Vikan - 05.08.1965, Blaðsíða 37

necker í símabókinni. Ég vel núm-
erið. Kona Johns svarar. Ég kynni
mig og segi að John og Danny séu
í sömu deild í hóskólanum, og að
Danny sé ekki heima, — hvort John
sé heima?
— Jó, svarar hún. — John var að
koma heim. Það var Danny sem ók
honum heim ....
— Hvað hefir komið fyrir?
— Hvað meinið þér? segir hún.
— Hversvegna komu þeir svona
seint?
— Ó, þér vitið hvernig það er.
Þeir gleyma sér við að masa sam-
an .... Svo heyrði ég að hún
hvíslaði: „Hættu að kitla mig,
John". — Alla vega, sagði hún svo,
— er maðurinn yðar ó leiðinni heim
núna...........
Ég þakka og legg heyrnartækið
ó. Hún er sannarlega ekki lík mér.
Hún virðist ekki hið minnsta reið
eða æst. Ef að Danny færi að kitla
mig klukkan fiögur um morgun, og
það morgun eins og þennan, held
ég að ég myndi lemia hann.
Mennirnir sitja ennþó og horfa
ó mig, og ég segi:
— Ég þakka innilega fyrir. Ég
veit núna að hann er á leiðinni
heim ....
— Verið þér ekki að grufla út í
þetta meir, segir stóri maðurinn.
Maður verður að taka lífinu eins
og það er. Verið þér nú ekki vond
við hann, þegar að þér komið
heim.
Hann opnar fyrir mér og hleypir
mér út. Ég veifa til hans með tárin
í augunum. Mér finnst eins og ég
sé að kveðja góðan vin.
Ég held heim á leið. Framundan
sé ég bréfklútana mína. Allt í einu
lýsa tvær bílluktir upp dimma göt-
una. Leit minni er lokið. Fyrst er ég
að hugsa um að láta hann koma
heim að tómum kofanum. En svo
fer ég að hlaupa og hoppa fram
og aftur og veifa vasaljósinu til
hans. Og ég skellihlæ.
Hann hægir á sér, svo stanzar
hann og opnar fyrir mér hurðina.
Hann er bæði undrandi og óróleg-
ur. — Hvað í dauðanum ertu að
gera úti um þetta leyti nætur?
— Ég hata þig, öskraði ég frávita
af reiði og henti vasaljósinu í gólf-
ið. — Hvar hefur þú verið? Ég var
að verða vitlaus. Ég ætlaði að fara
að hringja til lögreglunnar. Það
munaði minnstu að tíu óðir karlar
réðust á mig inni á ölstofu, og ég
hef setið í glugganum og kíkt eftir
þér í fimm klukkutíma. Ég er svo
kvefuð að ég þyrfti helzt súrefnis-
tjald, og ég kom snemma heim frá
vinnunni, til þess að þú gætir stumr-
að yfir mér. Og svo varstu ekki
heima og ég vissi ekki hvar þú
varst. Og við sem höfum ekki einu
sinni síma .......
— En elskan mín, ég hélt að þú
værir heima og steinsvæfir.
— Ha—ha, en dásamlegt. Það
vildi bara svo til að ég svaf ekki.
Ég sat uppi á þessum ískalda kvisti
og skalf af kulda. Ég hélt að það
væri búið að ræna þig og myrða.
Eða að þú hefðir ekið í ána, svo
að það yrði að mölva ísinn til að
ná í þig í fyrramálið. Ég hélt, ó,
— ég veit ekki einu sinni hvað ég
hélt ....
Ég byrjaði að hnerra, og þegar
að ég hætti að hnerra, fór ég að
gráta. Svo lamdi ég hnefunum í
brjósti á Danny og æpti: — Ó hve
ég hata, — hata,hata þig!
Þá þrýsti hann mér fast upp að
sér, hló og strauk hárið frá andliti
mínu, með hlýjum höndunum.
— Ef þú gazt ekki hringt til mín,
ættirðu að gera eitthvað annað, —
snökti ég. Þú hefðir getað sent
simskeyti.
Þá kyssti Danny mig beint á
munninn. Ég varð dauðhrædd og
hrópaði: — Passaðu þig, passaðu
þig á bakteríunum mínum . .
En Danny svarar grafalvarlegur:
— Ég elska bakteríurnar þínar.
Og þá sé ég þetta allt svo skýrt.
Hver getur elskað jafnvel bakte-
ríurnar manns nema bezti vinur-
inn ............................ ☆
Vikan heimsækir fjöl-
skyldur í London og
Grimsby
Framhald af bls. 18.
skilst að enn í dag, séu
sérstök bæjarfélög með
sinni hreppapólitík og
öllu tilheyrandi. En
gagnstætt því sem orð-
ið hefur í mörgum stór-
borgum, þá hafa menn
ekki fallið fyrir þeirri
freistingu að byggja
upp í loftið. London er
lágreist borg yfirlitum
að mestu. Sumir halda
því fram, að Bretar
mundu aldrei flytja í
nýtízku háhús. Þeir
verða að hafa sinn
garð; það er ekki alltaf
stór garður, en hann
er stolt fjölskyldunnar.
Megnið af íbúðarhús-
um Londonar er með
þeim hætti, að hætt er
við, að Reykvíkingar
myndu seint vilja flytj-
ast þar inn.
Okkur finnst ömur-
legt að sjá þessar enda-
lausu raðir af múr-
steinshúsum, sem lif-
að hafa sitt fegursta.
Þar er hver íbúð gjarn-
an á nokkrum hæðum
Winther þrihjói -
margar gerSir, litir og stærðir.
SPÍTALASTÍG 8. Sími 14661.
Pósthólf 671.
SCANIA - VABIS 3Q
Hálf
fram-
byggSur
NÝIUNG
Minni
SCflNIUVnBIS
Scania-Vabis 36 er nýjung meðal diesel vörubifreiða í 5 — 7 tonna
stærðarflokki. Scania-Vabis 36 er vörubifreið, sem hentar fyrir
vörubifreiðastjóra, iðnfyrirtæki, verktaka og bæjarfélög.
Scania-Vabis 36 hefur fullkominn útbúnað: Tvöfaldar þrýstilofts-
bremsur, tvöfalt drif, vökvastýri, þrýstilofts stýrðan mismunadrifslós,
smurolíuskilvindu á vél og 24 volta rafkerfi.
Hafið samband við okkur og við veitum yður allar upplýsingar um
hinar mismunandi gerðir af Scania-Vabis vörubifreiðum: L 36,
L 56, L 66, L 76, LB 76.
SCANIA SPARAR ALLT NEMA AFLIÐ.
I S A R N H. F. Klapparstíg 27. - Sími 20720.
VIKAN 31. tbl.