Vikan - 29.04.1965, Side 28

Einkaumboð á íslandi fyrir
Simms Moíor Units
(International) Ltd., London
BIÍHUUDÓR HF.
SÍOUMÚLAy9
SÍMAR 36030.36930
önnumst ollor viSgerðir og stiilingar
á SIMMS oliuverkum og eldsneytislokum
fyrir díeselvélor.
Höfum fyrirliggjandi varahluti í
oliuverk og eldsneytisloka.
Leggjum oherzlu á aS veifa eigendum
SIMMS elíuverka fljóta og góSa þjónustu.
Unga kynslóðin ’65
Framhald af bls. 23.
En hann mun vera undantekn-
ing. Samkvæmt skoðanakönnun-
inni eru unglingar á einu máli
um gildi menntunar. Við spurð-
um þau líka að því, hvort þau
Snemma á þessu ári gekkst
bandaríska bridgetímaritið „The
Bridge World Magazine" fyrir
keppni mili „vísinda“bridge-
manna og bridgemanna af gamla
skólanum. Vísindamennirnir
máttu nota öll kerfi og sagna-
aðferðir sem þeim gat dottið í
hug, en hinir máttu aðeins nota
náttúrulegar sagnir. Toppspilarar
voru í báðum sveitum — Roth og
Stone, Robinson og Jordan, Stay-
man og Mitchell, vísindasveitin
og Mathe og Schliefer, Murray og
Kehela, Becker og Hayden spil-
uðu fyrir gamla skólann. Spiluð
voru 180 spil og unnu þeir fyrr-
nefndu með 367 gegn 314.
álitu menntun jafnve! þýðinar-
mesta atriði til velsældar og per-
sónulegrar hamingju í lífinu, og
hvort þau mundu hælta í skóla
strax í dag, ef vel launað fram-
tíðarsíarf án sérmenntunar, yrði
boðið.
41 af 60 telja menntun svo mik-
ils virði, að hún sé þungvægasta
skilyrðið fyrir velsæld í lífinu.
Ofangreint spil var annað spil-
ið í leiknum. A öðru borðinu
opnaði Mitchell á veiku grandi á
austurspilin og frú Hayden sagði
tvo spaða, sem urðu lokasögnin.
Frúin varð einn niður, 100 til
a-v.
Við hitt borðið var austri mein-
að að nota veikt grand og lítið
fyrir hann að gera nema að segja
pass. Stone, sem sat í suður opn-
aði síðan á fjórum spöðum og
varð þrjá niður.
f þessu spili var því hægt að
segja, að þeir af gamla skólan-
um hefðu grætt á því að mega
ekki nota eina af sagnaaðferðum
vísindamannanna.
Hinsvegar eru þau nokkuð ósam-
mála um það, hvort menntun sé
í rauninni mikilvæg fyrir ham-
ingjuna. 15 telja menntun einnig
skilyrði fyrir hamingju en 9
finnst, að menntun og hamingja
þurfi alls ekki að fara saman.
Aðeins tveir 16 ára piltar segja,
að það „gæti komið til greina"
eða „væri mjög freistandi" að
hætta í skóla fyrir vel launað
starf, sem ekki krefðist sér-
menntunar. Enginn staðhæfir, að
hann mundi gera það og 45 undir-
strika, að það mundi ekki flögra
að þeim að líta við neinum slík-
um gylliboðum, því rétt -eins og
einn Verzlunarskólapiltur segir:
„Ég mundj ekki hætta í skóla
í dag, hvaða starf sem í boði
væri. Ég vil ljúka minni skóla-
göngu og öðlast mín réttindi".
Og skólasystir hans tekur undir
þetta með miklum staðfestu-
þunga: „Nei, ég mundi af þrjózku
og von um að eiga eftir að ná
settu marki mínu, hafna hvaða
vinnutilboði sem væri, hversu
hátt sem starfið yrði launað.
Enda þótt peningar séu ákaflega
þýðingarmiklir öllum mönnum
og mér þar með, finnst mér vond
peningalykt".
Nítján ára stúdentsefni, segist
mundu þiggja vel borgaða vinnu
að prófinu loknu í vor í stað þess
að fara í Háskólann, þar sem
hann eigi nú brátt fyrir fjöl-
skyldu að sjá. En hann bætir við:
„Ég hef átt kost á góðum stöðum,
sem ég hef hafnað“. Annar 19
ára úr sama skóla: Ég er ekki
í skóla til þess að komast nokkr-
um þrepum ofar í launastiganum,
heldur til þess að víkka sjón-
deildarhringinn og afla mér
þroska. Þess vegna mundi ég
ekki hætta í skólanum, þó mér
byðist vel launað framtíðarstarf.“
Þau vita sem er, að háskóla-
menntaðir menn bera ekki allt-
af úr býtum í samræmi við nám-
ið, en „að margir fara í fram-
haldsnám, er að mínu áliti, að
það býður uppá innihaldsríkara
lífsstarf," segir piltur úr Verzl-
unarskólanum. Einkennandi fyr-
ir svör verknámsunglinga, sem
horfa með hálfgerðum hryllingi
á langskólanámið, er svar þessa
16 ára pilts úr Gagnfræðaskóla
verknáms: „Mér finnst menn sem
fara í menntaskóla og háskóla
eyða alltof löngum tíma á skóla-
bekk, en þeir hafa það líka gott,
þegar þeir hafa lokið skólagöngu
sinni (svo?). Ég mundi heldur
fara í Iðnskóla". Svo er nú það
að athuga, að sælir eru fátækir:
„Persónuleg hamingja getur ver-
ið mjög mikil þó maðurinn hafi
ekki gengið menntaveginn og sé
jafnvel fávís og fátækur", segir
annar 17 ára verknámspiltur.
Annars er tilgangurinn með námi
jafn margbreytilegur og menn-
irnir. 20 ára gamall piltur úr 6.
bekk Menntaskólans, sem hefur
rithönd á við meðal barnaskóla-
dreng, hann er að taka stúdents-
A enginn
V K-7-6-2
❖ K-8-6-3
* K-8-7-6-3
A G-9-4-3 N 6 7-6
V D-4-3 ¥ A-10-8-5
♦ D-7 V A ♦ A-G-10-4
* A-G-10-5 S * D-4-2
A A-K-D-10-8-5-2
V G-9
♦ 9-5-2
* 9
próf í vor til þess „að vera frekar
fær um að greina kjarnann frá
hisminu og láta þá síður blekkj-
ast af ómerkilegum áróðri stjórn-
málaflokkanna“. Annað stúdents-
efni segist ekki mundi líta við
slíku framtíðarstarfi „vegna þess
fyrst og fremst, að ég tel mest-
ar líkur á, að ég mundi sjá eftir
því síðar. Peningar gilda ekki
allt í lífinu“. Hagaskólastúlka,
17 ára, er við nám til þess að vera
ekki leiðinleg: „Nei, ég mundi
aldrei hætta í skóla fyrir slíkt
boð, því að fólkið sem er illa
menntað er yfirleitt mjög leiði-
gjarnt“. En jafngömul skólasyst-
ir hennar Heldur fram gamal-
kunnri kenningu: „Mér finnst
nauðsynlegt, að karlmenn séu
sérmenntaðir fyrir gott lífsstarf,
en ég held að það gegni allt öðru
máli um kvenfólk."
f næsta blaði höldum við áfram
að greina frá niðurstöðum skoð-
anakönnunarinnar um lífsskoð-
anir ungu kynslóðarinnar. Þar
segja þau m.a. frá hugmyndum
sínum um ást, rómantík og skír-
lífi, um sjónvarpið, vín- og
tóbaksneyzlu og ýmis gildi í
lífinu. G.S.
Maður með tvö andlit
Framhald af bls. 13.
inni. Frú Wagner settist við hlið-
ina á henni.
— Mabel, hóf hún máls.
— Þú lítur ekki vel út,
mamma. Finnurð.u til i kinn-
inni?
— Nei, ég er bara að hugsa
um Leó.
•—- Leó? Unga konan athugaði
fingurgóma sína með nákvæmni.
■— Hvað ertu að hugsa um Leó?
— Ég var bara að hugsa.. . .
Þegar þú hittir hann i Kaliforn-
íu, hvaða atvinnu hafði hann
þá?
— Það er ég margbúin að
segja þér, sagði Mabel ergileg.
— Hann var veðlánari, ■— og
afskaplega heiðarlegur. Hvaðan
heldurðu að við höfum fengið
bílinn okkar, — og loðkápurnar
mínar. Það er bara allt öðru-
vísi hérna austanmegin.
— Já, ég veit það, elsku barn.
Ég er ekkert inn í þessháttar
málum. Ég skildi aldrei vel hvað
pabbi þinn gerði heldur. Hann
talaði aldrei við mig um við-
skipti sín, svo að ég er ósköp
fáfróð um þau mál. Hann var
gamaldags hann pabbi þinn. . . .
— Já, mamma, ég veit það.
— Það er svo erfitt að kynn-
ast fólki til hlýtar, skilurðu það?
Það voru ýmsir hlutir sem ég
vissi ekki um fyrr en hann var
dáinn....
— Mamma, við Leó erum bú-
in að vera gift i sex ár. Og ef
þú heldur að það sé eitthvað
i lífi hans sem ég veit ekki um
2g VIKAN 17. tbl.