Vikan - 23.02.1967, Blaðsíða 21

Af köllunum fiskinn kaupir hann
— kannski atkvæðin líka —
til tjóns fyrir sjálfan sig,
en hagnaðar fyrir hina.
Hans sál er dásamlig.
Óli forhertur orðin tók.
Aumingja Jónas flúði.
Ólafur kroppinn allan skók.
úr sér mælskunni spúði:
„Hvað er að gerast hér,
er verið enn að stela
atkvæðum hér frá mér?
Hver kaupir fiskinn hér á
strönd?
Hver stjanar ykkur kringum?
Ég, sem er ykkar önnur hönd
á öllum jarðneskum þingum
og atkvæðin hérna á.“
Þá ómaði utan úr salnum:
Amen. Hallelúja!
Hriflon úr sínu horni skreið
hryggðarmynd veikra burða.
Samstundis yfir Ólaf leið,
Ættaður austan úr sveitum,
sem ekki’ er nú dónalegt.
Um fundarsálirnar fór hann þar
Felixar rökum slingum.
Ólaf og Jónas báða bar
blóðrauðum svívirðingum.
Óvæginn á þeim tók.
Einar er ágætispiltur.
Einar er teólóg.
Heiftarmenn fylltust fúlum reyk,
fóru með harki og braki.
Jónas komst út við illan leik,
Elimundar á baki.
Óli óvígur lá.
Með gríðarstórt glóðarauga
guðsmanninn einhver sá.
Sál mín, ver aldrei upp með þér,
einn er til heitur staður.
Margur um hánótt enginn er
atkvæða fiskimaður.
Sofi í sælli ró
þyrsklingur upp’ í þara
og þorskar í reginsjó.
sem ekki var nokkur furða.
Hrifloni hægðist þá.
Andríki úr sér hellti,
unz Ólafur svefni brá.
Ólafur Jónas aldrei má
óhræddur sjónum líta.
Jónas má Ólaf aldrei sjá,
undan sér gjörir flýta.
í orðasennum yfirleitt
ósigur bíða báðir,
báðum fær miður veitt.
Einar Magg heitir ungur sveinn,
aðgætinn vel og stilltur,
jafnaðarmaður og hjartahreinn,
háleitur gæðapiltur.
— Fasið er stundum frekt —
í bælið læddist nú bóndi hver
bólhelgis vildi njóta.
Konan vaknaði vond og þver
veltandi sér til fóta,
og breiddi hátt yfir haus,
með ónot af öllu tagi
og undirbrekánslaus.
Fornemuð eins og vonlegt var
vítti hún orðum skærum
næturútgöngur allskonar
og uppþot úr bólum kærum.
Ef ekki róið er
ektafólk á að lúra
uppí — og skemmta sér.
Næsta dag gæftir gjörðust á
gjörvöllum Reykjaskaga.
f Keflavík enginn blundi brá
Á þessum órum hófst umferðarstjórn í Reykjavík og lögregluþjónninn stóð
á kassa.
þó birti og tæki’ að daga.
Hádeigssólin hlý
sofandi formenn signdi.
— Sjódýrin áttu frí. —
Fleira af þessum fundi hlauzt
Framsóknar mjög í anda.
Bráðgáfaður — í bílnum
skauzt —
bæði til munns og handa
Hriflungur heim til sín.
— Syng nú ei meir að sinni
sálarangistin mín.
„ANDINN YFIR VÖTNUNUM“
VÍKUR ÚR RÁÐHERRASTÓLI
Viðskiptakreppan var lögzt á
með fullum þunga á árinu 1932
þó að enn ætti eftir að sverfa
sárar að landsfólkinu, þegar afl-
inn brást einnig á árunum eftir
1934 og voru þau ár svörtust.
Hér er ekki rúm til að rekja
söguna frá ári til árs og verð-
ur því horfið að því ráði, að
stikla á stóru.
Frá því hefur verið sagt hér
fyrr, að Tryggvi Þórhallsson
rauf þing í apríl 1931 og kosn-
ingarnar fóru fram um sumarið
og vann þá Framsóknarflokkur-
inn mikinn sigur. Þannig skipað-
ist þó í þingdeildir, að þessi sig-
ur entist honum ekki til algerra
yfirráða í þinginu, þar sem sam-
anlagður þingmannafjöldi Sjálf-
stæðismanna og Jafnaðarmanna
var jafn þingmannafjölda Fram-
sóknarmanna í Efri deild. Fljót-
lega vaknaði á ný upp deilan um
kosningalögin og í maí 1932 gafst
Tryggvi upp og taldi sýnt, að
þessi harðvítuga deila myndi
ekki leysast undir sínu forsæti.
Ásgeir Ásgeirsson myndaði þá
stjórn á vegum Framsóknar með
stuðningi Sjálfstæðisflokksins og
varð Magnús Guðmundsson
dómsmálaráðherra. Þar með var
lokið ráðherraferli Jónasar, þó
að áhrifa hans gætti enn um
mörg ár eigi að síður. Þessi stjórn
náði samkomulagi um kosninga-
lögin og kreppuráðstafanir og
var gengið til kosninga um sum-
arið 1933 og unnu þeir flokkar,
sem studdu kjördæmabreyting-
una, sigur.
Framhald á bls. 42
'---------------------—-------------------------------------
Kosningarnar Sjálfstæðisflokkurinn 16. júlí 1933 17.131 atkv. 48,0% 20 þingm.
Framsóknarflokkurinn .... 8.530 — 23,9% 17 —
Alþýðuflokkurinn 6.864 — 19,2% 5 —
Kommúnistaflokkurinn .... 2.653 — 7,5% 0 —
Utanflokka 480 — 1,4% 1 —
V-----------------------------------------------------------------------------------------------------y1
8. tbi. vikan 21