Vikan - 01.12.1966, Blaðsíða 25

hindrað þig, hefðirðu skotið mig.
Og þú hafðir góða afsökum til að
komast upp með það — þú varst
að reyna halda mér lifandi. En það
hrífur ekki úr þessu. Ég vejt hvers-
vegna þú vilt mig feigan — til
þess að þú getir gert nýjan olíu-
samning gegnum Flip. Heldurðu að
ég viti ekki, að þú réðir þjóninn til
að færa henni heroin? En ég vissi
það. Ég fann jafnvel eitrið í tösk-
unni hjó þér, þegar ég leitaði í
herberginu þínu. Ég veit líka hvers-
vegna þú lézt myrða hann. Vegna
þess að við vorum komnir ó spor-
ið. Þú varst hræddur um að hann
myndi kjafta.
Craig stóð eins og steingervingur,
hendur niður með síðum, einbeitti
sér að Þeseusi vinstra megin við
sig. Ef hann kæmi aftur nær, gæti
hann nóð byssunni.
Framhald í næsta blaði.
Hús í sveitinni
Framhald af bls. 12
það í ór, við erum að flytja héð-
an . . .
Hólf viðutan sagði ég: — Ég ók
hér framhjó og só skiltið.
— Drottinn minn. Það var svei
■ mér með hraði. Við settum það
upp í gær.
— Agnes, kallaði hann, — hér er
herramaður, sem vill kaupa húsið.
— Ég er nú ekki ókveðinn. Mó
ég skoða það?
— Þér megið skoða það eins og
þér viljið, sagði hlýleg rödd, innan
úr húsinu. Við endann ó dimmum
ganginum vat kona gamla manns-
ins að koma niður stigann.
— Við höfum ekki sett það í sölu
hjó fasteignasala, við ætluðum að
reyna að spara okkur umboðs-
launin.
Ég sneri mér að henni, en augu
mín festust ó gamalli klukku, sem
stóð á gólfinu í anddyrinu. — Gerir
hún meira en að segja til um tím-
ann?
— Jó, hún sýnir líka kvartela-
skipti tunglins. Hafið þér óhuga ó
gömlum húsgögnum?
— Það er aðallega húsið, sem
ég hefi áhuga á. Yður finnst það
ef til vill kjánalegt, en mig langar
til að vita hvort nokkur tauskápur-
inn er með loftræstingu?
Þau litu hvort á annað og gamli
maðurinn sagði: — Það er nú eigin-
lega eini gallinn á því, hér eru
engir tauskápar. Agnes hefur haft
rúmfatnaðinn og handklæðin f kistu.
— Það er ekki eini gallinn, sagði
konan, og aftur litu þau snöggt
hvort til annars. — Við viljum endi-
lega selja húsið, við erum orðin
gömul og okkur langar til að búa
nálægt dóttur okkar, sem er gift.
En við viljum vera heiðarleg við
væntanlega kaupendur, sagði hún
hljóðlátlega, — og við viljum láta
vita af því að það er reimt í húsinu.
— En það er elskulegur draugur,
sagði gamli maðurinn. — Hún er
hreint og beint töfrandi.
— En afturganga, samt sem áður.
Ég veit að þetta hljómar einkenni-
lega, en við höfum séð hana.
Það eina sem mér datt í hug að
segja, var: Hvað gerir hún?
— Hún gengur bara um húsið.
Síðastliðna mánuði hefur hún geng-
ið milli herbergjanna, horft í kring-
um sig, brosað og snert á húsgögn-
unum. Stundum heyrum við hana
kalla á lítinn dreng, sem er að leik
úti á flötinni. Hún er mjög falleg,
hárið er Ijóst og vafið f hnút í
hnakkanum, og svo er hún með
silfurnælu í kjólnum, nælu, sem
myndar tvö hjörtu.
— Ef við eigum að vera alger-
lega heiðarleg, Agnes, sagði gamli
maðurinn, — verður við að segja
alla söguna. Hún gerir meira en að
ganga um húsið.
— Já, já, en það er aðeins upp
á síðkastið og það getur verið að
hún hætti því. Gamla konan horfði
beint í augu mér og sagði:
— í gærkvöld stóð hún við opinn
gluggann f svefnherberginu, þenn-
an sem snýr út að læknum, og hún
grét, eins og hjarta hennar væri að
bresta. ,,Michael", kveinaði hún,
aftur og aftur. „Michael, hvers
vegna? Þetta er svo lítill leikur og
svo hættulaus. Ó, guð minn góður,
Michael, hvernig gat þetta skeð?"
Mér er ekki ennþá Ijóst hvernig
ég komst til borgarinnar; ég hlýt
að hafa komið heim rétt fyrir fimm,
því að Joanna var nýkominn inn
með Michael. Þegar ég sá hana
beygja sig yfir drenginn til að færa
hann úr óhreinum skónum og sá
silfurhiörtum glitra við hálsmálið á
kjólnum hennar, vissi hvað ég hlaut
að segja:
— Joanna, ástin mfn. Á morgun
förum við í húsaleit. Ég tek mér frí
og svo ökum við til Canterbury, til
að tala við fasteignasala. Ég hef
heyrt að það sé hægt að gera
ágætis húsakaup í Kent. Við erum
búin að bíða nógu lengi eftir hús-
inu okkar og nú hættum við ekki
fyr en við erum búin að finna
það . . .
Bílaorófun Vikunnar
Framhald af bls. 9
f því er yzt til hægri eitthvert
minnsta og þrengsta hanzkahólf
sem finnst í bíl, fyrir miðju reit-
ur fyrir útvarp og öskubakki þar
undir, síðan er eins og jólatré
fram af stýrinu. Þar er ljós sem
sýnir ef innsogið er á, hand-
bremsan, stefnuljósin, háljósin,
lágljósin, hvort bíllinn hleður og
smyr og hvort hann hefur nóg
bensín eða ekki. Ef allt þetta
tæki nú upp á að loga í einu,
væri vel lesbjart þótt dimmt. væri
af nóttu. Upp af þessari seríu
kemur síðan hraðamælir á lang-
veginn, nálin er rauð súla, sem
hleypur fram þegar ferðin eykst.

niveA
KM3E* ;.
NIVEA
'»IV€A
HAUlOt

Barninu lídur vel í húðinni!
Barninu líður vel-fiegar notað er Nivea babyfein.
Hin reynda móðir veit hvers vegna hún velur
babyfein handa barni sím: Þessar samstilltn fram-
leiðsluvörur - krem, ol(a, fiúður, sáfia - innihalda
allt, sem húðheknirinn álítur nauðsýnlegt hinni
viðkvccmu húð barnsins. Börn, snyrt með babyfein,
fá hvörki sarindi, né rattða og bólgna húð.
0
MIVEA
HEILSAN FYRIR ÖLLU!
48. tb! VIKAN 25