Vikan - 12.05.1966, Qupperneq 11

í höndum Ragnars í Smára en
nú. Þær eru Svört messa eftir
Jóhannes Helga (krítik fremur já-
kvæð, þó blandin), Borgarlíf eftir
Ingimar Erlend (krítík heldur
neikvæð, þó ekki án vissrar við-
urkenningar) og Orgelsmiðja
Jóns frá Pálmholti (krítík niður-
sallandi). Fjórða bókin kom út
hjá Oliver Steini í Hafnarfirði
það var Dœgurvísa Jakobínu
Sigurðardóttur (krítik mjög já-
kvæð).
Ungu mennirnir þrír eiga það
sameiginlegt, að þeim er þjóð-
félagsgagnrýnin ofarlega í hug,
og ganga þeir Jóhannes og Ingi-
mar þar sérstaklega óvægilega
til verks. Og fleira er þeim sam-
eiginlegt en gagnrýnin ein: því
sem næst óskeikular söguhetjur
(Logi og Murtur), óskaplega
vergjarnar fegurðardrottningar
og Ameríkanar, sem haga sér
frekar sem skepnur en menn.
Ótalið er þó það, sem mesta at-
hygli hefur vakið, að nokkrir
höfuðskúrkanna kváðu vera hin-
ir sömu hjá báðum, eða réttara
sagt fyrirmyndir þeirra; þar
þykjast menn kenna framámenn
eins okkar góðkunnu stjórnmála-
flokka og blaðs hans. Er haft
fyrir satt, að bók Ingimars geti
vel gengið sem túristaleiðarvísir
að því sama blaði; auðvelt sé að
ganga að hverri manneskju á
sínum stað eftir lýsingunni á
Framhald á bls. 48.
anförnum árum hafa sárafáar
skáldsögur komið út á íslenzku
og enn síður hafa þær aflað höf-
undum sínum álits hjá almenn-
ingi, nú bregður hins vegar svo
við, að upp rís hver rithöfundur-
inn á fætur öðrum með rödd
svo hvella að bergmálar í eyrum
alþjóðar.
Á síðastliðnu hausti sendu
hvorki meira né minna en fjórir
ungir höfundar frá sér sína
fyrstu skáldsögu; áður hafa þeir
skrifað samtalsbækur, smásög-
ur og Ijóð; kannski þeir hafi nú
fundið líkt og Rimbaud, að
galdur hins síðastnefnda er þrot-
inn. Jóhannes Helgi hefur til
þessa orðið þekktastur fyrir ævi-
sögu nokkurskonar, sem þótti ó-
venjusnjöll af þessháttar littera-
túr að vera; Ingimar Er-
lendur Sigurðsson er kannske
okkar bezti smásannahöfundur,
en þar er Jakobína í Garði líka
ofarlega á blaði. Jón frá Pálm-
holti hefur um langt skeið verið
eitt okkar þekktustu atómskálda;
það heiti skilst mér að notað sé
oftast um ljóðasmiði þá er yrkja
órímað, burtséð frá því hvaða
stefnum í ljóðlist þeir annars
fylgja. Og eru þá taldir höf-
undar nýju skáldsagnanna fjög-
tura.
Þrjár þessara bóka komu út
hjá Helgafelli, og hefur frum-
kvæðið í íslenzka þókamennta-
heiminum sjaldan verið fremur
VIKAN 19. tbl.