Vikan

Ataaseq assigiiaat ilaat

Vikan - 07.10.1965, Qupperneq 46

Vikan - 07.10.1965, Qupperneq 46
UNDRAPÚÐINN sem festir tanngóminn, dregur úr eymslum, límist við góminn, þarf ekki að skipta daglega. SNUG er sérstaklega mjúkur plast- lc-púði, sem sýgur góminn fastan, þannig að þér getið talað, þorðað og hlegið án taugaóstyrks. SNUG er ætlað bæði efri- og neðrigóm. Þér getið auðveldlega sjálf sett púð- ann á, hann situr fastur og hreins- ast um leið og tennumar. — SNUG er skaðlaus tannholdi og gómnum. Endist lengi og þarf ekki að skipta daglega. SnUG sr J. Ó. MÖLLER & CO., Kirkjuhvoli, Simi 1G845. sér. Móðir mín talað blíðlega við litla drenginn. Hún sagði eitt- hvað á þessa leið: — Sjáðu til, barnið mitt, ég er orðin syni mínum byrði. Hann er neyddur til að berja mig. Ég get ekki hjálpað honum, þótt ég lifði áfram. Ég sé það . .. Svo við skulum koma, anginn minn litli. Við skulum fara til betra stað- ar. Varir drengsins voru sollnar og blárauðar, en hann talaði skýrt og greinilega. — Hvar er silfurfiðrildið? spurði hann. -—• Komdu með mér, sagði móð- ir mín. — Við skulum fara nið- ur að fljótinu. Þar eru mörg fiðr- ildi. Þau safnast þar saman til að fá sér að drekka, og þau eru lifandi, regluleg fiðrildi. Konan mín horfði á móður mína leiða barnið burt með sér. Hún veitti þeim eftirför í rökkr- inu alla leið niður á fljótsbakk- ann. Móðir mín tók litla dreng- inn í fang sér, og hann hallaði sér upp að brjósti hennar og hvíldi höfuðið við öxl hennar. Hún óð með hann út í lognkyrrt vatnið. Það var blæjalogn þetta kvöld, engin minnsta gára á fljót- inu. Konan mín hafði gætur á þeim, þar sem hún stóð bak við pílviðartré. Móðir mín óð út í vatnið, þar til það luktist yfir höfðum beggja, hennar og barns- ins, og hún hörfaði ekki til baka. Þetta var endirinn. — Og konan þín? spurði ég. — Hún gerði ekkert? Röddin svaraði: — Konan mín er góðhjörtuð. Hún gerði ekki neitt. Þessu sinni varð löng þögn. Hver gat sagt nokkuð? Samt hlaut þögnin einnig að taka enda, annars yrði hún ó- bærileg. -— Hvað um brúna? spurði ég. Aftur heyrðist röddin, og mér til undrunar var hún gerbreytt, þótt hún kæmi frá sama brjósti. Allt í einu var hún róleg og kyrr. — Brúin er fullgerð. Hún er sterk og mjög breið líkt ogbrýrn- ar ykkar í Ameríku. Það eru fjórar brautir eftir henni, tvær í suður, tvær til norðurs, svo að flutningstæki og fólk geta farið yfir hana í tvær áttir samtímis. — Sumar brýr hjá okkur hafa sex brautir, sagði ég. Röddin svaraði um hæl: — Ég hef heyrt að það ætti Hka að bæta tveimur við á brúnni okk- ar. — Það er merkilegt, sagði ég, — einkum þegar um svo breitt fljót er að ræða. Hjá okkur er ekkert fljót svo straumhart og breitt. Þið hljótið að vera mjög stoltir af þessari brú? Röddin svaraði djarflega: — Ó-jó. Við erum stoltir — það er að segja yfir brúnni. En ... Röddin þagnaði. Aftur smeygði þögnin sér milli okkar, í þetta sinn órjúfanleg. Því að nú var hann farinn — til að fela sig 1 einhverri leyndri kytru fyrir flóttamenn þarna í borginni ell- egar snúa aftur til þess staðar sem hann var flúinn frá. Hver veit? Arnheiður Sigurðardóttir þýddi. Eruð þið glöð og hress? Framhald af bls. 40. ir verið reynt á skurðstofum, með góðum árangri. Svart er litur dauðans. Hann er litur sorgar og óhamingju. En það er líka athyglisvert að í af- skekktum héruðum Indlands er svarti liturinn hafður í háveg- um. Þar eru guðamyndirnar svartar, en djöfullinn hvítur. Hvítt er tákn sakleysis og hreinleika. Sorgarfatnaður Kín- verja hefir frá alda öðli verið hvítur. Grátt er litur dapurleikans og hversdagsleikans, hann er líka litur óttans. Bruðlaðu með liti, — en réttu litina! Lærið af reynslunni! Litir geta, — það er sýnilegt, gert mann glaðari, betri og duglegri, bæði í gráum hversdagsleikanum á vinnustað og á rólegu stundunum eftir annir dagsins. Litir geta líka brugðið birtu yfir ástríðu- fullt stefnumót kvöldsins ... Peysa Framhald af bls. 22. BaTcstyTcki: Fitjið upp 74—-78— 82 1. á prj. nr. 3% og prj. stuðla- prjón, 1 1. sl. og 1 1. br. 4 sm. Takið þá prj. nr. 4% og prj. sléttprjón. Aukið út í 1 1. báðum megin, með 11 sm. millibili, 2 sinum. Þegar stk. mælir um 40 sm., er fellt af fyrir skáermum, (Raglan) þannig 3 1. sl„ 2 1. prj. saman, prj. þar til 5 1. eru eftir á prjóninum, 1 1. tekin óprj., 1 1. sl. og óprj. 1. siðan steypt yfir þá prjónuðu, 3 1. sl. Endurtakið síðan þessar úrtökur í 4,-—3.— 2. hv. umf., 4 sinnum, og síðan á öðrum hvorum prj., 21—24----27 sinnum. Þegar stykk- ið mælir um 65—66—67 sm„ eru lykkjurnar, sem eftir eru, felldar af í einu lagi. Framstykki: Fitjið upp og prj. stuðlaprjón eins og á bakstykkinu. Takið þá prj. nr. 4% og prj. munst- ur. Aukið út 1 1. báðum megin, með 11 sm. millibili, 2 sinnum. Þegar stykkið mælir um 40 sm„ er fellt af fyrir skáermum eins og í bakstykkinu. Þegar stk. mælir 55—56—57 sm„ eru felldar af 8 miólykkjurnar fyrir hálslíningu og önnur hliðin prj. fyrst. Fellið af hálsmálsmegin 4x2 1. og 2x1 1. Ermar: Fitjið upp 38—38—42 1. á prj. nr. 3%, og prj. stuðlaprjón, 5 sm. Takið þá prj. nr. 4% og prj. sléttprj. Aukið út 1 1. á undirerm- inni með 3ja—2,5—2,5 sm. milli- bili, 11—13—13 sinnum. Þegar ermin mælir 42 sm„ er fellt af fyrir skáerminni 1 1. hvorum meg- in fyrir innan 3 jaðarivkkjurnar á 4. hv. prjóni, 8—7—6 smnujn Cig siðan á Öðrum hv. prjóni, 15—18 —21 sinnum. Þeg^r ermjn mælist 69—70—71 sm., eru lykkjurnar, sem eftir eru, felldar af i einu lagi. Prjónið aðra ermi eins. Leggið stykkin á þykkt stykki, mælið form þeirra út með títu- prjónum, leggið rakan klút yfir og látið þorna. Saumið hliðar- og ermasauma saman með þynntum garnþræðin- um og aftursting. Saumið ermarn- ar í handvegina á sama hátt, en skiljið eftir ósaumað efst vinstra megin. Takið nú upp í hálsmálið á prj. nr. 3% um 79 1. með jöfnu milli- LILJU BINDI ERU BETRI bili. Prj. stuðlaprjón, um 2% sm. Fellið af fremur laust og prj. um leið sl. 1. sl. og br. 1. br. Saumið saman það, sem ósaumað var af ermasaumnum og stuðlaprjónið. Á draugaslóðum Framhald af bls. 25. sterka, en þar er hann sagður hafa haft aðsetur. En víkjum nú að ferðalaginu. Eftir að hafa ekið norður Biskupstungnaafrétt og notið fegurðar vesturfjallanna um hríð, komum við á Bláfellsháls. Þaðan er víðsýnt með afbrigð- um. Við stöldruðum á hálsinum dágóða stund og hlýddum á far- arstjóra okkar, Hauk Bjarnason, kynna okkur fjöll og annað landslag. Af Bláfellshálsi sér norður yfir Hvítá og til Hvítár- vatns. Blasir þá Langjökull við í norðvestri, en út frá honum í vestur sjást: Leggjabrjótur, Baidheiði og Skútar. Lengra í VIKAN 40. tbl.

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.