Vikan - 12.08.1965, Blaðsíða 9

fram í þessari stefnu í málara-
list. Fyrst í stað var farið að
bregða dálítið út af hinu venju-
lega formi. Það vakti kannski
fyrir listamanninum að mála
blóm, og hann málaði mynd, sem
fljótt á litið var ekki hægt að
sjá, hvað átti að tákna, en ef
betur var aðgætt, kom blómið í
ljós. Síðar þróaðist þetta þannig,
að oft hafði listamaðurinn ekkert
sérstakt í huga. Hann setti
kannski fyrst rautt lóðrétt strik
í miðju og því næst blátt lárétt
strik í miðju og því næst blátt
lárétt strik til hliðar og þannig
koll af kolli. Þegar hann var um
það bil hálfnaður með verkið, sá
hann kannski eitthvað út úr því
og lauk við myndina í samræmi
við það. Þannig var málaralistin
aðeins orðin leikur með form.
— Þú ert þá andvígur algjörri
abstraktlist?
-—■ Já, það má segja svo. En
svona byltingastefnur eru aldrei
algjörlega neikvæðar, síður en
svo. Það er nú þannig með bylt-
ingar, að þótt þær séu öfgakennd-
ar og styðjist lítt við raunveru-
leikann, þá hafa þær það samt
til síns ágætis, að alltaf er hægt
að notfæra sér eitthvað úr þeim
eftir á. Það er alltaf alls staðar
þörf á nýjungum, annars stirðn-
ar allt í föstum formum. En
mesti skaði, sem myndlist hefur
verið gerður, var það, að mein-
ingunni var kastað út úr henni
því að eins og við urðum sam-
mála um áðan, er hutverk lista-
mannsins það, að segja eitthvað
og sýna.
— Þegar þú ætlar að mála
mynd þaulhaugsarðu hana þá
áður en þú byrjar, eða fæðast
smáatriðin smátt og smátt, með-
an á verkinu stendur?
— Nei, ég hugsa verkið alveg
út í gegn. Ég verð að vera búinn
að gera mér fulla grein fyrir
því, sem ég ætla að segja, áður
en ég segi það.
— Átt þú eitthvað takmark
með list þinni, Einar? Ég á við,
hvort þú viljir segja fólki eitt-
hvað sérstakt eða vekja hjá því
noklcrar sérstakar tilfinningar.
— Það er hægt að segja að
takmark mitt sé það að koma
fólki í sálarlegt jafnvægi. Ég
meina ekki að þau eigi að verka
eins og róandi töflur, en það er
svo mikill hraði og spenna í öll-
um hlutum nú til dags, að fólk á
erfitt með að slappa af. Þess
vegna álít ég það hafa mikið að
segja, að listaverk hafi róandi á-
hrif á fólk. Ef ég gæti náð því
marki yrði ég fyllilega ánægður.
í verkum mínum er yfirleitt mik-
il rómantík, enda mikil rómantík
sem liggur í loftinu.
— Finnst þér íslendingar yfir-
leitt hafa áhuga og skilning á
myndlist, eða er það rétt, sem
ungur listamaður sagði hér á dög-
unum, að við séum skrælingjar á
þessu sviði?
— Það held ég að sé alrangt.
Að vísu erum við mikið á eftir
tímanum, en er það nema eðli-
legt hjá svo fámennri þjóð? Mér
finnst áhugi íslendinga á mynd-
list vera stórum að glæðast. Það
versta hér er, að hér er enginn
sýningarsalur, þar sem fólk get-
ur gengið að því vísu að sjá gjald-
genga list. Til dæmis getur næst-
um því hver og einn fengið að
halda sýningu í Bogasalnum. Það
er út af fyrir sig ágætt, að mönn-
um sé ekki meinað að sýna verk
Framhald á bls. 34.
Einar og ein sjólfsmynda hans.
EGGERT KWISTJANSSOW St CO HF
SlMI 11400
tízkulitum
Varalitir
í öllum
Fjöldinn allur af raua•
um litum, og auk Jbess
sanserabir litir: hvítir,
glærir, brúnir, bláir og
ótal fleiri blæbrigbi.
HALLDÓR JÓNSSON H. F. heildverzlun. Hafnarstræti
SÍmar 23995 og /2586