Vikan - 05.08.1965, Blaðsíða 46

Wk VIKAN OG HEIMILID
TL W ritstjóri: Gudridur Gisladóttir. VEI’IÐ SXJIM
F/ X CXXi
Þær, sem eiga lítinn vefstól, geta ofið sér „stores“ með fallegum punt- og grasstráum. Uppi-
staðan á að vera úr tvöföklu hörgarni nr. 20, en venjulegt hörgarn nr. 16 notað til að vefa
með. Stráin mega vera þurrkuð, en þau mega líka vera ný, og þá eru þau látin þoma í
gluggatjaldinu, eftir að búið er að vefa það.

..vs.'-XV-''

itWSflíl

Látið stráin inn frá hægri til
vinstri. Farið varlega að því, svo
að þau festist ekki í þráðunum
og brotni.
Raðið þeim í fallegt munstur, en
hafið það ekki of órólegt. Klippið
endana, sem standa úr af kant-
inum.
Farið að öllu sem varlegast og
reynið að hafa vefinn jafnan, en
ekki of béttan.
Skyttan fari í sama far
Að íægja silfrið
Sjálfvirki fægilögurinn eyðileggur
oxyderingu og matta áferð.
— Fer þessi nýi, sjálfvirki fægilögur,
sem einnig heldur glansinum lengur en
sá gamli, nokkuð illa með silfrið til
lengdar?
— Ekki höfum við orðið varir við
það, svarar Jóhannes Leifsson, gullsmið-
ur hjá Steinþóri og Jóhannesi við Lauga-
veginn. — Hins vegar kemur fremur
leiðinlegur, gráleitur blær á silfrið, á-
ferðin verður þykkari og ekki eins fal-
leg, en þessum áburði er hægt að ná af
aftur með venjulegum fægilegi, svo að
um varanleg lýti ætti ekki að vera að
ræða.
-—• Er þetta þá einhvers konar lakk?
— Já, þetta myndar þunna lakkhúð
utan á silfrið. En oxyderað silfur þolir
ekki þennan áburð.
— Er það ekki svarti grunnurinn í út-
skurðinum, sem átt er við, þegar talað
er um oxyderingu?
— Ekki eingöngu. Silfur með mattri
áferð, sem töluvert er í tizku núna, er
unnið með oxyderingu, þótt slípað sé
yfir á eftir, og þessi matta áferð eyðileggst
því með þessum fægilegi. Fljótandi fægi-
lögurinn er þó öllu verri hvað það snert-
ir.
— Það er mjög fróðlegt að fá þetta
fram, og óhætt að slá því föstu, að fólk
gerir sér þetta almennt ekki ljóst. En
dugar þessi áburður við hitaveituvatn-
inu?
— Ég held að engin hlífð sé til við því.
— Fólk kvartar líka yfir því, að guf-
an frá vatninu fari illa með hluti, sem
standi frammi, þótt þeir komi ekki i
snertingu við vatnið. Það gildir jafnt um
silfur og kopar, en er nokkuð ráð til við
þvi?
— Skrautmuni má lakka, en það er til-
gangslaust við þá muni, sem eru í notk-
un, því að lakk þolir hvorki þvott né
núning.
— Er hægt að lakka sjálfur i heima-
húsum? Mig minnir, að ég hafi séð ein-
hvers staðar, að svo mikla nákvæmni
þyrfti við slíkt, að varla mætti anda ná-
lægt hlutnum, sem verið væri að' lakka
og engin gufa mætti vera í herberginu,
svo að ekki myndaðist einhvers konar
frosthúð.
— Það er vandaverk og t. d. varla
hægt að losna við fingraför. Ég hef yfir-
leitt ráðlagt fólki að nota fixative á hluti,
sem standa frammi. Það er handhægt í
notkun, sprautað yfir hlutinn og gr ó-
sýnilegt. Þetta efni, sem aðallega er notað
Framhald á bls. 43.