Vikan - 08.07.1965, Blaðsíða 41

sportslegur, og þó væri hver
fullsæmdur af aS sporta sig á
honum. Hins vegar finnst mér
Mustang ekki þess konar bill,
að liávirðulegir borgarar taki
liann sér fyrir einkabíl. Þannig
er Marlin að mínu viti meira al-
hliða hvaS útlit snertir: Meira
viS hæfi allra aldursflokka og
manngerða.
Sá, sem hér var prófaður, liafði
þriggja gira beinskiptan kassa
með „t"win-stick“ — þ. e. a. s.
tveim stöfum upp úr gólfinu.
Önnur stöngin skiptir um gíra
á gamlan og góðan hátt, en hitt
stýrir „overdrive“ — fríhjólun.
Þriggja gira kassinn er að sjálf-
sögðu ekki samstilltur, fremur
en til skamms tíma að minnsta
segja, að ég kann ekki að nota
overdrive og get þvi engan dóm
á það lagt. En mér fannst þaS
galli, að overdrive stönginni
skyldi ekki vera læst með rauf-
arlás, því mér hætti við að fálma
i hana og liræra i „óverdræv-
inu“, þegar ég ætlaði bara að
skipta um gír. Girskiptingin var
hins vegar ágæt, þó fremur stirð
af notkunarleysi, enda var bill-
inn ekki ekinn nema eitthvað
um 700 kílómetra. Mér fannst
athyglisvert, hve litill munur
var á fyrsta gír og öðrum; ég
var ekki alltaf viss um að ég
hefði skipt upp í annan, þótt
svo reyndist við nánari athug-
un. En það skiptir svo sem ekki
miklu máii, aflið er nóg, og á
(J Táradropagluggar eru llnan á hlið-
inni — Laglegir á að sjá.
Bíllinn opnast vel og greiðlega — og
lokast létt og vel.
kosti hefur tíðkazt á amerísk-
um bilum. AS vísu er hægt að
fá Marlin eins og aðra betri
bíla með fjögra gíra samstillt-
um kassa, en það er ekki „stand-
ard“ framleiðsla, heldur kostar
það aukapening. Og meðal ann-
arra orða: Tvístöngin kostar
aukalega. Standard er Marlin
með skiptingu á stýri. Svo er
náttúrlega hægt að fá Marlin
sjálfskiptan, með þvi að borga
enn meira aukalega, og það er
spurning, livort það borgar sig
ekki, úr því verið er að kaupa
dýran bil hvort sem er, þvi sjálf-
skipting er tvimælalaust mjög
skemmtileg. Og þótt hún taki í
sumum tilfellum (borgaskjökti)
meira bensín, sparar hún það —
að ég lield — með minna sliti
á vél og aflflutningi aftur i hjól-
in___og í langakstri sparar hún
beinlínis bensín i lítratali.
Nú er skemmst frá þvi að
jafnsléttu er engin nauðsyn að
setja i fyrsta til að taka af stað.
Annar gírinn dugir alveg til þess.
Vélin í reynslubilnum var 198
ha V-8, og með því að leggja
eyrun við heyrðist að gangurinn
var jafn, fallegur og þróttmikill.
En það truflast enginn af vélar-
hljóðinu. Standardvélin er sú
sem þeir hjá American Motors
kalla Standard 232 six og er 155
hestafla, og þeir halda því fram,
að liún standi sig eins og átta
strokka vél, og ekki rengi ég
það. Ég myndi meira að segja
halda, að hún dygði fyrir Marlin,
þótt óneitanlega hljóti hann að
vera skemmtilegri með alvöru
átta strokka vél, og liann eyðir
— að sögn —- ekki nema svona
14—16 með henni á hundraðið.
ÞaS hefði þótt gott fyrir fáeinum
árum, þegar varla var fáanlegur
sex strokka rokkur, sem komst
Framliald á bls. 43.
Farartæki hinna vandlátu
Það hefur frá upphafi verið mark-
mið framl'eiðenda Austin Gipsy að
smíða farartæki, sem jafnframt
því að vera smekklegt, í útliti,
væri það einnig traust, þegar ekið
væri við erfiðar aðstæður.
Frá því Austin Gipsy kom á mark-
að hérlendis hefur umboðið ekki
getað fullnægt eftirspurn, nema
með biðtíma. Því biðjum við þá,
sem hafa í huga að kaupa Austin
Gipsy seinnipart sumars eða í
haust, að hafa sem fyrst sambant*
við okkur, þar sem daglega berast
pantanir á þessu vinsæla farar-
tæki.
Að slelja yður Austin Gipsy er
upphaf að þjónustu okkaar við
yður. Við biðjum alla eigendur
Austin Gipsy að vera í sem nán-
ustu sambandi við okkur, við er-
um ávallt reiðubúnir og trúnaðar-
menn okkar úti á landi að veita
yður sem bezta fyrirgreiðslu.
URDAR díSlASOH H.I.
BIPREIÐAVERZLUN
VIKAN 27. tbl.