Vikan - 23.12.1965, Blaðsíða 2
í FULLRI HLVÖRU
SKÓLASTIÓRARNIR
OG TÍZKAN
Á síðasta hausti brá svo við að
fjöldi unga drengja, sem verið
hafði í sveit yfir sumarið, lét ekki
skerða hár sitt, þegar heim kom
og skólar hófust. Rakarar sátu
auðum höndum og horfðu á
lubbana bærast fyrir vindinum
úti á götunum, en þetta hafði
einmitt verið annatími hjá þeim
venjulega.
Þá tóku sumir röggsamir skóla-
stjórar í taumana og fyrirskipuðu
klippingar að siðaðra manna
hætti, en geðlurður í þeirra hópi
létu málið afskiptalaust. Þessi
fyrirmæli um sjálfsagða snyrti-
mennsku vöktu einhvern úlftþyt
meðal bítilunnenda og óharðnað-
ur unglingur, sem fór að gefa ut
táningablað, varpaði fram spurn-
ingunni: „Eiga skólastjórar að
ráða tízkunni"? Blaðið var stílað
uppá það, að krakkarnir keyptu
það og auðvitað tók það afstöðu
á móti skólastjórunum.
En hér er ekki aðeins tízku-
vandamál á ferðinni og kannski
skiptir tízkan í þessu sambandi
minnstu máli. Þess má geta að
fræg en hundleiðinlegbítlahljóm-
sveit úr Keflavík, hafði þvílíkan
rumpulýð í eftirdragi, að Árnes-
ingar settu samkomubann á dót-
ið. Ný og falleg félagsheimili
höfðu hvað eftir annað yfirfyllst
af sóðalegum gallabuxnabítlum
með klepra í óhirtum lubba.
Þesar skólastjórar sýna a-
byrgðartilfinningu og taka 1
taumana, þá er það ekki fyrst og
fremst til að beina straumum
tízkunnar á æskilegri brautir,
heldur til þess að koma í veg
fyrir beinan, sálrænan voða, sem
drengjum á gelgjuskeiði stafar
af því að félagamir séu eins og
piur í útliti. Vísindamönnum
kemur saman um, að vaknandi
kynferðislegar kenndir þeirra séu
mjög reikular í rásinni um þetta
leyti og gætu fullt eins vel beinzt
að píulegu útliti kynbræðranna.
Með því að láta málið afskipta-
laust er beinlínis stuðlað að ÞV1
að hér vaxi upp fjölmenn
hommakynslóð með öllu því
geði, sem slíku fylgir. Oftast
verða það einhverskonar utan-
garðsmenn, sem aldrei fá sömu
tækifærin í lífinu og venjulegh’
menn. Þessvegna verður að upP'
ræta þennan ófögnuð; ef ekki a
heimilunum, þá í skólunum. Ung-
mennið, sem spyr í blaðinu sínu:
„Eiga skólastjórar að ráða tízk-
unni“? er eins blint á kjarna
málsins og fóstur í móðurkviði-
GS-
2
VIKAN 51. tbl.