Vikan - 05.08.1965, Blaðsíða 21
)
VIKAN
heimsækir
íslenzkar fjölskyldur
í London
og Grimsby.
GRIMSBY er ekki ein af stáss-
Dorgum þessa lieims nieð
breiðstrætum og styttum af
fræknum kóngum á hestbaki,
né heldur líklegt að neinn
standi þar agndofa yfir ævintýra-
legu litaflóði neonljósanna. Nýleg-
ur skýjakljúfur Ross samsteypunn-
ar gnæfir þarna yfir önnur hús,
enda er Ross einskonar KEA þar
i plássinu. Annars er Grimsby lág-
reist borg og líklega ekki svo langt
frá hugmyndum ])eirra, sem gera
sér ljóst að lífið þar er fyrst og
fremst fiskur. Grimsby án fisks
værí óhugsandi hugtak. Þar liugsa
menn í fiski, starfa í fiski, græða
á fiski eða tapa á fiski. Mál mál-
anna á hverjum degi er fiskverðið
á markaðnum; það er ofar knatt-
spyrnunni eða striðinu i Viet Nam,
jafnvel ofar veðrinu, sem er þó
eftirlætis umræðuefni manna i Bret-
landi.
Við höfum margoft heyrt það í
fréttum, að islenzkir togarar hafi
verið að ianda í Grimsby og selt
á svo og svo mikið. Fiskmarkaður-
inn í Grimsby er niðri við höfn-
ina, heljarmikið fyrirtæki og þýð-
ingarmikið fyrir þessa megin fram-
leiðsluvöru okkar, því verðlagið
ákvarðast þar af framboði og eftir-
spurn og er jafnvel breytilegt frá
degi til dags. Markaðurinn í Grims-
by er veröld út af fyrir sig og í
nánd við hann eru ýmis fyrirtæki,
sem á einhvern hátt eru tengd út-
gerð og fiski. Eitt þeirra heitir
Boston Deep Sea Fislieries og það
er ekki til sá maður i nánd við
markaðinn, að hann þekki ekki
Pál Aðalsteinsson í Boston, eða Mr.
Adel-Stænsen, eins og mér heyrð-
ist þeir allir kalla hann, með mjög
ákveðinni áherzlu á Stænsen.
Það varð allmikil leit að mr.
Adel-Stænsen, en svo kom í Ijós,
að hann var í einhverskonar eftir-
litsferð í splunkunýjum togara og
eftir jaml og japl og fuður og klif-
urverk um sloruga togara og annað
tilheyrandi, þá stóð Páll allt í einu
frammi fyrir óvæntri heimsókn frá
íslandi og mælti á tungu feðranna,
að velkomið væri að eiga orðastað
við Vikuna. Síðan tókst slysalaust
að klifra yfir slorraftana að nýju
og gegnum markaðinn, þar sem
karlarnir voru í óða önn að flaka
fiskinn frá þvi um morguninn.
Boston Deep Sea Fisheries er
útgerðarfyrirtæki með fjölda tog-
ara á sínum snærum. Páll Aðal-
steinsson vinnur hjá þessu fyrirtæki
og er auk þess ásamt tveim brezkum
togaraskipstjórum eigandi að þrem
togurum á móti Boston Deep Sea
Fislieries.
Páll er farinn að kannast við sig
í Grimsby, því hann er búinn að
Páll fyrir utan aðalstöðvar
ton Deep Sea Fisheries.
Bos-
Svanhildur og Páll ASalsteinsson búa í virðu-
legu húsi í gömlum stíl, skammt utan við Grimsby
vera þar síðan 1931. Faðir lians var Aðalsteinn Pálsson, tog-
araskipstjóri og Páll byrjaði snemma að vera til sjós með föður
sínum. Móðir hans dó, þegar hann var um fermingaraldur og
þá fór Páll á verzlunarskóla i Grimsby. En hann var samt ákveð-
inn i að stunda sjóinn og að skólanum loknum, var hann kominn
á togara að nýju og þegar hann liafði verið í fjögur ár á íslands-
miðum og víðar, þá komst hann i stýrimannaskóla og tók stýri-
mannspróf 1938 og tveim árum síðar fékk hann skipstjórnarrétt-
indi. Það var í byrjun stríðsins og siglingar, jafnvel á togara,
voru ekkert grin á þeim tima. Samt var Páll jafnan lieppinn og
hélt skipum sínum á íslandsmið. Þá var siglt í skipalestum í
förum milli landa og eitt sinn varð Páll þeirrar gæfu aðnjótandi
að geta bjargað 18 manns, þegar kafbátur réðist á skipalest. Hann
var samtals á sjö togurum, Empire Fisher, Voleses, Alsey, Iíing-
sol, Rinovia, Andanes og Belgaum.
Skipstjórnarferill Páls stóð í 22 ár og þegar þar var komið
sögu árið 1962, var Páll 45 ára
eða á bezta aldri af togaraskip-
stjóra að vera. En hann sagðist
iiafa gert sér Ijóst, að hann ætti
ef til vill ekki nema 10 ár eftir
í starfinu og ef hann útendaði
þau, þá yrði aðeins um tvennt
að ræða fyrir sig: Að gerast vakt-
maður í landi, eða netahnýtinga-
maður. Hann langaði i livorugt.
Þess í stað gekk hann í land
meðan hægt var og hætti skii)-
stjórn i eitt skipti fyrir öll. Hann
sagði það ekki liafa verið neitt
átak; sjórinn liafði þegar til
kom ekki verið sú ástríða, að
Framhald á bls. 43.
íbúðarhúsið í Humberstone er byggt í gömlum, enskum stíl. Páll Aðalsteinsson stendur í dyrunum.