Vikan - 07.10.1965, Side 10
2 SÍÐASTA blaði var
1 rætt um skólakerfið
og þá galla, sem á því
eru. Nú snúum við okk-
ur að sjálfu námsefn-
inu, en þar eru menn
heldur ekki á eitt sátt-
ir um allt. Það er ekki
sama, hvernig efnið er
á fyrsta skeiði náms-
ins, álitamál er, hvort
nóg er af móðurmáls-
kennslu í skólum, ekki
ersama hvernigkristin-
dómsfræðslan fer fram
o. s. frv. Svo er það
námsskráin, sem marg-
ir hafa kallað henging-
aról kennaranna og
fræðsla um kynferðis-
mál, sem að sjálfsögðu
er ákaflega viðkvæmt
mál. Við höfum eins og
í síðasta þætti fengið
fimm manns til að
svara 8 spurningum
um þessi mál. Þetta
fólk er: Hannes Jóns-
son félagsfræðingur,
Sigurður A. Magnús-
son, blaðamaður, Valdi-
mar Kristinsson, ritstj.,
Helgi Elíasson,
fræðslumálastjóri og
Guðríður Þórhalls-
dóttir, kennslukona.
ANNAR ÞÁTTUR SKOÐANAKÖNNUNARINNAR FJALLAR UM NÁMSEFNIÐ, SEM KENNT ER í
SKÖLUNUM. f MÖRGUM TILFELLUM KEMUR ÞAÐ FRAM, AÐ
BÖKLEGA NÁMIÐ BYRJAR OF FLJÓTT.
Námsefnið
1. Teljið þér, að leggja eigi meiri rækt við bóklega kennslu
í byrjun skólagöngu eða byggja hana meira upp á föndri?
2. Er móðurmálskennslan vanrækt á fyrstu árum skólans
eða er of mikið af henni? Hvað er þá með aðrar greinar svo
sem reikning og skrift?
3. Hvenær teljið þér tímabært að hefja kennslu í lesgrein-
unum? Viljið þér láta kenna erlend tungumál í barnaskólun-
um?
4. Finnst yður, að krintindómsfræðslan eigi að fara fram í
skólanum eða utan hans? Eiga hinir almennu kennarar að
annast hana eða prestarnir? *
5. Hvaða námsefni viljið þér leggja höfuðáherzlu á í ^
fræðsluskyldunni? Hvað viljið þér þá fella niður eða draga
úr. Eruð þér hlynntur því, að hafa valfrelsi í greinum?
6. Er lögð of mikil áherzla á greinar, sem koma ekki að
gagni í lífsbaráttunni yfirleitt. Hveð mynduð þér velja til
úrbóta?
7. Viljið þér að kennari ráði sjálfur, hve mikið af náms-
efni hann fer yfir með nemendum eða á námsskráin að segja
til um það?
8. Viljið þér taka upp fræðslu um kynferðismálin í skólum?
Hvernig yrði henpi þá háttað?
2. HLUTI
SIGURGEIR JÖNSSON TÖK SAMAN
JQ AÍIKAN 40. tW,
Ekki eru menn á eitt sáttir með það, hverjir skuli annast trúarbragða-
kennsluna. Sumir vilja láta kennarana um hana eins og verið hefur, en
aðrir hallast að því, að prestarnir taki hana að sér að mestu eða öllu
leyti.