Vikan - 26.05.1965, Blaðsíða 11

■ ' :
x;x,:::::xx
: ' : ' '
■O Dagstofan er niSrl í
suSurhluta liússins. Allur
vesturveggurinn (t. hægri)
er úr gleri. Haglega út-
skorin, inúversk borð á
gólfinu, en blómahaf við
gluggann. Málverkið er
eftir Kjarval.
: -x-r?::.:.;.;:..-
Hér situr Finnbogi viö
gamlan kjörgrip, skrifborð
föður síns, Guðmundar
Finnbogasonar landsbóka-
varðar, en að baki hans
er höggmynd af honurn.
Þarna uppi er einn
skemmtilegasti staður
hússins og útsýnið vítt og
fagurt.

■O Myndin er tokin úr stofunni og sýnir innri gang,
—eða „holið“ eins og sumir vilja kaila það. Dyrnar
beint á móti liggja fram í ytri gang. Til hægri eru
svefnhcrbergi, en stiginn ícngst á myndinni liggur upp
á efri hæðina, þar sem húsbóndinn hrciðrar um sig,
þegar færi gefst á.
-O- Hér sér úr innra gangi yfir stofuna, þar sem suð-
urhliðin er öll úr gleri, með útsýn yfir tjörnina í Hafn-
arfirði og milcinn liluta miðbæjarins. Uppi á loftinu er
bókasafn Finnboga, sumt scm hann crfði eftir föður
sinn, en öðru hefur hann sjálfur safnað. Hann segist
samt ekki vera safnari, þótt hann liafi vissulega gaman
af bókum, enda hefur liann kosið sér lífsstarf í félags-
skap við þær.
ykkur ekki dálitiö langt að fara þangað á hverj-
um degi?“
„Nei.“ Finnbogi varð fyrir svörum. „Þetta tck-
ur um fimmtán mínútur, og ég held, að það
sé ekki lengri tími en ef maður væri einhvers
staðar inni í Langholti eða Vogum. Auðvitað
fer það eftir umferðinni hér eins og annars
staðar.“
„En hér viljið þið vera, og hvergi annars slað-
ar?“
„Já, við erum mjög ánægð með staðinn. Kristj-
ana er fædd og uppalin hérna rétt hjá — dóttir
Helga Ólafssonar trésmiðs í Hafnarfirði, svo liún
er hér á æskustöðvum. Hér er líka svo frjálst og
rólegt. Maður þarf ekki að ganga nema fimm til
tíu mínútur hérna yfir veginn og út í Vifilsstaða-
hraunið, til að vera kominn i óbyggðir. Og héð-
an er mjög skammt til berja....“
„Þau eru nú bara hérna rétt fyrir utan glugg-
ann,“ skaut frúin inn i. „Berin liafa breitt úr sér
og aukizt siðan við girtum lóðina, og það nægir
alveg handa Helgu litlu að skreppa hérna út í
lautina til að tína ber.“
„Já, enda er lóðin stór,“ bætti ég við spekings-
léga. „Þetta er leigulóð, er það ekki.“
„0-nei,“ kvað við í bóndanum. „Hún er þing-
lesin eign okkar. Þetta er nefnilega í Garða-
hreppi, skal ég segja þér, en ekki i Reykjavík
eða Kópavogi.“
O Myndiii er tekin uppi á Iofti í vinnu-
stofu Finnboga. Stiginn liggur niSur í
innri gang, en til hægri má sjá yfir skil-
rúmið inn í svefnskálann. Loftið cr allt
klætt valinni furu, sérlega fallegri. I'að
er einkennandi fyrir húsið að jafnvel
þótt loftið sé í dökkum lit, þá er birtan
svo mikil inni, að hinn dökki litur lofts-
ins nýtur sín vel og hefur róandi áhrif.
Framhald á bls. 33.
VIKAN 21. tbl. -Q