Vikan - 10.06.1965, Blaðsíða 29

Ástarprófið
Framhald af bls. 12.
get ég sagt yður að ég hefi hugs-
að mér að giftast í vetur. —- Öðr-
um sálfræðingi ....
— Hefir hann beðið yðar. . . . ?
—■ Já. — Og við höfum ákveð-
ið að opinbera trúlofun okkar á
laugardaginn kemur.
Hann hallaði sér aftur á bak
og brosti, horfði upp í loftið.
-Ég sé þetta allt í huga mér.
Hann leggur fyrir yður heimilis-
reksturs-próf, húsmóður-próf og
prófraun til að finna út hvað þér
getið verið fljót að skipta um
föt..........
— Já, er það ekki ágætt. Getið
þér bent á eitthvað betra?
— En hvernig er það með ást-
ina......?
Meðan hann horfði á hana og
beið eftir svari, fannst henni allt
Sérstaklega góð hárúðun. — Heldur
hárinu mjúku og snyrtilegu allan
daginn. — Má nota eftir vild, án
þess að hárið verði stíft eða glans-
laust. — Takið eftir hinu sérstaka
verði.
EINKA UMBOÐ:
J. P. GUÐJONSSON
Slcúlagötu 26 — Sími ÍÍVtO
í einu að hana langaði mest til
að gráta. Hérna í litlu hvítu skrif-
stofunni hennar, sem var full af
bókum, prófunum, línuritum og
skýrslum, var hennar heimur og
hér átti hún að finna öryggi.
— Ég held við ættum að snúa
okkur að vinnunni, sagði hún
kuldalega.
Hún stillti klukkuna á fimm
mínútur fyrir prófun til af-
greiðslu hæfileika, og í staðinn
fyrir að dunda við skriftir, eins
og hún átti að gera á meðan að
hann vann að því, horfði hún á
hann. — Ef þú ert óróleg, sagði
hún við sjálfa sig, — áttu að sál-
greina það. Það er vegna þess
að þú beiðst lægri hlut í sam-
ræðum. Finndu úrlausnina. Hún
er greinileg. Stattu þig betur í
samræðunum............
— Hvernig er viðskiptavinur
þinn? spurði Ralph þegar þau
voru að borða hádegisverðinn.
— Skrítinn, sagði hún, — hann
trúir ekki á sálfræðilegar próf-
anir.
Hann lyfti brúnum. — Hvað
trúir hann þá á?
— Eðlishvötina........
— Hamingjan góða, sagði
hann. — Sá krankleiki pláeaði
mig líka einu sinni. Þú verður
að sannfæra hann. Það væri
hræðileea leiðinlegt að þurfa að
kvarta yfir honum við húsbónda
hans. En það verðurðu að gera,
— þú veizt það?
-— Auðvitað, sagði hún. Henni
fannst hún hálfeinmana, þrátt
fyrir fóksfjöldann. — Ralph,
þarftu að fara aftur til Oxford
þessa viku?
-— Auðvitað, sagði hann. — Ég
verð að prófa nýju stigatöluað-
ferðina við sjónminni. Hún er
ákaflega athyglisverð. . . .
Hann klappaði á hönd hennar.
— En hafðu engar áhyggjur, ég
kem aftur á föstudaginn og þá
opinberum við trúlofun okk-
ar......
— Það er indælt, sagði hún
og fann að þegar hún var með
honum var hún aftur orðin
ákveðin, alvarleg og róleg.
Þegar hún kom á skrifstofuna
aftur sat Michael Jameson og beið
eftir henni. Hann var önnum kaf-
inn við að skrifa eitthvað á blað.
— Ég er feginn að þér komið,
sagði hann og veifaði blaðinu. —
Ég hefi verið að hugsa um það
sem þér sögðuð og nú er ég bú-
inn að búa til prófraun. — Til
að nota við stúlkurnar heima....
— Hún gat ekki annað en
hlegið. — Hvað kallið þér hana?
— Óbrigðula eiginkonuprófun,
eftir Michael Jameson.......
— Lofið mér að sjá hana, sagði
hún og rétti út hendina.
— Ne-ei, sagði hann og stakk
samanbrotinni örkinni í vasa
sinn. — Þetta sýni ég bara stúlk-
um sem vilja koma út að borða
með mér. Viljið þér borða með
mér miðdegisverð.... ?
Hún hristi höfuðið kurteislega.
— Það væri gaman en því mið-
ur.............
Hann horfði á hana. — Hafið
þér engan áhuga á framgangi
sáfræðilegra rannsókna. Viljið
þér ekki fylgjast með nýjustu til-
raunum við eiginkonu-prófanir?
—t— Þetta er hrein leti.
Hún sagði með hógværð: —
Ég ætla að opinbera á laugar-
daginn.
— Já, en í dag er miðvikudag-
ur. Þessutan gætuð þér prófað
hvort þér eruð í raun og veru
efni í eiginkonu. Hann hallaði
sér áfram. — Ef til vill ættuð
þér heldur að verða trúboði....
— Auðvitað get ég farið út
með honum, hugsaði hún. —- Eða
get ég það ekki? — Eftir á að
hyggja eru þetta viðskipti. Ég er
viss um að Ralph hefir ekkert á
móti því. f raun og veru er það
á einn hátt rannsóknarstarf og
Ralph þætti það örugglega ágætt.
— Jæja, sagði hún hugsandi, —
ég býst við að það sé í lagi. En
ég verð að fara snemma heim.
Þau borðuðu á Plaza, Þau urðu
að bíða eftir borði, vegna þess
að hann hafði ekki pantað það.
I huga sér gaf hún honum lága
einkunn í skipulagningu. Hún
fann að hann var hvorki ráðsett-
ur eða alvarlega hugsandi, en
það var ómögulegt að neita því
að hann hafði sérstaklega
skemmtilega samtalshæfileika.
—i Hvar er nú skýrslan? sagði
hún í skipunarróm, þegar að þau
voru að drekka kaffið.
— Eruð þér vissar um að þér
séuð tilbúin?
Hún tók tvo vel ydda blýanta
upp úr tösku sinni og sagði:
— Tilbúin ....
— Þér þurfið ekkert á þessum
blýöntum að halda, sagði hann.
Svo teygði hann sig eftir skjala-
töskunni og tók upp úr henni
krumpaða hvíta skyrtu, tölu, nál
og tvinnakefli. — Fyrsta vísinda-
lega eiginkonuprófið, — sagði
hann.
— Ó drottinn minn dýri. Hún
greip töskuna sína. — Þetta er
það hlægilegasta, bjánalegasta . .
— Þér meinið að þér kunnið
ekki að meta þessa sálfræðilegu
prófun? sagði hann ólundarlega.
— Sjáið þér nú til, sagði hún.
— Ég hef enga löneun til að
borða með yður oe ég kom að-
eins vegna þess að mig langaði
til að sjá þessi próf yðar . . . .
Þetta eru andstyggileg svik.
— Auðvitað, sagði hann og
ljómaði af ánægju. — Ég hefði
svo sem mátt vita þetta. — Kald-
lynd kona. — Og þér kunnið ekki
einu sinni að festa tölu ....
— Ó, sagði hún óskureið. —
Fáið mér hana!
Hún þræddi nálina, hátíðleg á
svipinn, eins og hertogafrú við
skrautsaum, og þóttist ekki taka
eftir því hvernig fólkið við næztu
borð horfði á hana. Svo stakk hún
nálinni reiðilega upp og niður,
og vafði tvinnann undir töluna,
VlR-TWILL.
Sinekkleg vinnuföt i hreiiv
lega viimu. þægileg 'sport-
og feiöaföt. Fást i fjoruin
litum.
nákvæmlega tíu sinnum og beit
frá.
— Þarna! sagði hún svo.
— Sjáum til, -— hann andvarp-
aði þegar hann skoðaði töluna.
— Greinilega framkvæmt af fag-
manni. Ég skal segja yður, sagði
hann í sorgartón, — að þegar ég
festi tölu, dettur hún strax af,
en þessi tollir til eilífðar. Hvern-
ig stendur á þessu?
— Það er af því að þér eruð
karlmaður. — Hvaða einkunn fæ
ég?
— Fallin, sagði hann. — Sjáið
nú vesaings töluna. Rígfest af
kaldlyndri konu. Fyrst stungin
og síðan hengd. Hann athugaði
töluna nákvæmlega. — Ég held
hún sé dáin......
— Tilvonandi eiginmaður minn,
sagði hún, — kærir sig ekkert
um að tölurnar hans séu festar
með viðkvæmni. Hann vill bara
fá þær festar á flíkina.
—■ Hann hýtur að vera leiðin-
legur......
— Hann er skynsamur og hag-
sýnn maður, en þér herra Jame-
son, eruð asni....
— En ég er ósköp viðfelldinn,
sagði hann, — og mér þykir leið-
inlegt að þér stóðuzt ekki prófið,
vegna þess að þér eruð indæl.
Þér gætuð reynt við eldunar-
prófið, en það þýðir líklega ekki,
þér munduð ekki standast það.
VIKAN 23. tM. 29