Vikan - 26.08.1965, Qupperneq 18
Frægustu kvennjösnarar sögunnar
Klukkan tíu á hverju kvöldi kom hún á litlu knæp-
una í höfuðborginni Soc Trang i Suður Vietnam. Eins
og allar stúlkurnar á knæpunni var hún glæsilega klædd
og umgekkst nær eingöngu bandaríska liðsforingja.
Það var eitthvað tiginmannlegt við þessa ungu, glæsi-
legu stúlku, hvort sem hún var í sínum eigin gamla
slitna kjól, Ijósrauðu dragtinni, sem bandarískur liðs-
foringi hafði gefið henni, eða svörtum samkvæmiskjól,
þar sem nafn hennar var saumað i gylltum stöfum. Thi
Nga heiilaði alla. Enginn hafði neitt við það að athuga,
þótt hún leitaði félagsskapar bandarísku liðsforingj-
anna nær eingöngu. Eftir margra ára stríð og hörm-
ungar í Vietnam voru engir aðrir en þeir, sem einhverja
peninga áttu.
Bandariskur heimildamaður fórst i sprengjuárás
sama dag og hann hafði skilið við TIii Nga. Þá kom
engum til hugar að um nóttina hefði Thi Nga fengið
hann til þess að Ijóstra upp hernaðarleyndarmáli.
Seinna kom á daginn, að hún seldi ástir sínar til
þess að komast að hernaðarleyndarmálum. Hún var í
bandalagi við skæruliða Viet Cong og hlutverk liennar
var að fá bandarisku liðsforingjana til að láta sér í té
hernaðarleyndarmál, meðan hún hafði mök við þá á
næturnar. Síðan kom hún upplýsingunum til annarra
aðila.
Þegar lögregluforinginn, sem handtók hana, skýrði
liðsforingjunum frá öllum málavöxtum, vildu þeir alls
ekki trúa honum.
Hún, sem var svo heillandi. Nei, hún gat ekki verið
njósnari.
En það voru einmitt töfrar hennar, sem gerðu það
að verkum að hún gat stundað njósnir. Hún tók á móti
bandarísku liðsforingjunum í lítilli, fallegri íbúð, sem
skæruliðarnir leigðu fyrir hana. Hún talaði ensku reip-
rennandi og fékk elskhuga sina brátt til að gleyma að
þeir voru óralangt að heiman, og þeir sögðu henni oft
grunlausir, hvað þeir ættu að hafast við næsta dag og
í náinni framtíð.
Öryggislögreglan í Suður Vietnam grunaði hana alls
ekki um nein óheilindi, fyrr en hún fluttist búferlum
frá Soc Trang til þess staðar, þar sem bandarísku her-
þyrilvængjurnar voru. Hvað var heimskona, eftirsótt og
dýr gleðikona að gera þangað. Grunsemdirnar jukust,
þegar hún sótti um starf sem skrifstofustúlka við flug-
völl bækistöðvanna.
Njósnalögreglan hafði nákvæma gát á öllu, sem hún
gerði og rannsakaði öll skjöl, sem hún komst i. Það
kom brátt í ljós, hvað vakti fyrir henni: Hún vildi ná
í skjöl flugstöðvanna og uppdrátt af byggingunni, svo
að Viet Cong gæti séð, hvar hentugast yrði að koma
fyrir sprengjum.
Thi Nga var handtekin og hún vissi, að það var að-
eins um eitt að ræða. Hún yrði tekin af lifi opinber-
lega.
KARLMENN ERU AUÐVELDIR VIÐFANGS
Á öllum tímum hafa konur verið notaðar sem njósn-
arar. Til dæmis er það alkunna, að á bandariskum liðs-
foringjum sem eru tiðir gestir í kránum í Berlín, eru
hafðar mjög nánar gætur. Stúlkan, sem þeir eru að
gera sér dælt við, er ef til vill njósnari í þágu Rússa.
Og Bandaríkjamenn beita sömu vopnum gegn fjand-
mönnum sinum, því að konur eru öruggt vopn í þessum
efnum.
Var ekki Christine Keeler í tygjum við þáverandi
hermálaráðherra Breta, Profurao og fékk upp úr hon-
um ýmis konar upplýsingar, og hvað skyldi það hafa
verið, sem hún hafði upp úr rússneska höfuðsmann-
inum Ivanov. Keeler seldi aldrei vitneskju sína, en
jg VIKAN 34. tbl.
f njósnamálum stórveldanna hafa konur einatt gegnt
mikilvægu hlutverki. Ýmist hafa ást eða ævintýraþrá
knúið þær til að leika þennan hættulega leik. En þær
hafa þurft að gjalda það dýru verði, oftast með lífinu.
Hér á eftir koma nokkrar sögur um fræga kvennjósnara.
DJAMILA BOUPACHA
Djamila Boupacha frá Algier, sú sem
Frakkar píndu til sagna.
BANDA MACLEOD
Banda Macleod var tekin af lífi 1951. Hún
var miklu skæðari njósnari, en móðir
hennar, Mata Hari.
þetta dæmi sýnri glöggt, hversu auðveldlega fagrar og kynþokkafullar konur geta
fengið mjög háttsetta embættismenn til að láta sér í té mikilvæg leyndarmál.
Bandariska njósnalögreglan hefur mjög nánar gætur á meiri háttar starfs-
mönnum. Símtöl eru hleruð, samræður eru teknar upp á segulband. Komi í Ijós,
að kona sé með i leik, er hún höfð undir ströngu eftirliti. Bandaríski njósnarinn
Robert Glenn Thompson sem starfaði í njósnalögreglu flugflotans, fékk skipun
um að liafa gætur á liðsforingja nokkrum. Hann var í tygjum við þýzka konu. Það
kom í Ijós, að kona þessi var njósnari fyrir Sovétrikin.
Það eru ýmsar ástæður fyrir því, að konur gerast njósnarar. Sumar gera það
vegna ástarinnar og aðrar selja blíðu sína fyrir mikilsverðar upplýsingar.
HÚN FÓR AÐ DÆMI MÓÐURINNAR
Snemma morgun nokkurn i janúar var ung stúlka vakin og dregin inn á skrif-
stofu fulltrúans i smábænum Meangsong i Kóreu. — Góðan dag ungfrú Macleod.
Nú eigum við að vinna saman, ekki satt?
— Ég heiti ekki Banda Macleod. Athugið skilríkin min, þar stendur nafn mitt
skýrum stöfum: Wilhelmina van De'eren. Ég er fædd i Indónesíu óg faðir minn
var trúboði í Hankow.
— Engar lygar, sagði fulltrúinn. Við hermann nokkurn sagði hann: — Gefðu