Vikan - 15.07.1965, Blaðsíða 30
HAFIÐ
ÞÉR PRÓFAÐ
AÐ VÉLRITA
A OLIVETTI
LETTERA
32?
Eftir nokkurra klukkustunda æfingu
hafið þér algjörlega losað yður við ókunn-
ugleikann og þér látið yður ekki detta
í hug að handskrifa.
Til daglegra bréfaskrifta, til þess að
fylla út skýrslur og skjöl. Fyrir skólann
og heimavinnu hentar vélin notum allr-
ar fjölskyldunnar.
Öll orð á sínum stað, sérhver blaðsíða
hrein og fögur og mörg skýr afrit.
G. HELGASON & MELSTED H. F.
Rauðarárstíg 1 — Simi 11644.
Getur morðingi veriö
góður epmaðiir?
Ung og fölleit kona lýtur yfir
saumavélina sína og starir út um
gluggann meö augum, sem löngu
eru oröin þurr og geta ekki
grátið lengur. Konan stynur
þungan. 1 eyrum hennar hljöma
sömu orðin aftur: „Manfreð hef-
ur myrt tvær manneskjur. Man-
freð, heimsins yndislegasti maS-
ur, er mor8ingi.“
Erika Jung, hin 28 ára gamla
eiginkona strætisvagnabílstjór-
ans Manfred Jung, situr sorg-
bitin a8 heimili sinu i Rosdorf
i Þýzkalandi, og hugsar um sina
brostnu framtíðardrauma. Fram-
tiðin var svo björt. Þau hjónin
ætluðu að fara að byggja ein-
býlishús uppi á hæð við bæinn.
Nú stendur húsið þar hálfklárað
og verður aldrei heimili þeirra.
Lágvaxna konan veit nú að
saklaus, eldri maður hefur setið
i fangelsi i mörg ár vegna morðs,
scm maðurinn hennar framdi.
Erika Jung veit að þetta er rétt,
— en getur ekki skilið það.
„Hafið þér aldrei vitað neitt
um þetta? Hefur hann aldrei
sagt neitt, sem gæti bent til þess
hvað hann hefði gert?“
Hún hristir höfuðið og horfir
á hendur sínar, sem kreista
vasaklútinn milli fingranna.
Svo fer hún að segja frá lifi sinu
með manninum, sem myrti tvær
manneskjur fyrir mörgum árum
siðan, þegar Erika var aðeins
tíu ára gömul stúlka.
„Við kynntumst þegar ég var
16 ára gömul. Við vorum eins og
hvert annað ungt og ástfangið
fólk. Fórum út til að dansa, —
og mér fannst hann óvanalega
opinskár og áreiðanlegur. Þegar
ég var 19 ára gömul, giftum við
okkur. Það var dásamlegt brúð-
kaup....“
„Urðuð þér aldrei varar við
að hann væri að dylja yður ein-
hvers? Var hann aldrei þung-
lyndur?“
„Aldrei! Við sögðum hvort
öðru alla hluti. Hann sagði allt-
af að hjónaband okkar mundi
verða hamingjusamara en for-
eldra hans, og við ættum að ala
son okkar upp sem heiðarlegan
mann.
Á hverjum morgni klukkan
fjögur fór Manfreð til vinnu
sinnar, og kom heim aftur klukk-
an átta. Um hádegi fór hann aft-
ur og um kvöldið einusinni enn.
í millitiðinni vann hann við hús-
ið.
„Nei,“ segir unga konan. Ég
get ekki ásakað hann fyrir neitt.
Ég hef enga ástæðu til að áfell-
ast Manfreð."
En Manfreð er morðingi, og
Erika hefur nú fengið að heyra
söguna um glæpinn, og nú veit'
hún að hún hefur ekki þekkt
eiginmann sinn.... manninn,
sem hún hélt að hún þekkti
bezt allra manna i heiminum.
Nú er hann orðinn henni ráð-
gáta. í augum hennar getur mað-
ur lesið undrun yfir því, hvernig
hann hefur getað lifað í öll þessi
ár með þennan mikla glæp á
samvizkunni, — og hvernig hann
hefur getað dulið hana þess.
Hún skilur það ekki.... því
hún þekkti ekki manninn sinn.
★
gQ VIKAN 28. tbl.