Vikan - 26.08.1965, Side 10

Hversu langt á starfssvið giftrar konu a
Á það að takmarkast við heimilisstörf, eða eiga húsmæður að taka virkan þátt í störfum þjóðfélags
Á síðari árum hefur aukin tækni auðvéldað mjög störf hús-
móðurinnar, og oft heyrast raddir um það, að heimilisstörfin
séu orðin svo auðveld, að húsmóðirin hafi ekkert að gera
nema kannski að hugsa um hörn sín, sem að mestu leyti gangi
sjálfala um á daginn. Það sé því ekki nema sjálfsagt, að gift-
ar konur taki virkari þátt í störfum þjóðfélagsins út á við.
Aðrir segja aftur á móti, að starfssvið giftrar konu sé fyrst
og fremst á heimilinu, þrátt fyrir álla tækni og nýjungar séu
Hefur þjóðfélagiðZefni á þvf að konur me
heimilanna? Svör þessara átta kvenna fara hér á eftir. Texti: GuSrún Egilson.
FRO HEBA
GUÐMUNDSDÖTTIR
Hafi kona sérmenntun á t'iníiverju
sviði, hefur þjóðfélagið vafalaust mik-
il not fyrir starfskrafta hennar, og
æskilegt er, að hún vinni úti, ef hún
treystir sér til þess og einhver gætir
barna hennar á meðan. Á hinn hóginn
hafa börn áreiðanlega ekki gott af
því, að móðir þeirra vinni stöðugt ut-
an heimilis og fari þau mjög á mis
við þá umhyggju og öryggi, sem móð-
irin veitir, kemur það fyrr eða síðar
niður á þjóðfélaginu, þar sem börnin
verða áreiðanlega verrl þjóðfélags-
þegnar fyrir bragðið. Það er náttúr-
lega einstaklingsbundið, hvort konur
eru hæfar til þess að vinna úti, og
sjá jafnframt um heimlli, en ég held,
að fæstar endist til þess til lengdar.
Frumskilyrðið fyrir því, að kona geti
unnið úti, er það, að börn hennar
hljóti góða umönnun á meðan, en ekki
er hlaupið að því að koma börnum
á dagheimili eins og sakir standa.
FRO ÞÓRUNN
EGILSON
FRO JÓNlNA GUÐRUN
GÚSTAFSDÓTTIR
Þetta er í rauninni háhagfræðileg
spurning, sem ég get aðeins svarað
af brjóstviti.
Ég tel, að okkar þjóðfélag hafi alls
ekki efni á því að iáta þetta mikil-
væga vinnuafl fara forgörðum.
Kannski er þctta heilbrigt kannski ó-
heiibrigt, ég veit það ekki. Við erum
fámenn þjóð, harðduglegt fólk, held
ég að megi segja, sem stefnir hátt. í
iðnaði er mikil gróska, nýjar og um-
svifamiklar framkvæmdir, ótæmandi
verkefni eru á öllum sviðum, Jafnt
fyrir konur sem karlmenn. Þá er á
sumum sviðum skortur sérmenntaðra
kvenna mjög alvarlegur: þar á ég við
hjúkrunarkonur og kennara.
Ég er að sjálfsögðu eingöngu að tala
um konur, sem hafa góöa aðstöðu til
að vinna utan helmilis, þar sem börn-
in eru orðin það stálpuð, að þau geti
að miklu leyti bjargað sér sjálf. Ég
tel mikilvægt fyrir þjóðfélagið að geta
virkjað þennan mikilvæga vinnukraft.
Nú spyr kannski einhver: „Af hverju
vinna þá ekki þessar konur útl?“ Það
kann að liggja í skattstiganum, þvi að
þótt segja megi, að mikil lagfæring
hafi verið gerð á skattálagningu glftra
kvenna, þá held ég samt, að þessir
háu skattar eigi einhvern þátt f því,
að giftar konur veigra sér við að afla
heimilinu tekna.
Þessari spurningu vil ég hiklaust
svara neitandi. Þjóðin er fámenn, og
mikill skortur er á vinnuafll í vel
flestum greinum, og þvf þá ekki að
nýta starfskrafta giftra mæðra með
létt heimili, ekki sízt þeirra, sem eiga
sér að baki langt nám og ef til vill
sérnám í einhverri grein.
Margir halda þvf fram, að starf mðð-
ur utan heimilis hljóti oftast að bitna
á börnunum á einhvern hátt og er
það vissulega ekki fráleitt. Ég held aö
það hljóti að koma niður á öllum
aðilum, ef húsmóðir á stóru heimili
vinnur úti fullan vinnudag, geðjast
starfið miður vel og kemur þess vegna
heim þreytt og leið. Persónulega er
ég ekki hlynnt þvf, að gift kona með
ung börn vinni úti nema háifan dag-
inn, ef aðstæður mögulega leyfa: En
þvf miður geta ekki nærri aliar hús-
mæður, sem áhuga hafa á, starfað utan
heimilanna, vegna þess að hér er til-
finnanlegur skortur barnaheimila, þar
sem konur geta haft börn sín, meðan
á vinnu stendur, þannig að allir megi
vel við una.

FRO lara
JÓNSDÓTTIR
Þótt giftar konur og mæður vinni
ekki úti, má alls ekki álfta, að þær
geri þjóðfélaginu miklu minna gagn
en aðrir, þvf að starf þeirra miðast að
miklu leyti að því að ala upp góða
og gegna þjóðféiagsþegna. Mér finnst
að starfssvið giftrar konu sé fyrst og
fremst á heimilinu, ekki hvað sízt, ef
um ungbörn er að ræða. Húsmóður-
störf á hverju meðalheimili eru það
margþætt og mikilsverð, að út af fyrir
sig eru þau nægilegt verkefni fyrir
hverja konu, enda þótt margs konar
heimiUstæki hafi mjög létt störf hús-
móðurinnar miðað við það sem áður
var.
Samt fer því fjarri, að ég sé því
mótfalUn, að konur vinni úti, verði
því með góðu móti við komið og fjár-
hagsleg þörf sé á. Þetta á ekki sfzt
við á sfðari tímum, þar sem fólk
giftist svo ungt, og verður þvf að
hjálpast fjárhagslega af þvf að byggja
upp eigin heimiH. Hins vegar er ég
eindregið á þeirri skoðun, að ef konan
vinnur úti, beri manni hennar að
hjálpa til með heimiUsstörfin.
JQ VIKAN 34. tbl.