessari stúlku, til þess að í-
þyngja sjálfum sér með félags-
skap hennar.
— Mér virðist hann töluvert
frábrugðinn, því sem þú sagðir
mér, svaraði Pat, og reyndi ár-
angurslaust að samræma þetta
fjörlega, litríka og iðandi líf á
hafnarbakkanum og myndina af
sólheitri, svitastorkinni líflausri
þreytu, sem hún hafði myndað
sér af lýsingum Anders á lífinu
á plantekrunni.
— Mig langar að kveðja þig,
Kisa, sagði Anders og rétti fram
hönd sína. Allt í einu var hún
kominn svo nærri honum, að
augu hans urðu ógreinileg í aug-
um hennar; hægra auga hans var
örlítið minna en hið vinstra. —
Það var gaman að kynnast þér.
Ég vona, að þú komist heilu og
höldnu heim til þín.
— Þakka þér fyrir, Anders.
Þú hefur hjálpað mér einstak-
lega vel.
— í Manilla ferðu yfir á Presi-
dont Lincoln. Ég er búinn að
panta fyrir þig farið, og Maveric
lofaði að fylgja þér til skips og
sjá um að vel færi um þig. Hann
þekkir brytann. Lincoln er gott
skip. Ég er viss um, að þér finnst
gaman að ferðast með því.
—- Áreiðanlega.
— Get ég gert nokkuð fyrir
þig, spurði hann. Ég meina. —
Vantar þig peninga eða eitthvað
svoleiðis.
— Nei, þakka þér fyrir.
— Þú myndir segja mér, ef
svo væri?
— Jú, Andeson, ég myndi
segja þér það, en mér er einskis
vant.
— Jæja Kisa, vertu þá sæl.
Gættu þín nú vel, vertu góða
barnið og farðu varlega með vín,
og skrifaðu mér, þegar þú kemst
heim, svo ég hafi ekki áhyggjur
af, að þú hafir týnzt á leiðinni.
— Hafðu ekki áhyggjur. Pass-
aðu heldur sjálfan þig í frum-
skóginum. Malarían er landlæg
hér.
— Ég fæ hana ekki. Moskító-
flugurnar vilja mig ekki.
— Og mundu, hvað Lambton
ofursti sagði, að gleyma því aldr-
ei í hitabeltislöndunum, að vefja
flanneldúk um magann á sér á
næturnar.
Henni var illt í munnvikunum
af því að brosa svona lengi, og
nú fann hún, sér til skelfingar, að
þau voru farin að titra. Djöfull-
inn sjálfur, hugsaði Pat. Það var
fleira fólk á þilfarinu, en hún
hafði nokkurn tíma séð um borð
í Tjaldane, og hún gat ekki betur
séð, en það væri allt saman að
horfa á, hvernig hún færi að því
að kveðja eina manninn sem hún
hafði nokkru sinni elskað á allri
sinni erilsömu ævi. Hún hélt titr-
andi brosi sínu eina sekúndu í
viðbót, eins og lyftingarmaður
heldur á 300 punda þunga, þang-
að til hann missir hann ofan á
tærnar á sér.
— Það var gaman að kynnast
þér, reyndi hún að segja, og svo
slöngvaði hún handleggjunum
um háls Anders og kyssti hann
heitt og innilega.
Jeff komst ekki hjá því að sjá,
hvað fram fór. Hún eldroðnaði
og snéri sér undan. Við það stóð
hún augliti til auglitis við föður
sinn, sem brosti við henni, ekki
laus við illgirni.
— Brookhuis skipstjóri hefur
pantað bíl fyrir okkur, sagði
hann vingjarnlega. — Strax þeg-
ar vegabréfin eru stimpluð, get-
um við laumazt af stað.
Jeff leit á föður sinn, eins
og hún kæmi honum ekki fyrir
sig. — Þú veizt, að ég ætla ekki
að fara með þér, pabbi, sagði
hún.
— Mér datt í hug, að þá hefð-
ir skipt um skoðun, sagði hann.
—• Nei, það hef ég ekki. Og
hversvegna ætti ég að hafa gert
það?
— Ef ekki af afbrýðisemi, þá
af tillitsemi bæði við Anderson
og mig. Hefur þér aldrei dottið
í hug, að stúlka á borð við þessa
Houston, muni hæfa Anderson
miklu betur en þú? Ef þú býður
plantekrustarfsmanni romm eða
límonaði, hvort kýs hann frem-
ur? Anderson er raunsæismaður.
Gúmmírækt gerir mann að raun-
sæismönnum -— og þú ert aðeins
límonaði, mín litla meisje. Að
líkindum væri miklu betra fyrir
hann að eyða síðasta kvöldinu,
áður en hann snýr aftur til plant-
ekrunnar, í stuttu, spennandi,
fullnægjandi ævintýri með ung-
frú Houston, heldur en að horfa
á tunglið með þér og fara með
kvæði eftir Wordsworth eða Nic-
olas Lyhne.
— Þú ert ekkert skemmtileg-
ur, þegar þú reynir að vera neyð-
arlegur, vinur minn, sagði Jeff
og augu hennar skutu gneistum.
— Ég er ekki neyðarlegur. Ég
er aðeins að reyna að forða þér
frá þjáningu og vonbrigðum.
Framhald á bls. 40.
iiMMimilniiiii SEDRUS
auglýsir
Eins manns svefnsófi rne'ð bakpúðum, stækkanlegur í 185 cm. með ein-
um púða — 205 cm. með tveirn púðum.
Snyrtikommóður fyrir dömur með spegli og innbyggðu skrifborði. —
Kommóður þriggja til sex skúffu, sófaborð, sjónvarpsborð, útvarps-
borð og mikið úrval af stökum stólum.
Athugið að flestar þær vörur sem við höfum fóst ekki annarsstaðar.
Húsgagnaverzlunín Sedrus
Hverfisgötu 50. — Sími 18830.
Getum nú loksins útvegað
hin margeftirspurðu
sænsku tiöld
FALUR H.F.
Kópavogi — Sími 41430.
VIKAN 17. tbl. y