Vikan - 07.10.1965, Blaðsíða 19

r/p/
iMflj
tjUl

WSmiim
mBUm
hellt", sagði Napóleon og gekk svo
af stað til Parísar ásamt mönnum sín-
um. Við Grenoble lokaði ein af her-
sveitum konungs leið hans. Napóleon
gekk fram úr fylkingu manna sinna.
„Ef einhvern ykkar skyldi langa til
að drepa keisarann sinn, þá gefst hon-
um nú tækifæri til þess', sagði hann.
Þá svipti gallneski tilfinningahitinn her-
mennina allri skynsemi og þeir gengu
í lið með honum. En það var Ney mar-
skálkur, hinn vaskasti allra franskra
hershöfðingja, sem tryggði Napóleon
endurheimt keisarakórónunnar. Ney
hafði lofað konunginum að handsama
Napóleon og flytja hann til Parísar
í járnbúri". En þegar marskálkurinn
hitti sinn gamla yfirmann, báru til-
fnningar hans skylduhneigðirnar ofur-
liði. Hann sameinaðist liði keisarans
með alla sina menn. Þremur vikum Wellington safnar liSinu
eftir landgönguna ríkti Napóleon að við Quatre Bras. O
nýju í París. Hann hafði, líkt og Hon-
oré de Balzac orðaði það, „aflað sér
keisaradæmis með því einu að sýna
hattinn sinn".
Þegar leiðtogar hinna Evrópuveld-
anna fréttu af endurkomu Napóleons,
sátu þeir á fundi í Vín. Þeir sóru hver
öðrum að semja engan frið við Bona-
parte og hervæddust í skyndi. Snemma
í júní höfðu prússneskar og brezkar
hersveitir, að samanlögðu tvö hundr-
uð þúsund manns, haldið inn í Belgíu
til undirbúnings innrásar f Frakkland.
En það hefði verið ólíkt Napóleon
að sitja með hendur f skauti og bíða
óvinanna. Honum tókst að draga sam-
an hundrað tuttugu og átta þúsund
gamallra og reyndra strfðsmanna og
sótti svo af skyndingu inn í Belgíu.
Upphaf vopnaviðskiptanna, sem
stóðu í þrjá daga áður en til úrslita
drægi við Waterloo, lofaði öllu góðu
fyrir Napóleon. í birtingu morguns
þann 15. júní geystist léttvopnaða
riddaraliðið hans yfir landamærin
sunnan við Charleroi í fylkingum,
sem virtust endalausar. Áætlun
Napóleons var ósköp einföld: hann
hugðist rjúfa tengslin milli brezku
herjanna og þeirra prússnesku og
sigra þá síðan hvora í sínu lagi.
Prússar, sem lutu stjórn hins rúm-
lega sjötuga marskálks Bluchers,
fornandskota Napóleons, höfðu
reist herbúðir sínar á bökkum ánna
Sambre og Meuse f Belgíu austan-
verðri. Brezki herinn, sem styrkt-
ur var liði frá Hollandi og Belgíu
(sem þá voru eitt ríki og hétu Kon-
ungsríkið Niðurlönd), var undir
stjórn hertogans af Wellington og
hafðist við í Brussel og sveitunum
sunnan og vestan við borgina.
Snemma um kvöldið komust Frakk-
AÆTLUN napoleons var úsköp ein-
FÖLD: HANN HUGÐIST RJOFA TENGSL-
IN MILLI BREZKU HERJANNA OG ÞEIRRA
PRÚSSNESKU OG SIGRA ÞÁ SfÐAN SITT
f HVORU LAGI.
VIKAN 40. tbl. jg