Vikan - 18.11.1965, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
Þó að sía sé setft á sigarett-
una má ekki fórna bragðinu.
Reyniö því
L&M
Síendnrtekin jól
Nú líður að því að við höldum
heilög jól upp á góðan og nokk-
urra áratuga gamlan máta, með
rafmggnsljósum alla vega litum
og hangikjöti eða jólagraut ell-
egar gæsum eða rjúpum ailt eft-
ir smag og behag, rásum á milli
í jólaboðin og förum jafnvel eitt-
hvað út að skemmta okkur, en t
uppgötvum svo að við þurfum
minnsta kosti þrjá fjóra daga í
vinnunni til að jafna okkur eftir
þetta heriega frí sem við vorum
búin að hlakka til síðan á jól-
unum í fyrra.
Þetta er kannski kaldhæðnis-
lega sagt en það er sannleikur í
broddinum. A því hefur verið
klifað mörg undanfarin jól að
þau séu komin út í hreina sýnd-
armennsku og það er líka alveg
satt og það verður haldið áfram
að klifa á því um ókomin ár,
því bílífið er svo gott að það
vill enginn sleppa því. En vid
þurfum kannski ekki endilega að
spilla jólagleði barnanna með því
að ausa svo miklu yfir þau af
aukajólum, að þau kunni ekki að
meta réttu jólin?
Ég á hér við öll þessi litlu jól,
sem haldin eru í skólunum frá
því um miðjan desember og svo
aftur jólaböllin, sem verið er að
halda fram í miðjan janúar,
þar sem brammað er með krakk-
ana kringum jólatré og kyrja yf-
ir þeim sálma og spássérlög, með-
an þau eru að hugsa um það eitt
hvort rauðklæddi trúðurinn sem
búið er að prakka upp á íslenzk
börn fyrir jólasvein fari ekki að
koma með epli og appelsínur og
mola af súkkulaði, eða hvort þau
geti ekki farið að ærslast og
hrinda hvert öðru og pústra eða
renna sér fótskriðu eftir parkétt-
gólfinu í danshúsinu, þar sem
jólaballið er tíðast haldið.
Litlu jólunum er ég ekki kunn-
ugur af eigin reynd, þar sem þau
voru ekki komin í tízku þegar
ég var í skóla, en mér skilzt að
þar sé skreytt jólatré og jólahug-
vekjur séu lesnar og jólasálmar 1
sungnir, svo litlu angarnir eru
settir í jólaskap; stundum strax
hálfvaknaðir klukkan átta að
morgni, jafnvel látnir skiftast á
gjöfum, kannski ekki ýkja merki-
legum, en þessi forauglýsing jól-
anna hlýtur að skemma fyrir
þeim, þegar kemur að hinum eig-
inlegu jólum, helgistundinni
sjálfri á heimilinu og því, sem
fylgir henni.
Tilgangurinn hefur kannski
verið góður I upphafi, en er ár-
angurinn eftir því?
S.H.
2 VIKAN 46. tbl.