Vikan - 10.06.1965, Qupperneq 41

— Jæja, hlógu þeir bara ekki að
ykkur?
— Við förum til Milano, sagði
Ryan.
Fincham starði vantrúaður á
hann.
— Það er aðeins einn galli á
gjöf Njarðar, sagði Ryan. — Við
förum ekki af stað aftur fyrr en
eftir fimm.
— Þá höfum við ekki fengið
miklu áorkað, sagði Fincham. — Ef
við getum ekki lagt af stað áður
en bjart verður sitjum við alveg í
því. En við getum náttúrlega kom-
ið þesum fjórum fyrir kattarnef
meðan við bíðum hér, og stungið
svo af um leið og við komum út
fyrir borgina.
— Fyrst verðum við að sleppa
mönnunum út til að tæma þarmana
og blöðruna og fylla vatnsflöskurn-
ar sínar, sagði Ryan. — Þrjá vagna
í einu. Við látum Þjóðverjana fjóra
sjá um það.
Vínbrúsinn var tekinn af Klem-
ent og hann var leiddur út til að
gefa Þjóðverjunum fyrirmæli um að
leiða fangana þangað, sem þeir
gætu komizt á klósett og fyllt flösk-
urnar sínar. Hinir þýzkklæddu fang-
ar stilltu sér í raðir sitt hvorum meg-
in við lestina til að koma í veg
fyrir að nokkrir kæmust burt. Stund-
arfjórðungi yfir fjögur voru allir
fangarnir komnir aftur inn í vagn-
ana og Ryan var tilbúin að hefj-
ast handa með hina síðustu fjóra
Þjóðverja. Klement hraut í rúminu
sínu.
— Faðir, vekið hann og segið
að hann verði að kalla á menn
sína hingað, sagði Ryan. Costanzo
tók í öxlina á Klement. Sá þýzki
hreyfði sig ekki. Costanzo hristi
hann en ekkert gerðist. Ryan gekk
til og reisti majórinn upp. Klement
var eins og tuskubrúða í höndum
hans, höfuðið hékk niður á brjóst-
ið eins og hálsinn væri brotinn.
— Hér er orsökin, ofursti, sagði
Costanzo og dró tvo tóma vínbrúsa
undan rúminu.
Stein tók um höfuð Klements og
bar bolla upp að vörum hans.
Brúnn drykkurinn rann niður feita
höku Þjóðverjans.
— Hann er raunverulega meðvit-
undarlaus, sagði Stein. — Hreint
læknisfræðilega séð.
Ryan leit á klukkuna.
— Hálf fimm, sagði hann. — Við
verðum að hefjast handa. Faðir,
haldið þér að þér getið kallað á
varðmennina hingað án þess að
koma upp um hver þér eruð?
— Ofursti, þér krefjizt þess að
ég reki menn í dauðann, sagði Cost-
anzo alvarlega.
— Við höfum tuttugu og fjögur
þýzk lík ( felum á þessarri lest,
sagði Ryan jafn alvarlega. — Ef
illa fer, verða allir, sem bera þýzk-
an einkennisbúning, skotnir. Kann-
ske allir þeir sem í lestinni eru.
Þér getið sjálfur valið, hvern þér
viljið reka í dauðann.
Costanzo dró djúpt andann, svo
gekk hann út og hrópaði á þann
Þjóðverjann, sem næstur var. Finch-
am molaði höfuðkúpu hans um leið
og hann kom inn í vagninn.
— Stein, farið með einkennisbún-
inginn hans að fjórða vagni aftan
frá og látið einhvern fara í hann.
sagði Ryan. — Og þegar þér kom-
ið aftur, verður faðir Costanzo að
hrópa á þann næsta.
Stein var ekki kominn aftur,
þegar lestin kipptist til svo Ryan
og Fincham duttu á fjóra fætur.
Það var verið að setja eimreið við
hana. Costanzo kom þjótandi og
rak höfuðið í dyragættina.
— Það lítur út fyrir, að við eig-
um að fara af stað áður en ítminn
er kominn, sagði hann móður og
másandi. — Hvað gerum við nú,
ofursti?
— Skipið körlunum upp á þak,
sagði Ryan. — Svo farið þér fram
í eimreiðina. Um leið og Stein kem-
ur aftur, förum við Fincham upp.
Þeir skildu Stein eftir til að vaka
yfir hrjótandi majórnum og tóku
sér síðan stöðu á tengslunum milli
vagnanna. Tuttugu og fimm mín-
útur fóru í að skipta og hjakka,
snúa við og bakka, áður en lest-
in var komin heilu og höldnu út
fyrir stöðina og á leið út úr borg-
inni.
Ryan og Fincham klifruðu upp
á fimmta vagn aftanfrá.
Þegar þeir höfðu drepið þýzka
varðmanninn á þriðja vagni, þurfti
Ryan ekki lengur á klukku að halda
til að sjá að morguninn var í nánd.
Mjó, grá ræma, sem varð stöðugt
Ijósari, dreifðist út með sjóndeild-
arhring í austri.
Framhald í næsta blaði.
Hitabeltisnótt
Framhald af bls. 5.
fyrir framan skrifstofubygging-
una og tveir aðstoðarmenn fyr-
ir aftan hann. Þrír hinna kín-
versku mandoers þrýstust upp að
honum og um leið og þeir bentu
ákafir í þvöguna, sögðu þeir eitt-
hvað, sem heyrðist ekki fyrir
stöðugum kliðnum frá hópnum.
Foster belgdi út brjóstið, steig
fram, lyfti hendinni og tók til
máls. Það varð skyndileg þögn,
meðan kúlíarnir hlustuðu á hvað
hann var að segja, en síðan
glumdu við reiði og ógnunar-
hróp.
— Hvað sagði hann? spurði
Jeff.
— Bölvaður bjáninn! muldraði
Anders. Hann ýtti stúlkunum
tveim frá sér, stakk höndunum
í vasana og reyndi að slangra
kæruleysislega frá húsi sínu upp
til skrifstofubyggingarinnar. í
sama bili dró Foster byssuna úr
belti sínu, kallaði nokkrar snögg-
ar skipanir og sekúndubroti síð-
ar glumdu við þrír skothvellir.
III.
Að fá æðiskast er einfalt nafn
á einhverju því flóknasta, sem
gerzt getur í huga og sál manns-
Hótel Akranes - Gisting
1 manns herbergi kr. 197.80.
2 manna herbergi kr. 370.88.
3 manna herbergi kr. 469.78.
Hjónaherbergi.... kr. 395.60.
Veizlusalir-hentugir fyrir ferSamannahópa
MOLA KAFFI - SJÁLFSAFGREIÐSLA
Skagasíld de Luxe kr. 45.00.
Ödýr og góður matur allan daginn
Mola Kaffi - aðeins tíu mínútna akstur frá
Akrafjalli!
Hótel flkranes - Simar 1871 ■ 1712
VIKAN 23. tbl.