Vikan - 06.05.1965, Blaðsíða 33

HOPFERÐIR L «& L 1965
Lönd & Leiðir býður í sumaráætlun sinni meira úrval hópferða en nokkru
sinni fyrr. Þar er að finna 20 ferðir til 16 landa. Bæði eru þar ferðir til hinna
vinsælu baðstranda Suður-Evrópu, sem og ferðir til Austur-Evrópu og Banda-
ríkjanna.
Margar ferðirnar eru farnar skv. áætlun fyrri ára vegna þeirra vinsælda sem
þær hafa notið. Þannig fer Ævar Kvaran nú aftur til Ítalíu, Hermann Ragn-
ar Stefánsson til Miami, Páll Guðmundsson til Rússlands og Guðmundur
Steinsson til Spánar. Þessir fararstjórar okkar og margir aðrir hafa margra
ára reynslu að baki og eru trygging fyrir velheppnuðum ferðum.
Verði ferðanna er nú sem fyrr stillt mjög í hóf og má í því sambandi benda
á að engin ferðanna er dýrari en 20 þúsund krónur.
1. Heimssýningin í New York og Miami 22. maí 14 dagar 19.875,00
2. Rínarlönd — Hamborg — Kaupmannahöfn 24. júní 15 — 12.745,00
3. Svartahafsstrendur — (Kaupmannah.) — 8. júlí 15 — 12.285,00
4. Norðurlandaferð 22. júlí 15 —
5. Ítalía — Kaupmannahöfn 22. júlí 22 — 19.800,00
6. Mallorca — Kaupmannahöfn 29. júlí 22 — 14.955,00
7. Stórborgir Evrópu 3. ágúst 19 — 19.875,00
8. Ítalía — Kaupmannahöfn 5. ágúst 22 — 19.800,00
9. Rússland — Norðurlönd 5. égúst 22 — 19.874,00
10. Grikkland — Kaupmannahöfn 12. ágúst 22 — 18.765,00
11. Mallorka — Kaupmannahöfn 12. ágúst 22 — 14.955,00
12. Ítalía — Kaupmannahöfn 19. ágúst 22 — 19.800,00
13. Svartahafsstrendur 19. ágúst 22 —
14. Norðurlandaferð 19. ágúst 15 — 14.670,00
15. Mallorka — Kaupmannahöfn 26. ágúst 22 —
16. París — Hamborg — Kaupmannahöfn 26. ágúst 15 — 11.874,00
17. Danmörk — Bretland 2. sept. 15 — 13.980,00
18. Spánarferð 9. sept. 20 —•
19. Miðevrópuferð 18. sept. 14 — 16.900,00
2Q. Heimssýningin í New York og Miami 25. sept. 14 19.875,00
SVARTAHAFSSTIIENDUR — 8. júlí
Flogiö er utan til Malmö í Svíþjóð og degi síðar áfram til Svarta-
hafsstrandar Rúmeníu. Þar er dvalizt á baðströndinni Mamaia
og farið í ferðir til: Búkarest, siglt um Dóná, farin þriggja daga
ferð til Istanbúl og að 14 dögum liðnum flogið til íslands um
Kaupmannahöfn. Ferðina má framlengja um eina viku með dvöl
í Hamborg og Kaupmannahöfn.
Verð: Kr. 12.285,00 — 15 dagar. — Aukavika: Kr. 3.950,00.
FJÖLBREYTTASTA
ÚRVAL FERÐA
HAGSTÆÐASTA
VERÐ SEM BÝÐST
ÍTALÍA — Kaupmannahöfn — 22. júlí, 5. ágúst, 19. ágúst.
Hér er um að rœða þrjár Ítalíuferðir þar sem farið er um flesta
vinsælustu ferðamannastaði Ítalíu. Flogið er frá íslandi til Róm-
arborgar og dvalið þar í 3 daga. Þá er farið með langferðabil í
12 daga ferð um Pisa — Flórens — Feneyjar — Ravenna — Rimini
— San Marino — Assisi og Sorrcnto. — Allt eru þetta þekktir
staðir vegna fegurðar, listaverka, bygginga eða baðstranda.
Eftir Ítalíudvölina er flogið til Kaupmannahafnar og dvalið þar
í fimm daga áður en haldið er heim á leið.
Fararstjórar: Ævar R. Kvaran og Guðmundur Steinsson.
Vérð kr. 19.800,00 — 22 dagar.
Itarleg forðaóætlun fyrirliggjandi að öllum feröunum.
KOMIÐ - SKRIFIÐ - HRINGIÐ.
LÖND & UEHÐIR
Aðalstræti 8,
Sími 20800.
f stríði við lög og rétt
Framhald af bls. 13.
hvern sérstakan áhuga á að end-
urskipuleggja samfélagið?
— Samfélagið, sagði Alpatov
og hló hæðnislega. — Ég skulda
samfélaginu ekki nokkurn skap-
aðan hlut. Það er einmitt sam-
félagið, sem stendur í þakkar-
skuld við mig.
— Svo það er ef til vill á-
stæðan? spurði Lukomski ró-
lega.
— Þú virðist vera farinn að
gripa það, kunningi, skauzt út
úr Alpatov. — Mér var stungið
inn fyrir nokkuð, sem ég hef
aldrei gert. Má ég ekki þiggja
mín laun fyrir það?
— Svona liugsunarháttur dug-
ir ekki, Alpatov, það veiztu vel.
— í minum augum er það
fullkomlega sanngjarnt, löggi
góður. Geturðu ímyndað þér,
hvernig það er að hanga alsak-
laus i fangelsi i þrjú og hálft
ár. Það er víst nógu erfitt fyrir
þá, sem eiga þar heima. Þeir
verða geðbilaðir. Það er ekki
til sá maður, sem ekki verður
gegjaður af að vera hlekkjaður
inni. Hver sá maður, er kemur
út úr fangelsi er orðinn bilaður.
Múrar, rimlar, múrar, rimlar,
ekkert nema múrar og rimlar.
Maður fær aldrei að gera það
sem mann langar til. Maður verð-
ur alltaf að gera eitthvað sem
aðrir vilja, en það hafið þið í
löggunni ekki liugmynd uin, og
kemur heldur ekki til með að
valda ykkur áhyggjum. En þeg-
ar þið handtakið mann, þá ætt-
uð þið að liugsa örlitið um, hvort
hann á virkilega heima í fang-
elsi. Ef ég væri i lögreglunni
myndi ég aldrei láta mann inn,
þvi ég þyrði aldrei að vera hár-
viss um að það væri sá rétti.
En þú skilur ekki baun af þvi
sem ég er að segja, það sé ég á
þér.
— Svo þú varst aðeins að
hefna þin, Alpatov?
— Hefnd, já og örlitið í við-
bót. Ileldurðu virkilega að ég
ætli að hanga í þessari lúsugu
prentsmiðju allt mitt lif. Um
leið og reynslutíminn er búinn,
þá hætti ég þar. Ég held, að fram
til þessa hafi mér tekizt að safna
nógum peningum til að geta lif-
að, án þess að þurfa að éta skit
og skóbætur.
— Safnað peningum? Með
þesum ránum?
— Það sagði ég aldrei, löggi.
— Satt að segja gerðirðu það,
góði.
— Ekki fæst ég nú til að
skrifa upp á það. Jafnvel þótt
þú notir þumalskrúfurnar. Þú
hefur annars orð fyrir hug-
kvæmni við að fá menn til að
játa. Það máttu eiga, löggi.
Lukomski liallaði sér aftur á
bak i stólnum. — Þegar ég fæ
þina játningu, þá verður það
gert án tækja.
— Þú hræðir mig ekki, ljúf-
lingur.
— Eklci það? Það þykir mér
leitt. En eitt ætla ég að segja
þér, áður en þú ferð aftur inn
i klefann. Þú hefur verið i fang-
elsi í þrjú ár, en ert samt enn
á lífi. Lítill, vesalings grænmetis-
sali er á hinn bóginn dauður.
Ertu kannski á þeirri skoðun,
Alpatov, að þú hafir rétt til að
drepa?
Litli fanginn leit hvössum aug-
um f-ram fyrir sig. — Engin
borgun er nógu liá, til að greiða
fyrir þriggja og liálfs árs dvöl
í helvíti, sagði hann um síðir.
☆
Það sem eftir var dagsins og
allan næsta dag var fólk stöð-
ugt að lieimsækja Lukomski. Það
s'tóð aðeins stutt við — og hvarf
fljótlega á braut aftur. Meðal
þessara mörgu gesta var þó ekki
Georgi Alpatov. Hann liélt sig
stöðugt í sinum klefa önnum kaf-
inn við að lesa blöð, er vörð-
urinn liafði lánað honum.
En um kvöldið var hann flutt-
ur úr klefanum. Til yfirheyrsl-
unnar. Ásamt fimm öðrum mönn
um, er voru allir af svipaðri
hæð og vaxtarlagi og hann sjálf-
ur, var liann látinn standa á
löngum palli, og að þeim beint
sterku ljósi. Smátt og smátt
greindi hann á að giska tiu
manns, er sátu fyrir framan þá
og horíðu á þá rannsakandi aug-
um. Hann heyrði auk þess hvisl-
andi raddir, þar á meðal rödd
Lukomskis. Alpatov var heitt i
þessu sterka ljósi, sama gilti um
hina fimm. Hann var samt ekki
taugaóstyrkur, liann var farinn
að venjast „túrnum“.
Skyndilega þagnaði, hvískrið
í salnum og Alpatov sá, að tveir
menn stóðu upp. Annar þeirra
var Lukomski, hinn var eitt af
vitnunum. Þeir nálguðust pallinn
hægt, og slsyndilega liækkuðu
þeir raddirnar.
— Ég ætla ekki að taka á-
kvörðunina fyrir þina hönd,
Leonov, sagði Lukomski, — ég
vil aðeins að þú sért fullkomlega
viss i þinni sölc. Var það þessi
maður, sem brauzt inn í húðina
þina.
— Já, svaraði Leonov. ■— Það
var liann.
Þeir nálguðust pallinn i sifellu.
— Bentu á manninn, sem hrauzt
inn hjá þér, sagði Lukomski.
Leonov benti. En ekki á Alp-
atov. Á manninn, er næst lionum
stóð.
Alpatov sneri sér til liliðar,
til að sjá þann útvalda. Ungur
maður, fimm, sex árum yngri
cn hann sjálfur. Hreinasti ungl-
ingur að sjá.
— Þessi ungi maður heitir
Leonid Babel, liélt Lukomski á-
fram. — Hann liefur framið
nokkur strákapör, en aldrei neitt
alvarlegra. Hann er aðeins stór
vikan 18. tw. 33