Vikan - 17.11.1966, Blaðsíða 22

Elísabeth víkur ekki hársbreidd frá því að hún sé fremst meðal drottninga.
StríO milli Enolands oo Hollands
Hinar stórlátu og háttsettu konur horfðu út undan sér
hvor á aðra og töluðu hæversklega um — veðrið. Þær töluðu
saman af mestu háttvísi, en frekar var raddblærinn þurr.
Báðar eru konurnar ættstórar og blóðið blátt sem streymir
um æðar þeirra og í slíkum félagsskap eru samræður ekki
háværar.
Frúrnar, sem báðar eru miðaldra voru í rósóttum kjólum,
og héldu á tebollum, en teið var orðið kalt, það hafði kólnað
vegna þess að hvoruga langaði beinlínis í te. Hinir gestirnir
gengu um og töluðu saman í hálfum hljóðum. Kalda teið í
bollunum var nefnilega það sama og friðarpípan er hjá Indí-
ánum, fyrsta skrefið til sátta á þessum háu stöðum.
— Það er skemmtilegt að hitta þig, kæra Elísabeth, sagði
önnur frúin og setti frá sér fullan tebollann. Það er langt
síðan við hittumst síðast....
— Blessuð vertu ekki að tala um það, Júlíana. Það var
gaman að þú gazt komið, sagði Elísabeth, í frekar kulda-
legum tón og þóttist ekki taka eftir broddinum í orðum
JÚlíönu.
W
Það byrjaði þegar Margrét giftist Tony Arm-
strong-Jones, Júlíana kom ekki í brúðkaupið.
Elísabeth launaði fyrir lambið gráa, með því að
mæta ekki í brúðkaup Irenu og franska prinsins
Hugo.
Hvað skeður í janúar, þegar liollenzka prinsessan
Margriet giftist Pieter Vollenhoven?
Við stórbrúðkaupið í Hollandi,
inn giftist þýzka prinsinum sínum. voru engir gest-
ir frá Bretlandi.
Þannig byrjaði
það:
22 VTKAhj 46 tbl-