Vikan - 09.12.1965, Blaðsíða 41
Skáldið frá Fagraskógi
Framhald af bls. 29.
sem það ótti skilið og var í þörf
fyrir. Ég fann til með telpunni,
kenndi í brjósti um hana. Ég gaf
mig á tal við konuna og bauðst til
þess að fara með barnið. Hjálp
mín var vel þegin. Ég tók telpuna
í fang mér og bara hana til kirkj-
unnar. Guðsþjónustan var látlaus
og hátíðleg. Þegar við komum aft-
eftir aðra úr sálmi þessum í hug-
ann. Hvert orð fékk aukið gildi.
Ég skildi nú enn betur dýpt og anda
þeirra trúarheitu orða, sem urðu
til þann lausnardaginn langa í litla
hótelinu við Osló.
Ef til vill er þáttur
Ríkharðar Jónssonar
smellnastur þeirra,
sem í bókinni eru, að
skal settur punktur,
með niðurlagi greinar
Ríkharðar Jónssonar:
HÉR UM BIL VAR HRAPAÐUR . . .
að mun hafa verið um nón-
bil einn daginn, sem við vor-
um á Caprí, að okkur kom
saman um að skoða Keisara-
hallarrústirnar, sem voru á
nyrðri hamri eyjarinnar. Þessar rúst-
ir eru varðveittar m.a. til þess að
is að hamrabrúninni. Mér kom ekki
annað til hugar en dagar mínir
væru taldir og hef líklega verið
byrjaður að biðja fyrir mér, er ég
sá, að Tryggvi Svörfuður kastar sér
í einni logandi snarsveiflu yfir girð-
inguna, hélt sér í hana með ann-
arri hendinni og gat seilzt til mín
með hinni. Davíð og Valdimar sem
staðið höfðu eitthvað afsíðis, komu
nú í loftköstum og gripu í Tryggva.
Skipti nú engum togum, að Tryggvi
kippti mér inn fyrir girðinguna og
þrumaði yfir mér um leið:
AEG
Eldavélar:
Fjölmargar gerSir.
Helluborð:
Tvær gerSir: Inngreypt
eSa niðurfelld. Klukku-
rofi, borS úr Krómnikkel-
stáli, sjáifvirk hraSsuSu-
hella m. 12 hitastilling-
um.
Bakaraofn:
Klukkurofi, tvöföld hurS,
innri hurS meS gleri, Ijós
í ofni, infra-grill meS
mótordrifnum grillteini.
Lofthreinsari:
Afkastimikill blásari,
loftsía, lykteySir
SÖLUUMBOÐ UM ALLT LAND BRÆÐURNIR ORMSSON H.F.
Vesturgötu 3. — Sími 11467.
REYKJAVÍK: HÚSPRÝÐI H.F.
Laugavegi 176. — Símar 20440 — 20441.
ur heim á hótelið, dró ég mig í
hlé — og sálmurinn: Ég kveiki á
kertunum mínum, varð til".
Um leið og Davíð talar flýgur
myndin af atburðinum í gegnum
huga minn. Áhrif af kirkjuferð.
Löngun til að lina þjáningu bækl-
uðu telpunnar. Ómur af sterkum
hljómi orgeltóna. Orðin úr pfslar-
sögu frelsarans. Ég er frá mér num-
inn og átta mig fyrst, þegar skáld-
ið heldur samtalinu áfram:
,,Þeir hafa tekið nokkur erindi
inn í sálmabókina. Það var of mik-
ið að taka þau öll. Og mér Ifkar
vel, hvernig þeir hafa valið".
Að stundu liðinni er ég aftur
kominn út á götuna. Ég hafði
gleymt því, hvers vegna ég kom.
Þessi undraverða saga fyllti huga
minn. Enn á ný kom hver Ijóðlínan
hinum þó ólöstuðum.
Því er vel við eigandi
að klykkja út með því
að grípa niður í hann,
ogerþá ósagtfrá grein-
Þorsteins M. Jónsson-
ar, sem um árabil var
útgefandi Davíðs
Stefánssonar, skýrslu
Þorsteins Jósepssonar
um bókasafn Davíðs,
og Ættartölu Einars
Bjarnasonar. En hér
njáldra peninga af ferðafólki.
Nokkuð af rústum þessum stendur
á blá hamrabrúnunum og losara-
leg margtjösluð rimlagirðing í
kring. Snarbrött skriða lá frá girð-
ingunni fram á gínandi hamra-
brúnina, sem gekk lóðrétt í sjó
niður.
Þarna vorum við f jórmenningarn-
ir staddir upp við hallarmúrana.
Ekki man ég nú, hvaða erindi ég
hef átt út fyrir girðinguna, en það
hlýtur að hafa verið ákaflega
merkilegt, jafn glæfralegt sem það
var að hætta sér út í skriðuna. Ég
hafði varla sleppt girðingunni, er
mér skrikaði fótur, og féll í skrið-
una, sem þegar fór af stað. Ég
gróf hendurnar niður í aurinn, og
mun það eitthvað hafa dregið úr
hraðanum, en samt rann ég áleið-
Hér um bil var hrapaður
af háu bergi niður
skemmtimaður skapaður,
skáld og myndasmiður.
í KJALLARANUM.
Við héldum nú heimleiðis og
þræddum sneiðinga niður hamra-
beltið. í dalverpi þar fyrir neðan
sáum við lítið veitingahús. Þar á-
kváðum við að fá okkur hressingu,
og var okkur sízt vanþörf á þv( eft-
ir fjallgöngurnar í ítalska hitanum.
Við komum þar inn í litla, en snotra
veitingastofu, þar sem fyrir voru
nokkrir gestir. Eftir að við höfðum
fengið framreiddan svaladrykk,
mig minnir að það væri hvítvín,
hið venjulega hressingaröl ítalanna,
hvarf Tryggvi og var alllanga stund
í burtu. Við vorum í þann veginn
VXKAN 49. tbl.