Vikan

Eksemplar

Vikan - 29.04.1965, Side 23

Vikan - 29.04.1965, Side 23
öðru hvoru og þá gjarna eins og þau segja „með öðru eyranu“ eða „maður heyrir þetta í svefnrof- unum á sunnudögum". 10 hlusta aldrei nokkurn tíma á messur og afgangurinn örsjaldan. Sum fara bara á stórhátíðum „til að geðj- ast foreldrunum" eins og þau segja. Annars viðurkenna mörg, að kirkjan hafi átt einhver ítök í þeim um fermingu og rétt á eftir: „þá fór ég oft í kirkju en síðan ekki söguna meir“. Prest- arnir halda víst, að maður þurfi ekki meir á þeim að halda og sleppa að manni beizlinu. Nei, prestar þurfa að hafa meira sam- band við fermingarbörn eftir að þau hafa fermzt“. segir stúlka úr Hagaskólanum. f gamla daga voru kirkjufexðir minnisstæðir atburðir, en það er ekki dæma- laust, að þær geti verið það enn: „Ég fór þrisvar í kirkju í sumar af því við urðum að fara, en í síðasta skiptið stálumst við í sjoppu á leiðinni til að kaupa okkur ís í staðinn fyrir að fara í kirkjuna og ég hef aldrei farið í skemmtilegri kirkjuferð“, segir 17 ára Hagaskólastúlka. Jafn gömul skólasystir hennar hefur reglu á hlutunum: „Ég fer einu sinni í kirkju á ári, þ.e. kl. 6 á gamlárskvöld og þá græt ég yfir því að hafa ekkert nýtilegt gert á síðasta ári“. Menntaskólapiltur, sem er víst alveg búinn að tapa barnatrúnni, segir: „Mér finnst kirkjulegar at- hafnir bara fyrir einfaldar sálir. Hinsvegar verð ég sjálfsagt jarð- aður með einni slíkri, þar sem ég mun ekki vera á því stigi máls- ins fær um að andmæla". Sum benda á, að það geti verið mjög róandi fyrir taugarnar að koma í kirkju, enda þótt það komist sjaldan í verk hjá þeim: „Ef mér líður illa, finnst mér gott og frið- þægilegt að hlýða á messu“, seg- ir 1)7 ára Kennaraskólastúlka. Og 19 ára Verzlunarskólapiltur seg- ir: „Ég fer í kirkju á jólunum og hlusta oft á morgunbænina á morgnana og íhuga þana gjarna á leiðinni í skólann (ek í bíl). Ekki get ég sagt, að ég innræti mér mikið af því, sem þar er sagt. Þó mér þyki það fallegt og hugnæmt sem prestar mæla, þá verkar það á mig sem það sé ætíð sami söngurinn upp aftur og aftur“. En söngurinn og kirkjutónlistin nær betur eyrum þeirra. Verzlunarskólastúlka seg- ir svo: „Ég er ekki mjög áfjáð í að heyra orð prestsins, heldur er helgin yfir söngnum og hljóm- urinn mér kær“. Ennþá hefur boðskapurinn áhrif. Hefur boffskapur kirkjunn- ar haft úhrif á þig og hefur þaff komiff fyrir, aff ræffa prestarmat hafi snortiff þig effa vakiff til umhugsunar? Þannig hljóðaði ein spurning- in og niðursta&an er fremur athijglisverð. Nærri helmingur, eða 28 af 60 segja, aff boffskapur kirkj- unnar hafi haft áhrif á sig, 6 tala um lítil áhrif og á il hefur boffskapurinn alls eng- in áhrif haft. Afgangurinn er óákveöinn effa getur ekki gert sér grein ftjrir málinu. Hinsvegar eru affeins 11 af 60 sem nefna, að ræffa hjá presti hafi einhverntíma snortiö þau og vakiff til um- hugsunar. Aðrir 11 tala um, aff ræffur hafi aldrei snortið þau, en hinsvegar vakiff þau til umhugsunar um eitt effa annað. Og 12 kannast viff, aff þetta hafi ef til vill komiff fyrir í eitt skipti effa svo. En 26 muna ekki eftir neinum áhrifum af ræffum prestanna. „Það er Kristnin sjálf, sem hef- ur haft áhrif á mig“, segir 19 ára Verzlunarskólastúlka. Nokk- ur minnast á ræðu biskups á síð- ustu jólum: , Mér er hugstæð ræða Sigurbjörns Einarssonar í Dómkirkjunni á aðfaranótt jóla- dags. Hún hafði mikil áhrif á mig“, segir stúlka úr Verzlunar- skólanum. En samt er hætt við því að maðurinn verði alltaf sam- ur við sig: „Innsta innræti manna er ekki hægt að breyta með einni hjartnæmri ræðu“, segir 19 ára Menntaskólapiltur Og að lokum 17 ára stúlka úr Hagaskólanum. Hún gerir grein fyrir skoðunum sínum í fáum crðum og þær geta víst að mörgu leyti talizt einkennandi fyrir þessa kynslóð: „Ég fer aldrei í kirkju, en ég hef gert mér mínar hugmyndir um drottin. Ég bið ekki bænirnar mínar á hverju kvöldi, en ef ég er í vandræðum, geri ég það“. Hugsjónastarf enn í góSu gildi. Stundum heyrir maffur gert grin aff aldamótakynslóöinni og þessum svokölluffu hug- sjónum hennar um menningu í lundi mjrra skóga. Peninga- hyggjan virðist eiga svo uppá pallborðiö hjá flestum aff undanförnu, aö hugsjónir gætu átt á hættu að verffa hlægilegar i því andrúmslofti. Þessvegna kemur þaff eins og þruma úr heiffskíru lofti frá ungu kynslóffinni, • aff hug- sjónir eru enn i góffu gildi. Annaöhvort er unga kynslóff- in ennþá ekki spillt af pen- ingahyggjunni, eða breyttur hugsunarháttur á ferffinni. Við spurffum þau, hvort þau langaði til aff taka þátt i ein- hverju hngsjónastarfi til þess að bæta fólkiff og landið. Og vitaskuld kæmi þá engin borgnn til grcina. Hvorki meira né minna en 60% unglinganna sagðist langa til að taka þátt í hugsjónastarfi og 7% sögðust þegar vera þútttakendur í slíku starfi. Nú má aldamóta- kynslóðin fara að vara sig. Kannski glíman verði endurvak- in. Fjórir af 60 sögðust varla mundu nenna því og 5 sögðust alls ekki mundu gera það. Nokkr- ir voru óákveðnir. Verzlunar- skólastúlka segir: „Ég gæti hugs- að mér að taka þátt í starfi sem stuðlaði að því að draga úr áfeng- isneyzlunni". Annar mannvinur úr sama skóla segir: „Mig langar til að hjálpa fólki, sem á í and- legum erfiðleikum. Það eru svo margir, sem eru „krumpaðir“, þ.e. þeir ganga með komplexa, sem þeir gera sér ekki grein fyr- ir sjálfir. Þeim líður hræðilega illa, en þeir vita ekki hvers vegna. Það verður að byrja á börnunum. Hér á landi vantar algerlega alla hjálp fyrir börn, sem eiga í andlegum erfiðleik- um og halda þannig áfram gegn- um lífið“. Og hér kemur svar frá tilvonandi stúdent úr Mennta- skólanum, sem er ef til vill ein- kennandi fyrir afstöðu hinna full- orðnu: „Nei, sem stendur hef ég ekki áhuga á þessum efnum. Þó tel ég þetta góðra gjalda vert, en ég hef hvorki tíma né áhuga til þess að framkvæma neitt slíkt“. Seytján ára stúlka úr Hagaskólanum: „Mig langar til að vinna að einhverju mannbæt- andi til dæmis bindindi, því mér þykir yfirleitt leiðinlegt að vera með strákum sem drekka. „Og sannur Hákonarglaðningur er þetta svar frá 16 ára pilti úr verknáminu: Ég mundi vilja gefa einn mánuð á ári í lífi mínu til að fara upp í sveit og gróður- setja tré eða vinna fyrir skóg- ræktina kauplaust". Gildi menntunar i lífinu. / landi þar sem peninga- hyggjan ræffur lögum og lof- nm, fer ekki hjá því aff unglingarnir jafnt sem fnllorðiff fólk, veiti þvi at- hygli, cð menn bera ekki úr býtum i samræmi viff mennt- un i þessn þjófffélagi. Gersam- lcga ólærffir menn hafa marg- faldar tekjur á við langskóla- gengna menn í sumum til- fellum og þaff fyrir ábyrgffar- laus störf, sem enga sérstaka knnnátlu þarf viff. Ég hcyrffi í fyrra talaff um skólapilt, sem fór á vcrtiff og heillaffur af auraráffum sínum lýsti hann þvi yfir, foreldrunum til mikillar hrellingar, aff hann sæi ekki hvert erindi hann ætti í skóla, þegar hann gæti haft svona tekjur áfrc.m. Framhald á bls. 28. VIKAN 17. tbl.

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.