Vikan - 08.07.1965, Blaðsíða 34
— Hefirðu nokkurn tima heyrt
að sérvizka getur orðið að
þrjózku? Og það er ekki gott,
sérstaklega ekki fyrir ungar
stúlkur....
Smátt og smátt braut hann nið-
ur mótstöðukraft minn. Ég hefði
svo sem mátt vita að lokaþáttur-
inn var ekki langt undan.
Svo var það dag nokkurn í
byrjun apríl. Við vorum komin
inn i borgina og fylgdumst að til
vinnustaða okkar. Þá tók Urban
allt i einu um handlegginn á mér
og stóð grafkyrr á gangstéttinni.
Svo andaði hann djúpt og sagði
— Svei mér ef ég held ekki að
vorið sé komið. Við tökum okkur
fri!
— En, maldaði ég í móinn,
— það er útilokað, ég verð....
— Þú hefir bara unnið i einn
mánuð, því ertu búin að tönnl-
ast á síðustu dagana. En ég er
búinn að þræla i tíu ár, og mér
veitir ekkert af frídegi. Hann
tók fastar um handlegg minn.
— Svona, komdu nú. ...
En sé maður með akkeri, þá
flýtur maður ekki upp við fyrstu
raun. Ég lokaði augunum og
reyndi að vera staðföst. En
Urban sagði striðnislega: —
Heimurinn ferst ekki þótt þú
skrópir einn dag.
Þetta var eins og að standa
á stökkpalli og hika við að
stinga sér til sunds. En allt i
einu stökk ég....
Eftir þetta var ekkert raun-
verulegt. Ég sveif á skýjum það
sem eftir var dagsins. — Allt var
dásamlegt. Við ráfuðum um á
Skansinum, sóluðum okkur á
Valdemarsnesinu og gengum eft-
ir Strandveginum. Við skoðuðum
okkur um i nágrenni Gamla
bæjarins og ég var ekkert hrædd
um að mæta vinnufélögunum.
Við héldumst í hendur og skipt-
umst á trúnaðarmálum, yfirleitt
höguðum við okkur eins og að
við hefðum drukkið kampavín
i pottatali. /
Klukkan fjögur fórum við inn
i stóra og fina radíóbúð. Fjöru-
tiu og fimm minútum siðar var
ég búin að gera kaup á fyrsta
flokks stereo-tæki með plötu-
spilara og tveim hátölurum. Svo
bætti ég við fimm albúmum með
stereo-hljómplötum. Urban kvitt-
aði á lánakortið, glansandi i
framan af ánægju, eins og að
hann væri nýbúinn að vinna
stærsta vinninginn í happdrætti.
Hann kreisti á mér handlegginn.
— Ertu ekki ánægð? spurði hann.
— Ég veit það ekki, en ég
held það....
— Ekkert vegur upp á móti
því að hætta á eitthvað, sem
maður veit að er rétt, jafnvel
þótt maður verði að leggja eitt-
hvað á sig, hélt Urban áfram.
— Þetta verður dásamlegur af-
mælisdagur fyrir mömmu þina.
Ég skal kaupa nóg af kampa-
víni!
Þegar hér var komið sögu,
var ég orðin hálf rugluð. Nú
VIKAN 27. tbl.
var ég fjárhagslega bundin hon-
um i mörg ár, og auðvitað hlaut
ég að missa atvinnuna, svo ég
gat ekki byrjað að borga honum
fyr en ég væri búin að fá nýja
vinnu....
Ég kinkaði kolli hálf eymdar-
iega. — Jú, það verður dásam-
legt, sagði ég.
Mér fannst allt í einu lífið vera
óbærilegt og ég skellti skuldinni
á mömmu, sem var að verða fer-
tug, en hagaði sér eins og tán-
ingur. Og ég var heitvond út í
Urban fyrir að hann hafði keypt
næsta hús við okkur.
Ég missti ekki vinnuna og það
var þó alltaf liuggun, svo ég
settist niður til að gera einskon-
ar fimm ára áætlun um það hve
mikið ég gæti lagt til hliðar af
kaupinu mínu og hve fljótt ég
gæti borgað Urban skuldina. Ég
fékk honum nokkurs konar yfir-
lit, vandlega útreiknað, sem hann
tók við, háalvarlegur, braut
vandlega saman og stakk i vesk-
ið sitt. Ég fór til vinnunnar á
morgnana og vann yfirvinnu
þegar ég gat fengið hana.
— Þú ert ósköp föl, engill-
inn minn, sagði mamma eitt
kvöldið. Þú verður að segja hús-
bónda þínum, að þú þolir ekki
að vinna svona mikið. Urban
hefir verið að gá að þér á hverj-
um morgni.
— Urban kemur mér ekkert
við, sagði ég.
Daginn fyrir afmælisdaginn
skaut honum upp á brautarstöð-
inni um leið og ég var að fara
upp í lestina.
— Ég veit að þú skuldar,
sagði hann. — En þú þarft nú
ekki að þræla þér svona út til að
borga þessa skuld. Ég er ósköp
þolinmóður....
— Mér þykir gott að fara
snemma á fætur....
— Ég hefi gengið frá því að
stereotækin verði sett upp á
morgun, meðan mamma þin er
á jassballettinum, sagði hann.
— Ég á frí eftir hádegið og þá
hitti ég þig við lestina.
— Það er alls ekki nauðsyn-
legt, sagði ég.
— Ég veit það, en ég geri
það nú samt. Geturðu ekki losn-
að í fyrra lagi....
— Urban, stundi ég, — ætl-
arðu að gera mig gjaldþrota?
— Með ánægju, sagði hann
glaðlega.
Þegar ég var að klifra upp í
lestina, daginn eftir, beið hann
þar og rétti mér gula rós. — Það
er reyndar líka afmælisdagurinn
þinn, og nú ertu búin að ná
þeim aldri að það ætti að vera
leyfilegt að daðra dálitið við
þig. Þvílíkur léttir....
Þegar við komum að hliðinu
heima varð ég undrandi yfir
þvi að það sást engin hreyfing.
— Það litur út fyrir að hún sé
ekki komin heim ennþá. Ertu
viss um að það sé allt í lagi?
— Hafðu engar áhyggjur,
sagði hann róandi.
FLOGIÐ STRAX
FARGJALD
GREITT SÍÐAR
^ Danmörk - Svíþjóð - Rúmenía^
129.7. -19.8. 22 daga terb |
ifft Verð kr. 14.360.00 y""/‘
w///// 'ws/œ,
vya Fararstjóri: Gestur Þorgrímsson. %
yvy Ferðir, hótel, matur og leiðsögn innifalin í /7
//S. verði. Aðeins moreunmatur í Kaunmannahöfn. //
I
I
22
Fararstjóri: Gestur Þorgrímsson.
Ferðir, hótel, matur og leiðsögn innifalin í
verði. Aðeins morgunmatur í Kaupmannahöfn.
Ferðir til Istanbul, Odessa, og innan lands gegn
vægu aukagjaldi. Ferðamannagjaldeyrir. 300 sól
ardagar á ári. Þægilegt loftslag. Nýtízku hótel
og gott fæði. Tryggið ykkur far í tíma. Ódýr-
ustu Rúmeníuferðir sem völ er á. Örugg farar-
stjórn. Höfum nú þegar sent yfir 50 manns.
Ferðaáætlun: 29. júií: Flogið til Kaupmanna-
hafnar og dvalið þar 2 daga. 31. júlí: Farið með
ferju til Malmö og flogið samdægurs til Con-
stanta og ekið, til Mamaia baðstrandarinnar við
Svartahaf og dvalið þar í hálfan mánuð á hótel
Doina. 14, ágúst: Farið frá Mamaia til Constanta
og flogið til Malmö en þaðan farið með ferju
til Kaupmannahafnar og dvalið þar 6 daga. 19.
ágúst: Flogið til íslands.
LANDS9N rír
FERÐASKRIFSTOFA
Skólavörðusfíg 16, II. haeð
SÍMI 22890 BOX 465 REYKJAVlK
SMJÖR
OST