Vikan - 10.06.1965, Blaðsíða 25

Eins og sönnum Fransmönnum sæmir, þá komust þeir í geðshræringar við að rifja atburðinn upp. Á veggnum á bak við þá: Mynd af framparti vélar-
innar í falli til jarðar. Frá vinstri: Faudry, sem nú er eftirlitsmaður á búgarði, Champromis, sem er á eftirlaunum, Beaulieu, sem hélt áfram í flughernum og
er nú kominn á eftirlaun og lengst til hægri er Mercier, sá eini, sem bjargaðist úr afturhlutanum. Hann rekur hænsnabú í Marocco.
Einstæður atburður úr strfðinu
Þeir
liffiu af
pað
ótrúlega
EFTIR 20 AR HITTUST FJÖRIR FLUGMANN
ANNATIL AÐ RIFJA UPP ATBURÐINN - SUM-
IR HÖFÐU ALDREI SAGT KONU OG BÖRNUM
FRA ÞESSUM MANNRAUNUM.
í 500 metra hæð flýgur B-26 Vosne Romanée yfir Saðne og vin-
viðarklæddum hlíðum hennar. Himinninn er tær og skyggnið
gott. Klukkan er 13.30, 14. febrúar árið 1945.
Einn af sjö manna áhöfn vélarinnar litur út og hrópar hlæjandi:
— Nei, sjáið þið vínakrana okkarl
Vosne-Romanée er ein af þrettán flugvélum sprengjuvéladeildar-
innar Bourgogne, sem allar bera nafn af einhverju þekktu vin-
merki frá Bourgogne.
Átta mánuðum eftir innrásina er lífið í Frakklandi farið að
ganga sinn vana gang. — Hjá megninu af þjóðinni er striðinu
lokið. En við Rín berst lítill franskur lier ennþá hetjulega.
Þessar fáu sprengjuflugvélar, sem fljúga undir merki þrílita
fánans eru næstum stöðugt í loftinu til þess að aðstoða fótgöngu-
liðið. Deildin Bourgogne, sem hefir það hlutverk að kasta sprengj-
um á síöustu bækistöðvar óvinanna er þrautpínd. Úr fjórum sið-
ustu árásarferðunum hefir Vosne-Romanée komið jafnoft skemmd
til baka, eftir árásir frá þýzkum loftvarnabyssum, — ekki svo
mjög alvarlega skemmd, en fjórum sinnum síðustu fjögur skiptin,
það er nokkuð mikið.
Var það kannske hugboð um það að lánið gæti orðið fallvalt
sem kom þeim til að láta taka af sér liópmynd, kvöldið áður en
þeir lögðu af stað i þessa ferð?
Loftskeytamaðurinn, Robert Beaulieu kom beint frá skyndi-
heimsókn til unnustunnar Marie Louise í Nantes.
— Bara nokkrar ferðir ennþá, svo kem ég heim fyrir fullt og
allt, og þá i flugvél frá Air France, sagði liann glaðklakkalega við
hana, þegar þau skildu.
Nú var hann ekki svo viss lengur, þessi taugasterki og lífsglaði
ungi maður.
Flugstjórinn, major Pierre Rolland-Fauxonnet hafði líka ein-
hver óþægindi á tilfinningunni. Við liðskönnun, fyrir fáum stund-
um síðan, heyrði hann að hann væri sá eini sem ennþá væri í
lifenda tölu, af sinum árgangi frá flugskóla hersins. Allir hinir
höfðu farizt í loftorrustum.
Og fánaberinn Faudry, afturskytta og grínistinn í hópnum, lét
nú félagana heyra til sin í heyrnartækjunum:
VIKAN 23. tbl. 25