Vikan - 12.08.1965, Blaðsíða 39

Toni gefur fjölbreytileika
Sama stúlkan. Sama permanentið.Ólíkt útLit
TONI llfgar og gerir hár yðar meðfærilegt. Gerir yður kleift að
leggja og greiða hár yðar hvemig sem þér óskið. Heldur lagningunni.
Sama permanentið heldur hvaða lagningu sem er. Hér eru þrjár
ólíkar hárgreiðslur, sem eru grundvallaðar á einu Toni. En þér
getið greitt yður á tugi mismunandi vegu.
Um Toni — Aðeins Toni hefur tilbúinn bindivökva. F.ngin
fyrirhöfn. Tilbúið til notkimar í handhægri plastik flösku. Vefjið
aðeins hárið upp á spólumar og þrýstið bindivökvanum í hvem
lokk. þér munið öðlast fullkomið Toni. Engar krullur. Engir
stífir broddar. Toni gerir hár yðar mjúkt og skínandi. Auðveldar
hárgreiðsluna. Reynið Toni.
heldur ísskáp, en samt er sjónvarps
tæki á heimilinu.
Eftir sovjeskum mælikvarða er
þessi fjölskylda fremur vel stæð.
Þau þurfa aðeins að borga sem
svarar 378 fsl. kr. í húsaleigu.
Læknishjálp er ókeypis og saman-
lagðar tekjur heimilisins eru 14 þús.
ísl. kr. á mánuði og þau ættu að
hafa efni á að hafa ísskáp og bíl
þótt Oksana þyrfti að hætta störf-
um í 6 mánuði þegar barnið fædd-
ist.
Milljónir sovjezkra kvenna hafa
miklu verri aðstæður. Margar geta
ekki haft börn sín á vöggustofu og
verða að biðja ættingja eða ná-
granna fyrir þau. Upp til sveita
hafa konur svo að segja engin lífs-
þægindi. Þær búa í 19. aldar húsa-
kynnum, verða að sækja vatn í
fötum og verða að þvo þvotta við
árbakka. Skólar til sveita eru vana-
lega lélegri en í borgum og þar
sem menntun konunnar tryggir að-
stöðu hennar bæði sem þjóðfélags-
þegns og einnig frá fjárhagslegu
sjónarmiði. Þess vegna eru tæki-
færi þeirrar konu, sem vinnur á
samyrkjubúi miklu færri en þeirrar,
sem býr í borg.
Konur í Sovjetríkjunum greinast
í tvo aðra flokka. Annars vegar
eru þær konur, sem lifað hafa stríð-
ið og hörmungar þess tímabils sem
Stalin var við völd hins vegar stúlk-
unnar, sem aldrei hefur upplifað
slíkt.
Það sorglega við líf sovjezkra
kvenna er, hve margar þeirra eru
sviptar fjölskyldulífi.
Frú Vavilova sagði mér, að vegna
hins gífurlega manntjóns, sem
heimsstyrjöldin hefði valdið, sé ó-
tölulegur fjöldi kvenna, sem aldrei
hafi gifzt eða hafi aðeins verið
giftar í skamman tíma.
Tatyana Strelets er dæmi um
þessar konur. Árið 1937 var maður
hennar handtekinn af lögreglu
Stalins og hún fékk aldrei að vita
hvers vegna eða hvert var farið
með hann. Hún var skilin eftir með
fjögur ung börn. Skömmu síðar
lenti sprengja á húsi hennar f
Úkraínu, lagði það í rústir, og hún
neyddist til að búa með börnum
sínum f helli, sem þakinn var strá-
um. „Þetta voru svo hræðilegir tím-
ar að erfitt er að tala um þá.
Eftir stríðið fór allt að ganga betur
en þá var ég orðin of gömul til
að geta notið þess", segir hún nú.
Það er ekki líklegt að upphefð
kvenfólksins á síðari tímum hafi
mikið að segja fyrir slíkar konur.
Frú Anna Ivanova, verkfræðingur,
var ein af mörgum, sem sögðu mér
að ungu konurnar kenndu yfirleitt
frekar þeim eldri, hvernig ætti að
klæða sig. Hún sagði: „í mínu ung-
dæmi hefði það heldur betur ver-
ið hneykslisefni, ef stúlkur hefðu
gengið til fara eins og tvítug dótt-
ir mín nú. Á þeim tímum hefði
engri sómakærri konu dottið í hug
að bera hálsfesti."
Eldri kynslóðinni hefur oft fund-
izt samband karls og konu hafa
enga aðra merkingu en þá að lifa
með einhverjum, en svo kalla Rúss-
ar tilviljanakennd ástarævintýri. Þá
er miðaldra giftir menn fara í verzl-
unarferðir er það alvanalegt að þeir
lendi í ástarævintýrum enn þann
dag í dag.
En aftur á móti er unga fólkið
á móti kynferðislegum sambönd-
um þeirra, sem ekki eru gift og
unga fólkið þráir að gifta sig. Það
er ekki þar með sagt, að það sé
strangt í siðferðismálum. Rússar eru
yfirleitt frjálslyndir, hvað við kemur
ástarlífi. Ungt fólk ( Sovjetríkjun-
um hefur yfirleitt svipaðar hug-
myndir um siðferðismál og ungt
fólk á Vesturlöndum, enda þótt það
alist upp við gjörólíka þjóðfélags-
hætti. Unglingar skemmta sér mest
í hópum, fara saman í bíó eða á
skauta mörg í einu í staðinn fyrir
að eiga stefnumót tvö og tvö.
Það er álitið allt f lagi, þótt fólk
lifi saman áður en það gengur í
hjónaband, svo framarlega sem því
þykir vænt hvoru um annað og hef-
ur í hyggju að giftast.
Okkur mundi finnast lögin í
Sovjetríkjunum ganga um of inn
á friðhelgi heimilisins. Þar eð fólk
ætti ekki að eiga of mörg börn
eru fóstureyðingar löglegar. Það er
yfirleitt auðvelt og ódýrt að fá
hjónaskilnað, en áður en hjón eru
skilin að lögum er haldinn fundur
í réttarsalnum, þar sem reynt er
að sætta málsaðila.
Edmund Stevens, bandarískur
fréttaritari, hefur búið í Sovjetríkj-
unum árum saman og er sannfærður
um, að í Rússlandi sé þrátt fyrir
allt „Karlmanna þjóðfélag". Hann
álítur að rússneskir karlmenn
mundu gjarnan vilja, að konur
þeirra hefðu ekki öðrum störfum að
gegna en sjá um hús og heimili,
ef þeir gætu það f járhagslega,
þeim muni alltaf finnast uppþvottur
vera kvenmannsverk og þeir muni
reyna að hindra að stefnt verði í
áttina að algjöru jafnrétti kynjanna.
VIKAN 32. tbl.