Vikan - 08.07.1965, Blaðsíða 37

hennar. Óeinkennisklæddur maður
kom þjótandi út úr stöðvarhúsinu,
baðaði út höndunum og hrópaði.
Þjóðveriarnir horfðu á hann, en
gerðu ekkert frekar. Þegar lestin
jók ferðina tóku þeir til fótanna.
Einhversstaðar heyrðust skothvellir
og fjarlæg sprenging.
Annar þýzku hermannanna var
nú aðeins nokkra metra frá lest-
inni, hinn rétt á eftir honum
Halt! æpti sá fyrri og var næstum
kominn að eimreiðinni.
Hann nam staðar og lyfti byss-
unni um leið og hinn kom til hans
Ryan sá móta fyrir andliti manns-
ins og hvernig byssuhlaupið glitr-
aði í daufri týrunni frá lestinni.
Hann miðaði vandlega og skaut
— Vertu nú sæll, sagði Ryan og
sparkaði honum út úr eimreiðinni.
Klement lenti á jörðinni með
dumbum skell og valt nokkra snún-
inga. Það lá við að hann rækist á
lestarstjórann, sem Fincham hafði
kastað út í sama bili. Lestarstjórinn
stökk á fætur og steytti hnefana á
eftir þeim.
Lestin jók ferðina jafnt og þétt
upp aflíðandi hallann. I austri lit-
aði sólin, sem enn var undir sjón-
deildarhring, snævi þakta fjalla-
tinda, en niðri í dölunum var enn-
þá nótt. Enn sáust engin merki frá
Itölunum.
Vinstra megin við vagninn ( mið-
ið glumdi við sprenging og gult
eldgos rauf myrkrið, um leið og
um, svaraði Costanzo hásum rómi.
Ólgandi Ijós barst í boga í gegn-
um loftið, nokkur hundruð metra
fyrir aftan þá, og allt í einu sáu
þeir brynvarðan bílinn uppljómað-
an af eldi. Það var eins og eitt-
hvað spryngi inn í honum og eldur-
inn þeyttist í gegnum rifurnar í
brynvörninni. Svo þeyttist hann um
koll og logandi hjólin urðu eins og
snúandi eldskífa.
— Molotoff kokteil 11 hrópaði
Ryan. — Hann hefur skilið eftir
mann til að vernda okkur.
— Urvals náungi, þessi Itali! hróp-
aði Fincham úr opnum dyrunum
á sínum vagni. — Sá skal fá sjúss,
þegar stríðið er búið.
Eitthvað kom fljúgandi út um
hann. — Buona fortuna!
Nú voru fremstu vagnarnir komn-
ir inn í Sviss og Bostick gaf merki
með vasaljósinu eins og óður mað-
ur. Vörubíllinn nam staðar, og mað-
ur hoppaði niður af pallinum, stökk
að teinunum og náði ! böggulinn
með talstöðinni. Hann snaraði henni
upp á vörubílinn og klöngraðist
sjálfur á eftir. Svo hvarf allt í myrkr-
ið.
Skriðdrekinn hætti að skjóta á
teinana, og miðaði í staðinn á eim-
reiðina. Kúlurnar fóru allar of stutt,
en þær jusu sandi og möl yfir
stjórnklefann.
Svo voru þeir komnir yfir landa-
mærin.
Costanzo þreif í hemlana og lest-
Ekki þarf að biða eftir að forþvotti Ijúki, til þess að geta sett sápuna
í fyrir hreinþvottinn. Að loknum hreinþvotti bætir vélin á sig köldu vatni
(skolun úr volgu) og hlífir þannig dælubúnaði við ofhitun.
Sparneytnar á straum (2,25 kwst.)
Afköst: 5 kg af þurrum þvotti.
Ryðfrítt stál.
Forþvottur
Hreinþvottur, 95° C.
4 skolanir, þeytivindur á milli og síðan stöðugt í 3 mín. eftir síðustu
skolun.
Sérvöl fyrir viðkvæm efni, gerfiefni og ull.
Forþvottur eingöngu ef óskað er.
2 völ fyrir hreinþvott. ^
Hæð: 85 cm. Breidd: 60 cm. Dýpt: 57,5 cm.
LAVAA4AT „nova D", LAVAMAT „regina", TURNAMAT.
SÖLUUMBOÐ UM ALLT LAND.
REYKJAVlK: HÚSPRÝÐI H.F.
Laugaveg 176 - Símar 20440 - 20441.
BREOURNIR ORMSSOR H.F.
IAVAKAT „novo D
ii
Þjóðverjann í gegnum höfuðið. Hinn
kastaði sér niður og hleypti af, en
kúlurnar hrundu af eimreiðinni, og
héldu áfram út í myrkrið með ein-
kennilegu blístri.
— Slökkvið á Ijósunum! æpti
Ryan.
Myrkrið var algert. Lestin jók
stöðugt hraðann og þýzki hermað-
urinn á pallinum var hættur að
skjóta.
— Nú losum við okkur við Kle-
ment, sagði Ryan. — Hann getur
ekki valdið okkur neinum óþæg-
indum lengur.
Hann kiptpi Klement á fætur.
Majórinn ýlfraði eins og hræddur
hundur.
þrýstingurinn bar heitt loft í áttina
til þeirra.
— Skriðdreki! hrópaði Ryan.
— Ofursti! hrópaði Costanzo.
Fyrir framan þá sveif grænt Ijós
hátt á himni. Það sást eina sekúndu,
en féll svo í bröttum boga til jarð-
ar.
Sprengjurnar féllu fyrir framan
fremstu vagnana.
— Þeir eru að reyna að skjóta
sundur sporið! hrópaði Ryan.
Utan úr myrkrinu kom straumur
af kúlum og skall á málminum
utan um stjórnklefann.
— Brynvarður bíll! hrópaði Ryan.
— Þeir vinna á okkurl Gefið í, faðir!
— Við ökum eins hratt og við get-
dyrnar á vagni hans og valt niður
með teinunum.
— Jæja, Fincham mundi allavega
eftir talstöðinni, sagði Ryan. — Synd
að Italinn skuli ekki geta náð í
hana, eftir allt það sem hann hefur
gert fyrir okkur.
I sama bili kom vörubíll þjótandi
út úr myrkrinu, sem þegar var tek-
ið að grána af degi.
— Nei, hann kemur eftir henni!
hrópaði Ryan undrandi. — Þetta er
ofurhugi!
Þegar vörubíllinn þaut framhjá
lestinni, teygði (talinn sig út um
gluggann og gerði V-merki með
tveimur fingrum.
— Arrivederci, Amico, öskraði
in nam staðar með brauki og
bramli og neistaflugi frá hjólunum.
Skriðdrekinn var hættur að skjóta
og bergmálið dó út á milli fjall-
anna. Allt var dauðahljótt. Dyrnar
voru opnaðar og mennirnir hellt-
ust út úr vögnunum, eins og ein-
hver hefði hvolft þeim, komu nið-
ur á fjóra fætur, þutu upp og hopp-
uðu um meðan þeir slógu hver á
annars bak og axlir. Nokkrir þeirra
féllu á kné og kysstu á jörðina.
Svissnesku landamæraverðirnir
komu fram og störðu undrandi á
það, sem fyrir augu bar. Fangarn-
ir umkringdu þá, tóku í hendurn-
ar á þeim, klöppuðu á axlirnar á
þeim, og jafnveL kysstu þá með yf-
VIKAN 27. tbl. gj