Vikan - 01.06.1967, Qupperneq 31
FALLEGT . . . ELEGANT . . . SÉRSTÆTT . . .
NÝICAMEO TÍZKU-
LITURINN FRÁ AVON
Ennþá ein nýjung
frá AVON
Gimsteinn f varalitum, kvenlegur og fáséður f
sinni sígildu einfeldni. Hvítt hylki á gylltum grunni
með smekklegu „Cameo" mynstri.
Avon varalitur er mjúkur og léttur í notkun. Velj-
ið úr 27 tízkulitum f þessum glæsilegu „Cameo"
hylkjum.
Avon cosmETics ltd
NEWYORK • LONDON • PARIS
EX7-M-EA.
lengur alveg heima í þeirri músík,
sem við spilum.
— Hefur Dúmbó sextett jgzznúm-
er á efnisskránni?
— Við erum stundum að böggl-
ast við þetta, sérstaklega, þegar
við erum að byrja að spila. Þá
spilum við stundum eitthvað í þá
veru, sem mætti kannski flokkast
undir jazz. En það er engin mynd
á þessu. Annars höfum við fasta
formúlu, sem við höfum alltaf far-
ið eftir: tvö fjörleg lög og eitt ró-
legt í hverri syrpu. Og við reynum
að vera eins líflegir og við mögu-
lega getum. Það hefur alltaf drep-
andi áhrif á fólk, þegar það sér
að hljómsveitarmeðlimar erum með
hangandi haus....
— Hvað gerið þið til að vera
ekki með hangandi haus?
— Fáum fólkið til að vera með.
Fáum fólkið til að syngja og klappa.
Reynum að fá fólk til að skemmta
sér.
£g spyr Ásgeir um hina nýju hljóm-
plötu, en eins og flestum mun
kunnugt hélt hljómsveitin til Lund-
úna f janúarbyrjun s.l. til þess að
syngja inn á hana.
— Þetta verða tvær fjögurra laga
plötur, segir hann. Ég er mjög á-
nægður með upptökurnar. Þetta
gekk eins og í sögu hjá okkur.
Það tók okkur tvo daga að koma
öllum lögunum, átta að tölu, inn
á segulband. Lögin voru tekin upp
í tvennu lagi, eins og algengt er.
Fyrri daginn var undirspilið tekið
upp, en daginn eftir var söngur-
inn settur inn á. Að vísu gekk okk-
ur dálftið stirðlega með áttunda
lagið, sem var tekið upp, enda
vorum við orðnir mjög þreyttir,
þegar þá var komið sögu. Við
gerðum níu örvæntingarfullar en
um leið árangurslausar tilraunir til
að taka það upp, fyrri daginn, en
það gekk ekki. Daginn eftir gekk
allt eins og í sögu. Þetta var lagið
„Sólin hnfgur", en það verður á
seinni plötunni.
|£g sé að Ásgeir er farinn að sýna
á sér fararsnið enda klukkan
farin að halla í níu. Sennilega bíða
félagar hans nú óþolinmóðir eftir
honum og hugsa honum þegjandi
þörfina fyrir „stundvísina".
Um leið og ég kveð Ásgeir og
fylgi honum til dyra, spyr ég hann,
hvort aldrei hafi hvarflað að hljóm-
sveitinni að fá inni á ákveðnum
stað.
Hann hristir höfuðið, og svipur-
inn gefur til kynna, að slfkt fyrir-
komulag væri af og frá.
— Við viljum spila fyrir sem
flesta, segir hann — og það segir
í rauninni allt.
pylgjendahópur hljómsveitarinnar
verður áreiðanlega hress yfir
þessum ummælum. Og sá hópur
er stór — og víða. 'tr
MorðiS á Kennedy
Framhald af bls. 19
kynnst einum af kunningjum
Jack Rubys. Þetta var engin
fullnaðarsönnun, aðeins fyrstu
hlekkirnir í þeirri keðju, sem
mér tókst að tengja.
Hið næsta, sem ég tók mér
fyrir að rannsaka, var hvað Jack
Ruby hefði aðhafzt frá því er
forsetinn var myrtur og þangað
til hann skaut forsetamorðingj-
ann Lee Harvey Oswald. Þá
komst ég að því, að Jack Ruby
hafði gert nokkuð mjög óvenju-
legt; hann borgaði skuldir sínar.
Því Jack Ruby hafði alla ævi
verið skuldum vafinn, og hann
hafði verið allra manna skuld-
seigastur. Nú borgaði hann nekt-
ardansmey nokkurri 25 dollara,
seldi hlutabréf sín í næturklúbb
sínum fyrir 2000 dollara, og not-
aði þessa upphæð til að losa
sig úr smáskuldum, sem hann
hafði þráast við að borga mán-
uðum saman. Auk þess gerði
hann enn eitt, sem vakti grun
minn: hann talaði klukkan 23.44
við Breck Wall í Galveston. Nú
er mér ljóst að Ruby fékk þá
fyrirskipun frá Ferrie fyrir milli-
göngu Breck Wall, að drepa Lee
Harvey Oswald.
>
AfbrýSisemi var undirrót
þessarar fyrirskipunar.
Frá því fyrstu grunsemdinni
sló niður í mig og þangað til ég
hafði kannað málið til fullnustu,
er langur vegur. Sú leið lá um
undirheima furðulegra fyrirbæra
af mannlegri ónáttúru.
Ekki vil ég fullyrða, að Warr-
en-nefndin og leynilögregla
Bandaríkjanna hafi veigrað sér
við að leggja inn á þennan veg.
En ég veit, að þær rannsóknar-
aðferðir, sem hafðar hafa verið,
og tiltækilegar hafa þótt, duga
hér engan veginn. Gáfaðir og
menntaðir kynvillingar gangast
ekki upp við slíkt. Það þarf ann-
að til, skarpari aðferðir. Til þess
þarf harðsoðna menn.
Slíkur maður er sá, sem ég
hafði mestan styrk af við rann-
sóknir mínar (nafn hans nefni
ég ekki að svo stöddu). Hann
þekkir vel þessa kaldrifjuðu
pilta í hinum franska hluta New
Orleans. Hann var áður einn af
þeim. Og þó að hann sé þrígift-
ur, hefur hann engu gleymt. Og
hann stóð sig vel.
Hann kom upp um Clay Shaw
og gerði mér kleift að skoða
mig um bekki þar sem hann
hafði sínar bækistöðvar. Ljótt
var þar um að litast. En þar
fundum við það, sem við vorum
að leita að, byssu samskonar
þeirri sem Lee Harvey Oswald
hafði haft til að skjóta úr á
Kennedy forseta.
Áður en við fundum byssuna,
hafði ég sterkan grun um að
þessi tegund mundi finnast þarna,
því ég hafði í fórum mínum
skrá yfir alla þá 1600 menn, sem
áttu byssur af þessari gerð, og
hafði ég haft þá skrá frá því er
við fyrst hófum þessar rann-
sóknir.
Ég var þá þegar kominn á þá
22. tbi. VIKAN S1