Vikan - 29.07.1965, Blaðsíða 33
við gjarnan eiga töluverða peninga,
einfaldlega vegna þess að þokka-
lega rúm fjárróð tryggja starfsgetu
og samkeppnishæfni. Ef ég neytti
eigna minna ekki öðrum til nyt-
semdar, væri naumast réttlætanlegt
að meta þær svo mikils. Og ef þið
þá tækjuð þær af mér, skipti það
mig ekki mjög miklu máli. Að
minnsta kosti væri ég þá laus við
allt bréfaflóðið.
J. Paul Getty.
ANGELIOUE
Framhald af bls. 17.
hugsanir hennar að Mademoiselle de Parajonc, sem sat á mílusteini
í röku mistri kvöldsins. Það minnsta, sem hún gat gert fyrir þessa vin-
konu sína, var að færa henni eitthvað af leifunum frá hinu konung-
lega veizluborði. Köku með möndlum og tvær stórar perur faldi hún
í víðum fellingum pilsins, og laumaðist svo litið bar á út úr hópnum.
Varla var hún komin út úr dyrunum, er hún rakst á Flipot, sem hélt
á skikkju hennar, hlýrri og þungri flík úr satíni og flaueli, sem hún
hafði skilið eftir í flakinu af vagni Philonide.
— Þarna ertu! Var hægt að gera við vagninn?
—- E’ins og við höfum kært okkur um það! Þegar myrkrið var fallið
á, gengum við ekillinn út á aðalbrautina og fengum að sitja í vínkerru
til Versala.
— Hafið þið fundið Mademoiselle de Parajonc?
-—■ Hún er þarna niðri frá. Hann bandaði með hendinni frameftir
húsagarðinum, þar sem kyndlarnir blöktu. ■— Hún hefur verið að spjalla
við eina af vinkonum yðar frá París. Ég heyrði hana segja, að Philonide
gæti fengið að sitja hjá henni til baka í almenningsvagninum.
—■ Það er gott! Líklega ætti ég að kaupa henni nýjan vagn!
Til þess að vera viss um að villast ekki, lét hún Flipot visa sér veginn
milli vagna og hesta, þangað sem hann hafði séð Mademoiselle de Para-
jonc. Þegar hún sá hana, þekkti hún þegar í stað, að hin vinkona hennar
var Madame Scarron, fátæk en dyggðum prýdd ung ekkja, sem oft
kom til hirðarinnar til að leggja fram umsóknir sínar, í von um að fá
ef til vill eitthvart starf, sem gæti lyft henni upp úr sárustu fátæktinni.
Þær voru í þann veginn að stíga inn í almenningsvagn, sem var troð-
fullur af fólki af lægri stigum, þeirra á meðal mörgum umsækjendum
á borð við Madame Scarron. Þeir huríu á sama hátt og þeir komu;
konungurinn hafði tilkynnt að hann myndi ekki taka á móti neinum
umsóknum þennan dag — ekki fyrr en á morgun, eftir messu.
Sumir umsækjandanna ætluðu að halda kyrru fyrir og höfðu sætt sig
við þá tilhugsun að sofa einhversstaðar í horni húsagarða eða í hesthúsi
í einhverju nágrannaþorpanna. Hinir fóru aftur til Parísar, þar sem
þeir myndu þurfa að fara á fætur í dögun, til að ná ferjunni frá Bois
de Boulogne og síðan stytta sér leið í gegnum skóginn, til að vera komnir
í tæka tíð i biðsal konungsins með umsóknina í höndunum.
Almenningsvagninn lagði af stað, áður en Angelique náði til hans og
gat vakið athygli vinltvennanna á sér. Þær voru mjög ánægðar með að
hafa eytt degi við hirðina, þar sem þær þekktu alla, þótt enginn þekkti
þær. Þær voru eins og býflugurnar, sem svífa umhverfis drottningu
býkúpunnar og gera sér hunang úr hverjum þeim smámun, sem þær
rekast á. Þær „þekktu hirðina" betur en margar konur, sem sjálfkrafa
höfðu aðgang að henni vegna stöðu sinnar, en skorti reynzluna og
þekktu ekki reglurnar — hlunnindin og forréttindin, sem staðan veitti,
og annað þar fram eftir göt.unum.
Hún vafði skikkju sinni um axlirnar og gaf unga þjóninum kökuna
og perurnar, sem hún hafði hnuplað.
Þegar hún sneri aftur inn í danssalina, gat jafnvel ekki birtan og
lífið í kringum hana losað hana við hugsanir um Philippe. Nú myndi
hún á hverri stundu þurfa að standa augliti til auglits við hann. Hún gat
ekki ákveðið, hvernig hún ætti að haga sér. Átti hún að vera reið? Eða
kærulaus? Eða ásakandi?
Hún nam staðar á þröskuldinum og reyndi að greina hann, en kom
ekki auga á hann. Hún kom auga á borð, þar sem Madame de Mont-
ausier sat ásamt nokkrum vinkonum sínum, þeirra á meðal kunningja-
konu Angelique, Madame du Roure. Hún gekk til móts við þær. Madame
de Montausier leit á hana í undrun, en reis svo á fætur og tilkynnti
henni, að hún gæti ekki setið við þetta borð, því þar sætu einungis
þær konur, sem höfðu þau forréttindi að sitja í vagni drottningarinnar
og borða með henni.
Angelique bað afsökunar. Hún þorði ekki að tylla sér við neitt hinna
borðanna, af ótta við að verða hrakin burt á nýjan leik, og ákvað að
reyna að finna herbergi sitt sjálf.
Neðri hæðirnar voru aðsetur hirðarinnar. Kjallarinn hafði verið
hólfaður í mörg smáherbergi, þar sem þjónustufólki var aðallega ætlað
að dveljast, en á nóttu sem þessarri myndi margur háttsettur prísa
sig sælan að finna skjól þar. Enda var þar hópur af fólki, sem þaut
frá klefa til klefa og reyndi að víkja sér undan töskunum og farangr-
inum, sem þjónarnir voru að bera inn. Konur, sem voru mjög óþolin-
móðar í tilraunum sínum til að hafa fataskipti, hrópuðu skammir yfir
þjónana, sem þutu fram og aftur með fyrirferðamikinn dansklæðnað
þeirra.
Aðaláhyggjuefni gestanna var hvernig þeir gætu þrýst sér út um
dyrnar á þessum „skápurn" og eftir þröngum göngunum.
Hirðmeistari í bláum einkennisbúningi var að Ijúka úthlutun her-
bergjanna, með því að skrifa á dyrnar nöfn þeirra, sem þar áttu að
gista. Gestirnir fylgdu á hæla honum og ráku upp vonbrigðahljóð eða
ánægjuóp á víxl.
Fullkomnari
AL-SJALFVIRK:
Með aðeins einum
hnappi veljið þér hið
rétta þvottakerfi,
hvort sem um er að
ræða fínlegasta og
viðkvæmasta tau eða
það grófasta og
óhreinasta — og
CENTRIFUGAL-WASH
þvær, hitar eða sýður,
skolar og þeytivindur
eftir fullkomnustu
aðferðum, sem kunnar
CENTRIFUGAL-WASH er fallegri — þaS sjóið þér strax!
CENTRIFUGAL-WASH er fullkomnari:
☆ þvottakerfi fyrir allan þvott, einnig þann viðkvæmasta ☆ nýtt þvotta-
kerfi „SUPER-suðupottur" fyrir óhreinasta tauið ☆ hitastýrður forþvottur
☆ sjálfstæður auka-forþvottur, skolun eða þeytiþurrkun, ef óskað er ☆
marg-skolar í mismunandi vatnshæð og gegnumrennsli ☆ sérlega góð
„tvívirk" þeytiþurrkun ☆ aðeins einn stiórnhnappur, þrátt fyrir fleiri
möguleika ☆ merkjaliós sýna þvottagang og hitastig ☆ sápuskammtar
settir í strax — vélin skolar þeim sjálf niður á réttum tíma ☆ ytra barna-
öryggislok, sem til mikilla þæginda notast einnig sem fyllingar- ag
tæmingarborð og gerir vélina fallegri útlits ☆ bezta efni: nælonhúðuð
að utan — fínslípað rýðfrítt stál að innan ☆ hljóður gangur ☆ þarf ekki
að festast niður með boltum ☆ auðveld tenging ☆ íslenzkur leiðarvísir.
CENTRIFUGAL-WASH
fullkomnari
Sannreynið við samanburð.
Komið, skrifið eða útfyllið úr-
klippuna, og við munum ieggja
okkur fram um góða afgreiðslu.
Sendum
um allt
land.
Sendið undirrit. mynd af CENTRIFUGAL-WASH með nánari
lýsingum, m. a. um verð og greiðsluskilmála.
Heimilisfang: ...........................
Til: FÖNIX S.F. Pósthólf 1421, Reykjavík.
MODEL 620
V-30
VIKAN 30. tbl. gg