Vikan

Eksemplar

Vikan - 10.06.1965, Side 17

Vikan - 10.06.1965, Side 17
Ryan. Fincham. Costanzo. Klement. Stein. DSSAGAN ESTERHEIMER - 5. HLUTI an fram við eimreiðina. Ryan klöngraðist upp á næsta vagn og kallaði með lágri röddu inn til mannanna, að þeir yrðu að láta sér lynda að vera innilok- aðir nokkrar klukkustundir í viðbót. Hann gekk frá vagni til vagns og flutti allsstaðar sama boðskap þangað til hann kom að fyrsta vagninum, sem ekki var undir eftir- liti bandamanna. — Hlustið, þarna inni, sagði hann. — Þetta er Ryan ofursti. — Heyrðuð þið þetta? von Ryan gengur laus! — Haldið þið kjöftum! hvæsti Ryan. — Ætlið þið að æpa þetta út yfir alla Flórens? Hlustið í stað- inn á mig. Ég hef ekki tíma til að svara spurningum. Fincham yfir- lautinant og ég erum að taka lest- ina i okkar hendur. Þegar við höf- um drepið alla Þjóðverjana förum við allir af stað undir eins. Fangarnir þvöðruðu ákafir hver upp í annan. — Ég sagði ykkur að halda kjöftum, hvíslaði Ryan hörkulega. — Þegar við leggjum að stað aft- ur, eigið þið að opna dyrnar um leið og þið heyrið barið. Ég skal sjá um, að læsingin hafi verið opn- uð. Dragið inn Þjóðverjann, sem við látum síga niður til ykkar og látið einhvern fara í fötin hans. Síðan drögum við nýja manninn upp á þakið og segjum honum, hvað hann á að gera. Þið eigið í vændum að vera þarna nokkra klukkutíma í viðbót, svo það er bezt að gera sér lífið eins auðvelt og hægt er. Þegar hann hafði heimsótt alla vagnana fór hann aftur til Klem- ents og Costanzo. Vaktmennirnir komu tveir og þrír saman til baka. Ryan reyndi að snúa sem mest und- an, þangað til hann var kominn framhjá þeim. Svo dró hann djúpt andann. — Jæja, faðir, sagði hann. — Við getum ekki dregið það lengur. Við verðum að fara til stöðvarstjórans og fá áætlunina. Costanzo gekk á undan Kle- ment og Ryan fast á hæla honum. Einkennisklæddir Þjóðverjar og Italir og óeinkennisklætt fólk var í einum graut á aðalpallinum. Eng- inn veitti majórnum og fylgdarliði hans óvenjulega athygli. Ryan vissi, að ef Klement tæki á öllu sínu hug- rekki og væri nógu kvikur í hreyf- ingum, myndi honum heppnast að komast undan í þrönginni. Ryan gaf skipun um að nema staðar. — Faðir, hvíslaði hann. — Segið Klement að ég sé óður. Segið hon- um, að ég skjóti fyrst og spyrji svo á eftir. Þegar Costanzo þýddi orð Ryans, leit Klement á hann með augna- ráði, sem endurspeglaði ótta og hatur. Framhald á bls. 33. VIKAN 23. tbl.

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.