Vikan - 06.05.1965, Blaðsíða 48

Pol¥te% Innan húss sem utan
Polytex plastmálning er varan-
legust, áfenöarfallegusl, og létt-
ust í mcöförum. Mjög fjölbreytt
litaval.
Notið Polytex plastmálníngu
innan húss sem utan - gerlð
heimiláð hlýlegra og vlstlegra
með Polytex.
fsiöfm
fræðingi, stríðsfanga, sem vildi ekki
fara aftur heim, og um sex kóresk-
um hafnarverkamönnum, sem hann
sótti til Liverpool. Þeir kunnu ekki
stakt orð í nokkru menntuðu tungu-
móli og því engin hætta ó, að þeir
gerðust lausmólgir. Svo, næstu tíu
órin, vitum við ekkert um hann
nema það að hann fór eina ferð
ó ári til Indlands á togaranum sín-
um og nokkrar ferðir á bílnum sín-
um til Sviss. Setti upp útibú frá
málmfyrirtækinu sínu skammt frá
Genf. Hélt áfram að reka veðlána-
búðirnar sínar. Hætti að safna sam-
an gamla gullinu sjálfur — notaði
til þess einn af Kóreumönnunum
sínum, sem hann hafði kennt að
aka bíl. Allt í lagi, kannske að
Goldfinger sé ekki mjög heiðarleg-
ur maður, en hann hagar sér skikk-
anlega og heldur góðri samvinnu
við lögregluna og fólkið í landinu
hafði nóg annað að gera en að
hugsa um hann.
Smithers ofursti þagnaði. Hann
leit með afsökunaraugum á Bond.
— Leiðist yður? Mig langaði að
skýra fyrir yður hverskonar maður
þetta væri — þögull, gætinn, lög-
hlýðinn, með nákvæmlega þá út-
sjónarsemi og þann kjark, sem við
dáumst öll að. Við heyrðum jafn-
vel af honum, fyrr en hann varð
fyrir smá óhappi. Sumarið 1954
strandaði togarinn hans, þegar
hann var á leið frá Indlandi til
Goodwins og hann seldi björgunar-
félagi í Dover flakið fyrir slikk. Þeg-
ar björgunarfélagið tók að höggva
skipið upp og þeir voru komnir að
lestinni, komust þeir að því, að
timbrið var gegnsósa af einhvers-
konar brúnu dufti, sem þeir þekktu
ekki. Þeir sendu efnafræðing sýnis-
horn. Og þeim kom heldur en ekki
á óvart, þegar hann úrskurðaði það
sem gull. Ég ætla ekkert að þreyta
yður með uppskriftinni, en það er
hægt að leysa gull upp í blöndu
af hydrocloridi og saltpéturssýrum
og efnum eins og brennisteinsdíos-
íði og oxaliksýru — og gera þannig
málminn að brúnu dufti. Duftið get-
ur síðan orðið að gulli aftur með
því að bræða það við mjög háan
hita. Maður verður að standa klár
af klórgufunum, en annars er þetta
ósköp einfalt.
★
Hitabeltisnótt
Framhald af bls. 25.
á konu sína. —> Finnst þér höfð-
ingjanum ekki heitt? spurði
hann. — Heldurðu, að hann sé
að fá hita?
— Mamma, pabbi, barnið,
sagði litli Jan og notaði þriðj-
unginn af orðaforða sínum. Ann
strauk honum um rakt ennið,
hálsinn og moskítóbitnar hend-
urnar.
— Nei, það er allt í lagi með
hann, sagði hún, tók við honum
og lét hann aftur í vögguna. Jan
stakk vinstri hendinni upp í sig.
— Góða nótt, höfðingi, sagði Jan,
vafði moskítónetinu.um vögguna
og pírði andartak í gegnum það.
— Þetta er góður strákur.
Það lá við, að Ann óskaði þess
að litli Jan færi að orga, þegar
hann var látinn í rúmið, eins og
börnin heima gerðu. Sterk,
hraust og þroskamikil börn. En
hún gleymdi því aftur vegna
veizlunnar í Tjaldane.
— Þó að þú getir ekki farið,
get ég þá ekki farið? spurði
hún, og flýtti sér út á svalirnar
á eftir eiginmanni sínum. — Það
er engin ástæða til þess að ég
sé ein heima. Hversvegna ætti
ég að vera eina konan í Sebang,
sem ekki...
— Ég vil ekki, að þú farir án
mín, og þegiðu svo.
— Ég get farið með sendi-
herrafrúnni. Mig langar að fara,
og ég ætla að fara. Oafvitandi
rétti hún hendurnar biðjandi í
átt til eiginmanns síns.
Jan tók um hendur hennar og
kreisti þær svo hún fann til. —
Heyrirðu, hvað ég segi? sagði
hann. — Ég hef nógar áhyggjur
eins og er. Ég vil ekki, að þú
farir um borð til þess að þvæla
við þann gamla og spilla fyrir
mér. Þú átt að vera heima. Það
er allt og sumt. Þú getur farið
að sofa, og þarft ekki að bíða
eftir mér. Það getur vel verið,
að ég verði á plantekrunni í nótt.
— Þú getur ekki farið svona
Bezta
súkkulaðikexið
HEILDSÖLUBIRGÐIR:
PÓLARIS H.F.
Hafnarstræti 8. — Sími 21085.
VIKAN 18. tbl.