Vikan - 10.06.1965, Blaðsíða 48
ENSKIR
OG
HOLLENZKIR
SUMARKJÓLAR,
KVÖLDKJÓLAR
OG
SAMKVÆMIS-
KJÓLAR
Laugavegi 59. — Sími 18646.
ilÓNSSON H. F. heildverzlun. Hafnarstræfi
Simar 23995 og 12586
Meira um eðli alheims-
ins
Framhald aí bls. 8.
og hana getum vér séð í litróf-
inu sem „flóttahraða“, þótt vetr-
arbrautin sé í rauninni samferða
oss. Kemur þetta því heim við
það sem ég hefi haldið fram, að
vetrarbrautirnar virðast flýja
oss og hver aðra með þeim mun
meiri hraða sem þær eru fjar-
lægari oss og hvér annarri.
Ronald hefur hér gleymt að
taka til greina hinn langa tíma
sem það tekur ljósið að fara hin-
ar ofurmiklu fjarlægðir.
Það má, sem sé, sýna fram á
að vetraubrautirnar allar, sem
fjarlægar eru í stjörnufræðilegri
merkingu, virðast fjarlægjast
því örar sem þær eru fjarlægari
— og í allar áttir — enda þótt
þær í raun og veru séu allar að
falla að sama punkti.
Ég hefði fremur kosið að rita
um þetta mál á annan hátt og
ítarlegar, en mun láta þetta
nægja að sinni, sem svar við
áminningu.
Gísli Halldórsson.
P.s. Gott væri að mega leiðrétta
það hér, að á bls. 207 í bók minni
,,Til framandi hnatta“ er prent-
villa. Einn Parsec er 2,36 X 1013
km eða ca. 30 milljón milljón km
eða 3,26 ljósár.
Buxur, treyja og
koddaver
Framhald af bls. 47.
TREYJA
Efni: Um 75 X 80 sm. af hvítu
poplinefni.
Leggiö sniðin á efnið, þann'ig
að það nýtist sem bezt og örvar-
merki liggi eftir þræði. Ath. að
framstk. er heilt að framan. Sníð-
ið 1 sm. saumför á alla sauma,
nema 3 sm. framan á ermar.
Saumið fyrst sneiðinguna á erm-
ina og gangið frá saumnum með
fínlegu varpspori í höndum. Saum-
ið þá ermarnar í handvegi fram-
og afturstykkja með slcyrtu- eða
tvöföldum saumi og síðan hliðar
saumana með tvöföldum saumi,
og atih. þá, að liandvegssaumar
mætist. Brjótið faldana inn í erm-
arnar og gangið frá á sama hátt
og ofan á buxunum. Gangið frá
treyjunni að neðan með 1 sm.
breiðum faldi og blúndu. Þræðið
n'iður um leið bakfóðrin, sem fest-
ast síðan niður með hnappagöt-
um og tölum. Rylckið framstk. í
hálsinn örlítið og gangið frá háls-
málinu með skábandi. Saumið
kanínumunstrið á framstykkið og
nokkur litil grasstrá með grænu
garni.
KODDAVER
Efni: Um 50x70 sm. af blá- og
hvítköflóttu efni. Kanínumunstrið
er lclippt út úr hvítu „popfini“ og
saumað á sama hátt og á buxurn-
ar.
Saumið fyrst 2ja sm. breiða falda
neðan á koddaverið, saumið það
síöan saman og liafið blúndu á
milli (helzt af sömu gerð og er
neðan á treyjunni). Ath. að fella
blúnduna á hornunum.
Snúið koddaverinu við, þræðið
og saumið um 2 sm. frá brúnum
þriggja hliða (sjá mynd).
Saumið 2 hnappagöt á faldinn
að framan, og festið 2 tölur gegnt
þeim á faldinn að aftan.
Þeir lifSu af þaS ótrú-
lega
Framhald af bls. 27.
að við liggur að vélarnar rekist
hver á aðra. Yfir skotmarkinu
og rétt áður en því er náð,
fljúga vélarnar þétt saman, nef
við stél. Takmarkið er að láta
bækistöðvar Þjóðverjanna fá
„nóg“. Vandræðin eru bara að
oddadeildin er svo gott skot-
mark fyrir þýzku loftvarnar-
byssurnar.
— En, liugsar Beaulieu, — þá
senda Þjóðverjarnir ekki orr-
ustuvélarnar á móti okkur.
Hann og Chompromis draga inn
vélbyssurnar, þá er engin hindr-
un ef þeir þurfa að stökkva í
flýti.
Nú fljúga þeir í gegnum
sprengjuregn. í plexi-glernefi
vélarinnar heldur Val liðþjálfi
áfram að gefa skipanir um smá
stefnubreytingar. Oft verður
hann að halda handleggjunum
yfir augunum, til að skýla þeim
gegn glæringunum frá sprengj-
unum.
Sprengja springur undir vinstri
væng og sprengjubrotin gegnum-
bora hlífina undir mótornum.
Allt er í lagi, engin vélbilun.
Allt í einu slitnar stýrið úr
höndum Rollands og rekst svo
hart í mælaborðið að glerhlíf-
arnar brotna i mola. Flugvélin
hristist ofsalega. Ennþá hafa
Rolland og Mercier ekki heyrt
neitt. Rolland reynir að kalla til
AUÐVITAÐ ER PETTA
KAÐURINN MINN.
DATT PÉR I HUG AÐ
PETTA GÆTI VERIÐ
ELSKHUGI MINN?
VIKAN 23. tbl.